Αντιμετώπιση Προβλημάτων Συμπεριφοράς (Υλικό)

Υπάρχει ένα μεγάλο εύρος συμπεριφορών που εντάσσεται στα προβλήματα συμπεριφοράς. Μερικές από αυτές τις συμπεριφορές είναι οι εξής:

• ψέματα
• απόδοση ευθυνών σε τρίτους
• ξεσπάσματα θυμού
• αρνητισμός να συμμορφωθεί σε κανόνες
• επιθετικότητα
• ανυπακοή
• αντίδραση στους κανόνες, τις παροτρύνσεις ή τις απαγορεύσεις
• επιθετικότητα προς τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, τους συνομήλικους, ζώα, περιουσίες
• παραβατική συμπεριφορά (κλοπές, βανδαλισμοί) κ.α.

Η ανυπακοή του παιδιού όπως και η επιθετικότητα είναι φυσιολογικές αντιδράσεις του παιδιού καθώς αυτό αναπτύσσεται και μαθαίνει να αυτονομείται. Με την πάροδο της ηλικίας όμως το παιδί σταδιακά ωριμάζει, αποκτά αυτοέλεγχο, γίνεται πιο υπεύθυνο και αποκτά δεξιότητες κατάλληλες για την κοινωνική του προσαρμογή. Αυτό κατακτάται μέσα από τη μάθηση από πρότυπα (όπως οι γονείς) και την ταύτιση μαζί τους, μέσα από την καθοδήγηση των γονέων και των σημαντικών άλλων αλλά και μέσα από ένα κλίμα ασφάλειας, σταθερότητας και αρχών που διαπνέει την οικογένεια. Βέβαια οι μικροαταξίες είναι ένα σύνηθες φαινόμενο ακόμα και στη σχολική και εφηβική ηλικία και διαπράττονται από τα περισσότερα παιδιά χωρίς αυτό να υποδεικνύει κάποια ψυχοπαθολογία.

Μία συμπεριφορά θεωρείται παθολογική όταν διαταράσσει συστηματικά την ομαλή συμβίωση των μελών της οικογένειας, όταν θέτει σε κίνδυνο το ίδιο το παιδί ή την οικογένειά του ή διαταράσσει συστηματικά τη λειτουργία της σχολική τάξης και δεν φαίνεται να περιορίζεται με τους διάφορους τρόπους διαπαιδαγώγησης που εφαρμόζουν οι ενήλικοι. Το παιδί με προβλήματα συμπεριφοράς συχνά φαίνεται να αντιλαμβάνεται του γονείς σαν «εχθρούς» και το χρόνο που έχει να περάσει μαζί τους ως «εξαναγκασμό». Αντίστοιχα οι γονείς βιώνουν το παιδί ως «τύραννο»  ή πολλές φορές το περιγράφουν ως απρόβλεπτο ή με διπλή προσωπικότητα καθώς σε άλλους είναι στοργικό ενώ σε άλλα πρόσωπα εκδηλώνει την αρνητική του συμπεριφορά.
Αυτές οι συμπεριφορές έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην οικογένεια, το ζευγάρι και τα αδέρφια. Οι γονείς αποδοκιμάζουν τα παιδιά, νιώθουν ενοχή, χάνουν την ελπίδα τους νιώθουν ότι τίποτα και καμία τιμωρία δεν έχει αποτέλεσμα. Όσο πιο τιμωρητικοί γίνονται οι γονείς τόσο κλιμακώνονται τα προβλήματα, εντάσσοντας την οικογένεια σε ένα φαύλο κύκλο ανάρμοστων και αρνητικών συμπεριφορών, και τιμωρίας. Αυτό διαταράσσει τις σχέσεις όλης της οικογενείας και έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην ίδια την οικογένεια όσο και στις κοινωνικές σχέσεις της οικογένειας, τη σχολική επίδοση του παιδιού αλλά και την μετέπειτα εξέλιξή του.

Συνήθως, πίσω από τα προβλήματα συμπεριφοράς, υποβόσκουν ποικίλα προβλήματα όπως

• Διάσπαση Προσοχής και Υπερκινητικότητα
• Διαταραχή διαγωγής
• Συναισθηματικές Διαταραχές (κατάθλιψη)
• Άγχος
• Προβλήματα στο οικογενειακό ή το σχολικό περιβάλλον

Γι’ αυτό το λόγο είναι καλό οι γονείς να αναζητούν υποστήριξη από ειδικούς ώστε να αποκατασταθούν οι οικογενειακές σχέσεις και να αντικατασταθούν οι ανάρμοστες συμπεριφορές του παιδιού από σεβασμό και συνεργασία.

