3D σάρωση για αναγνώριση χαρακτηριστικών γνωρισμάτων προσώπου σε παιδιά με αυτισμό
Οι 3D τεχνικές απεικόνισης και η στατιστική ανάλυση θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα εργαλείο ελέγχου για τον αυτισμό στα μικρά παιδιά. Η τεχνική, η οποία προσδιορίζει τις μετρήσεις του προσώπου, θα μπορούσε επίσης να παρέχει ενδείξεις για τα γενετικά αίτια της κατάστασης του.
«Θέλουμε να ανιχνεύσει τα ειδικά χαρακτηριστικά του προσώπου, του προσώπου ενός παιδιού με αυτισμό," λέει ο Ye Duan, αναπληρωτής καθηγητής της επιστήμης των υπολογιστών στο College of Engineering στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι.
«Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να μας βοηθήσει να καθορίσουμε τις δομές του προσώπου που είναι κοινές στα παιδιά με αυτισμό και δυνητικά επιτρέπουν την έγκαιρη αξιολόγηση της διαταραχής."
«Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να μας βοηθήσει να καθορίσουμε τις δομές του προσώπου που είναι κοινές στα παιδιά με αυτισμό και δυνητικά επιτρέπουν την έγκαιρη αξιολόγηση της διαταραχής."
Ο αυτισμός είναι ένα φάσμα στενά συνδεδεμένων διαταραχών δσε ασθενείς που παρουσιάζουν ένα κοινό πυρήνα συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των καθυστερήσεων να μάθουν να επικοινωνούν και να αλληλεπιδρούν κοινωνικά.
Έγκαιρη διάγνωση του αυτισμού στα παιδιά είναι το κλειδί για τις θεραπείες, ώστε να είναι πιο αποτελεσματική και να παράγει τα καλύτερα αποτελέσματα.
Επέκταση σε προηγούμενες μελέτες με τη χρήση δισδιάστατων εικόνων, Duan, σε συνεργασία με την Judith Miles, Ομότιμη Καθηγήτρια της παιδικής υγείας της γενετικής στη Thompson Κέντρο για τον αυτισμό και νευροαναπτυξιακές διαταραχές, χρησιμοποιείται ένα σύστημα καμερών για να φωτογραφίσει και να δημιουργήσει 3D εικόνες από τα πρόσωπα των παιδιών.
Τα παιδιά που επιλέχθηκαν ήταν μεταξύ 8 και 12 ετών. Μία ομάδα παιδιών είχε διαγνωστεί με αυτισμό από τον Thompson Κέντρο και η άλλη ομάδα απαρτιζόταν από τα τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά.
Ερευνητές φωτογραφήσαν τα πρόσωπα των παιδιών , χρησιμοποιώντας τρισδιάστατη απεικόνιση, η οποία επέτρεψε στους επιστήμονες να μετρήσουν αποστάσεις κατά μήκος της καμπυλότητας της επιφάνειας παρά σε μια ευθεία γραμμή, όπως είχε γίνει σε προηγούμενες δοκιμές.
Είναι παραπάνω από σύμπτωση;
Η Δόκτωρ Miles λέει. "Όλα ξεκίνησαν από μια κλινική παρατήρηση," "Σε όλα αυτά τα χρόνια θεραπευτικής παρέμβασης σε παιδιά, παρατήρησα ότι ένα μέρος από αυτά που διαγνώστηκαν με αυτισμό τείνουν να μοιάζουν μεταξύ τους με παρόμοια χαρακτηριστικά προσώπου. Σκέφτηκα ότι ίσως να υπήρχε κάτι περισσότερο από σύμπτωση.
«Οι διαφορές δεν ήταν ασυνήθης, αλλά εμφανίστηκαν ανάλογες με τις ομοιότητες που παρατηρούνται μεταξύ των αδελφών. Χρησιμοποιώντας τρισδιάστατες εικόνες και στατιστική ανάλυση, δημιουργήσαμε ένα «τελειοποιημένο χάρτη» του πρώπου των παιδιών και σύγκριση αυτών των μετρήσεων με τα διάφορα συμπτώματα που παρουσιάζουν.
Οι αναλύσεις της ομάδας ανέδειξε τρεις διακριτές υποομάδες των παιδιών με αυτισμό που είχαν παρόμοια πρότυπα μέτρησης στα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Αυτές οι υποομάδες είχαν επίσης ομοιότητες στον τύπο και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων τους.
Η Δόκτωρ Μάιλς λέει ότι τα επόμενα βήματα περιλαμβάνουν την πρόσκληση άλλων ερευνητικών ομάδων, που να αναπαράγουν τα ευρήματά μας και να εκτελέσουν αναλύσεις DNA για να ψάξουν για συγκεκριμένα γονίδια που συνδέονται με την κάθε υποομάδα. Προσδιορισμός γονιδίων που σχετίζονται με κάθε υπότυπο του αυτισμού θα μπορούσε δυνητικά να οδηγήσει στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών θεραπειών και φαρμακευτικές θεραπείες.