Η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία είναι από τις πλέον αποτελεσματικές θεραπείες για τα προβλήματα συμπεριφοράς. Η θεραπεία γίνεται τόσο ατομικά με το παιδί, όσο και σε επίπεδο συμβουλευτικής γονέων ή ακόμα και οικογενειακής θεραπείας  και συχνά χρειάζεται και η συνεργασία με το εκπαιδευτικό πλαίσιο. Αυτό γιατί τα προβλήματα συμπεριφοράς είναι προβλήματα που προκύπτουν κατά την κοινωνική αλληλεπίδραση στα διάφορα πλαίσια που δραστηριοποιείται το παιδί (σπίτι, σχολείο, παρέες, εξωσχολικές δραστηριότητες). Μέσα από τη θεραπεία οι γονείς και το παιδί θα αναζητήσουν τους παράγοντες που πυροδοτούν και συντηρούν τα προβλήματα με στόχο να βρεθούν οι κατάλληλοι τρόποι να εξαλειφθούν τα προβλήματα συμπεριφοράς. 

Πηγή

Αντιμετώπιση Προβλημάτων Συμπεριφοράς

Όσο το μοιράζεσαι... τόσο μικραίνει

 

... και στο τέλος εξαφανίζεται. Ένα πρωτότυπο βίντεο από τη Σιγκαπούρη κάνει τον γύρο του διαδικτύου και καλεί τους χρήστες να το μοιραστούν προκειμένου εξαφανιστεί και μαζί με αυτό να απαλειφθεί και κάθε μορφή bullying.

Το φαινόμενο του bullying απασχολεί ολοένα και περισσότερο τους ψυχολόγους, τις οικογένειες, τα παιδιά, τις επιστημονικές ομάδες που μελετούν τις επιπτώσεις στην ψυχολογία του ατόμου που το υφίσταται καθώς και κάθε νοήμονα άνθρωπο που θεωρεί απαράδεκτες τις ακραίες συμπεριφορές προς πιο «αδύναμα» άτομα. Η ευρεία χρήση του διαδικτύου άνοιξε επίσης, τις πόρτες του και στο bullying καθώς ο διαδικτυακός εκφοβισμός αποτελεί τη μάστιγα της εποχής.
Κι ενώ συνεχίζουμε να μετράμε τα θύματα αυτού του άδικου «πολέμου», οργανώσεις και καλλιτέχνες προσπαθούν μέσα από τη δουλειά τους να υπογραμμίσουν την ανάγκη εξαφάνισης του φαινομένου, για μία πιο υγιή και φυσιολογική ζωή. Πόσους ακόμη ανθρώπους θα πρέπει να θρηνήσουμε για να συνειδητοποιήσουμε ότι εκεί έξω υπάρχουν κάποιοι που φωνάζουν σπαρακτικά και εμείς απλά κλείνουμε τα αυτιά μας;
Σε αυτό το πλαίσιο και σε μία προσπάθεια να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη σε θέματα εκφοβισμού, η οργάνωση «Singapore's Coalition Against Bullying for Children and Youth» δημιούργησε ένα πρωτότυπο βίντεο 2 μόλις λεπτών μέσα από το οποίο παρακολουθούμε την ψυχική κατάσταση ενός θύματος bullying. Σε ασπρόμαυρες αποχρώσεις και με σκοτεινή ατμόσφαιρα το βίντεο σπαράζει την καρδιά των χρηστών ενώ ο κεντρικός ήρωας εκδηλώνει λεκτικά όλα όσα νιώθει ότι τον απειλούν.
Η πρωτοτυπία βέβαια του συγκεκριμένου εγχειρήματος έγκειται στο γεγονός ότι κάθε φορά που κάποιος χρήστης αποφασίζει να το κοινοποιήσει, μειώνεται η διάρκεια του κατά 0,001 δευτερόλεπτα. Τελικός στόχος είναι να μοιραστεί το βίντεο τόσες φορές ώστε να μείνει μόνο ένα καρέ, να εξαφανιστεί δηλαδή πλήρως. Το σκεπτικό πίσω από αυτήν την πρωτοβουλία είναι πώς όσο περισσότερο μιλάμε για το bullying αυξάνονται οι πιθανότητες το φαινόμενο να εξαλειφθεί.
Με ένα απλό κλικ μπορεί να αλλάξεις μία ζωή… Ακόμα το σκέφτεσαι;

Πηγη

Μία οργάνωση κατά του bullying ενάντια στα παιδιά και τους νέους λάνσαρε ένα πρωτότυπο φιλμάκι που μικραίνει κάθε φορά που το μοιράζεσαι.
Το ασπρόμαυρο φιλμάκι δείχνει ένα αγόρι που το κοροϊδεύουν στο σχολείο. «Δε νιώθω ασφαλής πουθενά», δηλώνει με παράπονο το μικρό αγόρι. «Νιώθω ολομόναχος».
Αυτό το βιντεάκι, που η αρχική εκδοχή του διαρκεί κάτι λιγότερο από 2 λεπτά, έχει σχεδιαστεί ώστε να μπορούν να το μοιράζονται με share οι χρήστες του Facebook. Αφού ένας χρήστης κάνει share, ο επόμενος βλέπει μία εκδοχή που είναι κατά ένα μιλιδευτερόλεπτο (0,001 δευτερόλεπτα) μικρότερο.(

e-paideiashop epaideiashop)

 To make a point about bullying, Singapore's Coalition Against Bullying for Children and Youth has launched a video that gets shorter every time you share it.

The black-and-white animated film shows a boy who is being bullied at school. "I don't feel safe anywhere," he states plaintively. "I feel all alone."

The video, which originally runs at just under two minutes, is designed to be shared on Facebook. After you share it, the next person sees a version that runs one millisecond shorter, according to Creativity Online. That process continues each time the video is shared on Facebook (it's not embeddable).

Eventually, the film will whittle down to a single frame, which can also be shared. The idea is that by making others aware of bullying, you wipe it out. Hence the name of the campaign, "Share it to end it." At the time of writing, the video had been shared just more than 4,700 times, according to campaign's website.

Δείτε γιατί δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να καυγαδίζετε μπροστά στο παιδί σας!

Όλα τα ζευγάρια θα μαλώσουν κάποια στιγμή της ζωής τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπιούνται. Όμως όταν αυτό γίνεται συστηματικά μπροστά στα μάτια του παιδιού, τότε το πράγμα αλλάζει


Το news247.gr σε συνεργασία με το invitromagazine. gr εξηγεί γιατί δεν πρέπει ποτέ να καυγαδίζουμε μπροστά στο παιδί μας. Όλα τα ζευγάρια θα μαλώσουν κάποια στιγμή της ζωής τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπιούνται. Όμως όταν αυτό γίνεται συστηματικά μπροστά στα μάτια του παιδιού, τότε το πράγμα αλλάζει. Εξάλλου ένας τσακωμός σπάνια είναι πολιτισμένος. Εκτοξεύονται εκατέρωθεν λόγια που πληγώνουν και το παιδί τα ακούει. Ακόμη και εάν δεν τα καταλαβαίνει νιώθει την ένταση και αυτό είναι κάτι που το ισοπεδώνει.

Πηγή

Σχολείο χρυσοπληρώνει τους καθηγητές με άριστα αποτελέσματα για τους μαθητές

 

ΗΠΑ: Σχολείο χρυσοπληρώνει τους καθηγητές με άριστα αποτελέσματα για τους μαθητές 

 Στόχος του πειραματικού σχολείου The Equity Project, σε μία γειτονιά Λατίνων στη Νέα Υόρκη, είναι η πρόοδος όλων των μαθητών, χάρις στους καλύτερους εκπαιδευτικούς της χώρας 

Σε μια γειτονιά Λατίνων στη Νέα Υόρκη λειτουργεί το ιδιαίτερο πειραματικό σχολείο The Equity Project, το οποίο από το 2009 εφαρμόζει μία καινοτόμο ιδέα. Οι καθηγητές, αυστηρά επιλεγμένοι από όλη τη χώρα με γνώμονα το ιδιαίτερο παιδαγωγικό τους ταλέντο, αμείβονται αδρά: ο μηνιαίος μισθός τους αγγίζει τα 8.200 ευρώ (συν μπόνους), σχεδόν τα διπλάσια από όσα παίρνουν οι συνάδελφοί τους στα δημόσια σχολεία της πόλης. Σε αντάλλαγμα, οι καθηγητές είναι επιφορτισμένοι με έξτρα υποχρεώσεις και βεβαίως η δουλειά τους και τα αποτελέσματά της παρακολουθούνται στενά.

Σύμφωνα με την Wall Street Journal, στόχος του ιδρυτή του σχολείου ήταν να δώσει στους μαθητές - μετανάστες στη συντριπτική πλειονότητά τους – τη δυνατότητα να μάθουν από την ελίτ των εκπαιδευτικών της χώρας. Κι ενώ κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του σχολείου, τα αποτελέσματα έμοιαζαν απογοητευτικά, μία νέα στατιστική μελέτη του ερευνητικού κέντρου Mathematica Policy Research (εν μέρει χρηματοδοτούμενη από το Ιδρυμα Γκέιτς) ήρθε να επιβεβαιώσει τα φιλόδοξα σχέδιά του. Οι μαθητές που παρακολουθούν το πρόγραμμα του σχολείου τα τέσσερα τελευταία χρόνια σημειώνουν απείρως καλύτερες επιδόσεις από τους συνομήλικούς τους στα δημόσια σχολεία της Νέας Υόρκης.

Οι πιο θεαματικές επιδόσεις καταγράφονται στα μαθηματικά, όπου οι μαθητές βρίσκονται σχεδόν ενάμιση χρόνο μπροστά συγκριτικά με το επίπεδο των μαθητών σε αντίστοιχες γειτονιές. Μεγάλη πρόοδο ωστόσο σημειώνουν και στα μαθήματα της αγγλικής γλώσσας και των επιστημών, όπου βρίσκονται περίπου έξι μήνες μπροστά.

Το Equity Project (TEP) ανήκει στα λεγόμενα σχολεία-τσάρτερ, μέρος των εναλλακτικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων που εφαρμόζονται σε διάφορες πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών, στη Βρετανία, τη Νορβηγία, τη Σουηδία και αλλού. Πρόκειται για δημόσια σχολεία, τα οποία όμως είναι απαλλαγμένα από γραφειοκρατικά κωλύματα και συνδικαλιστικούς κανόνες. Οι μαθητές επιλέγονται με κλήρωση (όπως σε όλα τα πειραματικά σχολεία) και οι καθηγητές με πολύ αυστηρά κριτήρια, περιλαμβανομένης μίας ολοήμερης οντισιόν.

Οσοι καθηγητές αποδεικνύονται πιο αποτελεσματικοί έχουν λαμβάνειν μπόνους έως και 1.000 ευρώ κάθε μήνα. Χρειάζεται ωστόσο να δουλέψουν αρκετά σκληρά για να κερδίσουν αυτά τα χρήματα. Στις υποχρεώσεις τους περιλαμβάνονται η μεταξύ τους συνεργασία, ο πιο ενισχυμένος ρόλος τους στη λήψη των αποφάσεων του σχολείου, καθώς και η παρακολούθηση και αξιολόγηση της δουλειάς των συναδέλφων τους. Η μέρα τους ξεκινά στις 7.30 το πρωί και τελειώνει στις 5.00 το απόγευμα. Ενα δείγμα του δύσκολου έργου τους είναι ότι παρά τις γενναίες απολαβές, περίπου οι μισοί δεν συνέχισαν πέρσι στο Equity Project, είτε γιατί παραιτήθηκαν είτε διότι δεν επαναπροσλήφθηκαν.

Οι περικοπές στο διδακτικό προσωπικό ήταν μονόδρομος προκειμένου να συνεχίσουν οι υπόλοιποι να παίρνουν αυτούς τους παχυλούς μισθούς, δεδομένου μάλιστα ότι το ίδρυμα δεν λαμβάνει ιδιωτικές επιχορηγήσεις. Για τον ίδιο λόγο, κάθε καθηγητής έχει στην τάξη του περίπου 27 με 30 μαθητές.

Το δείγμα της έρευνας είναι ομολογουμένως περιορισμένο (συνολικά 480 μαθητές) και το πείραμα δύσκολο να εφαρμοστεί σε μεγαλύτερη κλίμακα. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, είναι ενδεικτικό «της σημαντικής βελτίωσης του επιπέδου των μαθητών, όταν το σχολείο επικεντρώνεται στην πρόσληψη των καλύτερων καθηγητών και τη διαρκή εκπαίδευσή τους». 

Πηγη

Δραστηριότητες Μαθησιακής ετοιμότητας

Βιβλίο Εκπαιδευτικού Ειδικής Αγωγής (ΕΑΕ)
Προφορικός Λόγος - Ψυχοκινητικότητα - Νοητικές Ικανότητες - Συναισθηματική Οργάνωση

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗΣ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑΣ by Maria Christodoulou

Τεχνικές για να αναπτύξετε τη γλωσσική νοημοσύνη του παιδιού σας

Τι είναι και πώς εκφράζεται η γλωσσική νοημοσύνη

Η Ελένη, ένα κοριτσάκι λίγο μεγαλύτερο από τεσσάρων ετών, παρακολουθούσε τη μητέρα της που διάβαζε προσηλωμένη ένα βιβλίο και την πλησίασε διστακτικά. «Τι κάνεις;» τη ρώτησε. «Διαβάζω ένα βιβλίο», της απάντησε η μητέρα της. «Τι πάει να πει “διαβάζω”;» ρώτησε ξανά η Ελένη. «Να, τα βλέπεις αυτά τα σχέδια πάνω στο χαρτί;» εξήγησε η μητέρα. «Αυτά λέγονται “γράμματα”. Αυτά τα γράμματα φτιάχνουν παρεούλες και μιλούν στο χαρτί, όπως μιλάμε κι εμείς μεταξύ μας. Κι εμείς γράμματα χρησιμοποιούμε, αλλά με το στόμα μας. Πολλοί άνθρωποι τα γράφουν στο χαρτί, και μπορούν να μιλούν με αυτό τον τρόπο». Η Ελένη ενθουσιάστηκε με την ιδέα. «Και ποιο γράμμα είναι αυτό;» ρώτησε με ορθάνοιχτα μάτια, δείχνοντας ένα από τα μεγάλα γράμματα του εξώφυλλου. «Είναι το γράμμα “ι”», ψιθύρισε η μητέρα της. «Κι αυτό;» ξαναρώτησε η Ελένη ακόμα πιο ενθουσιασμένη. «Το “τ”», απάντησε η μητέρα, αυτή τη φορά λίγο κουρασμένη. Μάλλον θα σκέφτηκε ότι έτσι θα περνούσε η υπόλοιπη μέρα και δεν θα κατάφερνε να τελειώσει το βιβλίο που είχε ξεκινήσει.

Προς έκπληξη της, όμως, η Ελένη έτρεξε στο δωμάτιο της. Ξαναγύρισε αμέσως κρατώντας τη συσκευασία της κούκλας που της είχε αγοράσει πριν από λίγες μέρες ένας οικογενειακός φίλος. «Αυτό εδώ το γράμμα ποιο είναι;» ρώτησε χαμογελαστή. «Αυτό δεν είναι ελληνικό γράμμα, είναι αγγλικό, είναι το “μπ”», εξήγησε υπομονετικά η μητέρα. «Και αυτό το γράμμα δίπλα του είναι το “ι” στα αγγλικά;» ρώτησε η Ελένη με ένα ακόμα πιο πλατύ χαμόγελο, σίγουρη για την καταφατική απάντηση της μητέρας της. «Δηλαδή, εδώ γράφει “Μπιμπιμπό”; Το τελευταίο γράμμα είναι το “ο”;». Αυτό ήταν! Η Ελένη είχε κατανοήσει τη λογική της ανάγνωσης, μόλις τεσσεράμισι ετών! Τους επόμενους μήνες, μέσα από το διδακτικό εγχειρίδιο της Α’ Δημοτικού, η Ελένη είχε μάθει να διαβάζει και να γράφει, και μέχρι το τέλος της Α’ Δημοτικού έγραφε ιστορίες χωρίς κανένα ορθογραφικό λάθος και είχε διαβάσει σχεδόν όλα τα παραμύθια και τα βιβλία μυθολογίας που υπήρχαν στο σπίτι της και στο σπίτι της θείας της.

Μπορεί να ήταν ένα χαρισματικό παιδί, μπορεί και όχι. Ίσως, οποιοδήποτε παιδί, με τα κατάλληλα ερεθίσματα και την κατάλληλη προσέγγιση, να μπορούσε να καταφέρει τα ίδια ή και περισσότερα πράγ-ματα.Το σίγουρο, όμως, είναι ότι η Ελένη έχει μια εξαιρετική γλωσσική

νοημοσύνη, χάρη στην οποία κατάφερε να κατανοήσει τη λογική της γραφής και της ανάγνωσης και να εκφραστεί μέσα από το λόγο, προφορικό και γραπτό.
Ατομα με καλή γλωσσική νοημοσύνη σκέφτονται με λέξεις και συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τον προφορικό ή και τον γραπτό λόγο για να εκφράσουν περίπλοκες ιδέες. Έχουν, επίσης, αυξημένη ευαισθησία οτους ήχους και το ρυθμό των λέξεων, καθώς και στη σημασία τους. Οι ποιητές και οι συγγραφείς έχουν εξαιρετική γλωσσική νοημοσύνη, καθώς και οι δημοσιογράφοι, οι βιβλιοθηκονόμοι και οι βιβλιοπώλες, οι μεταφραστές, οι επιμελητές κειμένων, οι φιλόλογοι, οι σύγχρονοι ιστολόγοι (bloggers). Αλλά και οι πωλητές κι οι πολιτικοί ενδέχεται να έχουν καλή γλωσσική νοημοσύνη, την οποία χρησιμοποιούν για να πείσουν τον άλλο.

Στην καθημερινότητα μας, χρησιμοποιούμε τη γλωσσική νοημοσύνη όταν μαθαίνουμε μια ξένη γλώσσα, όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, όταν γράφουμε στο ημερολόγιο μας ή στο πιο σύγχρονο ιστολόγιο (blog), όταν επεξεργαζόμαστε μια είδηση στην τηλεόραση ή στην εφημερίδα, όταν γράφουμε ένα γράμμα ή ένα e-mail, όταν διηγούμαστε ένα περιστατικό σε κάποιον, όταν συγκινούμαστε με τους στίχους ενός τραγουδιού ή, ακόμα, όταν χρησιμοποιούμε επιχειρήματα σε μια συζήτηση για να πείσουμε κάποιον ή απλώς για να διαπραγματευτούμε.

Για παιδιά της Α’ Δημοτικού

Οι μικροί μαθητές της Α’Δημοτικού διασκεδάζουν με τα ορθογραφικά παιχνίδια και προτιμούν να «ανακαλύπτουν» τη σωστή ορθογραφία παρά να τη μαθαίνουν «απέξω».
Μια ορθογραφική δραστηριότητα σε μορφή παιχνιδιού μπορεί να βασίζεται σε κάρτες. Στη συνέχεια δίνεται ένα παράδειγμα με κάρτες λαχανικών και φρούτων. Μπορείτε να κόψετε τις κάρτες που θα φτιάξετε και να παίξετε τα παιχνίδια που προτείνονται παρακάτω:

Γράφετε μαζί με το παιδί τις ονομασίες φρούτων και λαχανικών πάνω στις κάρτες. Ενδείκνυται να ανακαλύψει το παιδί μόνο του πώς γράφεται η κάθε λέξη, είτε από τις αποδείξεις από το μανάβικο είτε με αναζήτηση στο διαδίκτυο είτε από σκόρπια χαρτάκια που θα έχετε φτιάξει εσείς.

Ξεκινήστε με εύκολες λέξεις, όπως «πατάτα», «μήλο», «λεμόνι», «μπανάνα», και προχωρήστε σε δυσκολότερες, όπως «καρπούζι», «κρεμμύδι», «αγγούρι» κτλ. Όταν το παιδί αποθαρρύνεται, χρησιμοποιήστε εύκολες λέξεις (π.χ. «κεράσι») ή μέτριας δυσκολίας (π.χ. «πιπεριά») για να διατηρήσει το ενδιαφέρον του.

Ένα άλλο παιχνίδι που αρέσει στα παιδιά είναι να γράφετε εσείς πίσω από τις κάρτες τη λέξη με τη σωστή της ορθογραφία, κι έπειτα να δείχνετε στο παιδί την κάρτα από τη μεριά της εικόνας και να το ενθαρρύνετε να γράψει τη λέξη σε μια λευκή κόλλα χαρτί. Αν τη γράψει σωστά κερδίζει την κάρτα, αλλιώς την κερδίζετε εσείς.

Μπορείτε επίσης να φτιάξετε με πλαστελίνη, μαζί με το παιδί, τα φρούτα και τα λαχανικά και να τα βάλετε σε ένα κουτάκι. Μετά, κόψτε χαρτονάκια για να φτιάξετε ταμπέλες -σαν τις ταμπέλες σε ένα μανάβικο- και ζητήστε από το παιδί να γράψει σωστά πάνω σε αυτά τα ονόματα των φρούτων και των λαχανικών. Αυτό το παιχνίδι ενδείκνυται και για ομαδική δραστηριότητα, η οποία να περιλαμβάνει μάλιστα και συναλλαγές με ευρώ, αξιοποιώντας έτσι τη διαθεματικότητα.

Τέλος, μπορείτε να οργανώσετε ένα βιωματικό παιχνίδι υγιεινής διατροφής. Κόψτε φρούτα και λαχανικά εποχής και δέστε τα μάτια του παιδιού με ένα μαντίλι. Δώστε του να δοκιμάσει κάποιο φρούτο ή λαχανικό και πείτε του να μαντέψει ποιο είναι και να το γράψει σε ένα χαρτί. Αυτή η διαδικασία θα κεντρίσει τη φαντασία του, οπότε μετά μπορείτε να φτιάξετε μικρές ιστορίες για την ορθογραφία των λέξεων.

Για παράδειγμα, η «αγκινάρα» θέλει «γκ», γιατί τα φύλλα της μοιάζουν με αγκάθια. Επειδή δεν ήθελε να παντρευτεί, έφτιαξε ένα πράσινο φόρεμα από αγκάθια ώστε να διώχνει μακριά τους γαμπρούς… Το «κρεμμύδι» θέλει δύο «μ», σαν τα πολλά πουκάμισα που φορά, γιατί κρυώνει… Η φαντασία εδώ μπορεί να φτιάξει αμέτρητες ιστορίες!

Πα την ορθογραφία των λέξεων, επιστρατεύουμε τεχνικές απομνημόνευσης. Δεν χρειάζεται πίεση, μόνο λίγη παραπάνω φαντασία. Στη συνέχεια, θα δείτε μερικές τεχνικές που μπορείτε να εφαρμόσετε, τις οποίες θα μάθει σιγά-σιγά και το ίδιο το παιδί να χρησιμοποιεί:

. Τεχνικές κωδικοποίησης: Οι λέξεις συνοδεύονται ήδη από εικόνες στο σχολικό εγχειρίδιο, ώστε να υπάρχει σύνδεση με ένα οπτικό ερέθισμα. Θα πρέπει, όμως, να υπάρχει και ένα ακουστικό ερέθισμα, γι’αυτό λέμε στα παιδιά να διαβάσουν κάθε λέξη ξεχωριστά. Για να τους δώσετε ένα κίνητρο να διαβάσουν σωστά τη λέξη, μπορείτε να ηχογραφείτε τη φωνή τους όταν διαβάζουν, και μετά να ακούν και να αξιολογούν τον εαυτό τους.

• Τεχνικές αποθήκευσης: Χρησιμοποιούμε μικρές ιστοριούλες ή βασικές παρατηρήσεις για να θυμούνται τις λέξεις (π.χ. ο «παππούς» θέλει δύο «π» γιατί έχει πολλά χρόνια στην πλάτη του, το «παιδί», το «παίζω» και το «παιχνίδι» θέλουν όλα «αϊ» γιατί μοιάζουν μεταξύ τους κτλ.). Ένας άλλος τρόπος για να θυμούνται τις λέξεις είναι να τις γράφουν σε ένα κομμάτι χαρτί και να υπογραμμίζουν ή να κυκλώνουν τις ορθογραφικές ιδιαιτερότητες τους.

• Τεχνικές ανάσυρσης: Μια τεχνική είναι να τους λέτε τις λέξεις και να τις γράφουν στο τετράδιο εξάσκησης χωρίς να τις βλέπουν. Άλλη τεχνική είναι να τους κολλάτε μικρά χαρτάκια κάτω από κάθε εικόνα της φωτοτυπίας και να τους ζητάτε να γράφουν εκεί τη λέξη. Τρίτη τεχνική, αρκετά αποτελεσματική, είναι να τους δίνετε τρεις διαφορετικές γραφές της ίδιας λέξης και να επιλέγουν τη σωστή.

Μιλώντας για παιδιά ηλικίας έξι-επτά ετών, αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε  να κάνουμε με μαθητές που αφενός «ρουφούν» τη γνώση σαν σφουγγάρια, αφετέρου όμως πρέπει να προχωρήσουν βήμα-βήμα τη διαδικασία της γλωσσικής τους ανάπτυξης, ώστε να εξελίξουν τη γλωσσική τους νοημοσύνη σωστά και ομαλά.

Σ’ αυτή την ηλικία είναι ωφέλιμο να εμπλουτίσουμε ποσοτικά το λεξιλόγιο του παιδιού, για να έχει στη διάθεση του τον γλωσσικό εξοπλισμό που χρειάζεται ώστε να εκφράσει τον κόσμο γύρω του. Από κει και πέρα, επιμένουμε στη σύνταξη απλών προτάσεων, για να μπορέσει σταδιακά να προχωρήσει σε πιο σύνθετες προτάσεις στις επόμενες τάξεις.

Μια πρακτική που μπορούμε να εφαρμόσουμε είναι η τεχνική του καταιγισμού ιδεών (Brainstorming) με τη μορφή παιχνιδιού, ώστε να δούμε τι γνωρίζει το παιδί μέχρι τώρα και να το χρησιμοποιήσουμε ως βάση για να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις του. Δίνουμε για αρχή μια έννοια-στόχο και γράφουμε μαζί με το παιδί ή τα παιδιά οποιαδήποτε σχετική λέξη μας έρχεται στο μυαλό. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος, ενθαρρύνουμε την ελεύθερη ροή ιδεών. Φυσικά, δεν υπάρχει κριτική σε οποιαδήποτε ιδέα, γιατί μπλοκάρει τη σκέψη. Για παράδειγμα, για την έννοια-στόχο «καλοκαίρι» μπορούμε να βρούμε τις λέξεις «θάλασσα», «κολυμπώ», «ομπρέλα», «μαγιό», «διακοπές», «ζέστη», «ήλιος» κ.ά.

Ένα παιχνίδι ανακάλυψης είναι να βρούμε και να ονομάσουμε όσα πράγματα υπάρχουν μέσα στην κουζίνα, όπως φρούτα, λαχανικά, τρόφιμα ψυγείου, τρόφιμα ντουλαπιού και γενικά οτιδήποτε τρώγεται, και στη συνέχεια να τα χωρίσουμε σε υποσύνολα και ομάδες με κάποια ονομασία («φρούτα», «λαχανικά» κτλ.).
Ένα παιχνίδι δημιουργικής σκέψης είναι να φτιάξουμε διάφορες λίστες, όπως για παράδειγμα «τι παιχνίδι θα μπορούσαμε να κάνουμε δώρο σε κάθε φίλο», «ποια ρούχα φοράμε το χειμώνα και ποια το καλοκαίρι» και ούτω καθεξής.

Ένα ομαδικό ψυχαγωγικό παιχνίδι είναι το γνωστό από τα παιδικά μας χρόνια «Πρόσωπο – Ζώο – Πράγμα». Δίνουμε ένα γράμμα με έναν τυχαίο τρόπο, και τα παιδιά προσπαθούν να βρουν μια λέξη από κάθε κατηγορία: Όνομα | Ζώο | Πράγμα |Χρώμα |Φρούτο (Λαχανικό (Επάγγελμα | Ρούχο, καθώς και όποια άλλη ομάδα λέξεων έχουμε «δουλέψει» προηγουμένως και επιθυμούμε τώρα να ελέγξουμε τι θυμάται το παιδί. Κάθε σωστή απάντηση παίρνει ένα βαθμό. Σε μικρότερες ηλικίες είναι πολύ ενθαρρυντικό να βαθμολογείτε με αυτοκόλλητα, να βάζετε για παράδειγμα ένα αυτοκόλλητο αν περάσει τους πέντε βαθμούς. Αυτή η άμεση ενθάρρυνση δίνει κίνητρο στο παιδί να προσπαθήσει περισσότερο και να συγκεντρωθεί.

Μην ξεχνάτε να εξηγείτε με εικόνες την κάθε καινούρια λέξη, καθώς επίσης να τη χρησιμοποιείτε μέσα σε απλές προτάσεις για να την κατανοήσει το παιδί. Αν θέλετε να εξηγήσετε μια δύσκολη λέξη, η οποία, ενδεχομένως, είναι πολύ μεγάλη, μπορείτε να τη «σπάσετε» σε κομμάτια (π.χ. «αποδημητικά πουλιά» = α-πόδι-μύτη-κα, δείχνοντας το πόδι και τη μύτη) και μετά να εξηγήσετε τη σημασία της.

Προσοχή! Αν παρατηρήσετε ότι το παιδί δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει σε κάποια από τις παραπάνω δραστηριότητες ή σε οποιαδήποτε δραστηριότητα αποφασίσετε να του δώσετε, θα πρέπει να κινηθείτε ευέλικτα και να αλλάξετε έξυπνα τους κανόνες, κάνοντας τους πιο εύκολους, ή ακόμα καινά σταματήσετε τη διαδικασία. Όταν δημιουργείται πίεση και άγχος στο παιδί, ενδεχομένως η δραστηριότητα να προκαλέσει περισσότερο ζημιά παρά όφελος.

Aποσπάσματα από το εξαιρετικό  βιβλίο της Ελένης Γαρυφαλάκη “Πολλαπλή Νοημοσύνη”, Εκδόσεις Διόπτρα, ένα πραγματικά χρήσιμο βιβλίο για γονείς και εκπαιδευτικούς που αναλύει χωριστά κάθε είδος νοημοσύνης και προτείνει τεχνικές και τεστ για την ανάπτυξή τους στο σπίτι και στο σχολείο, για κάθε ηλικία. 

Πηγή

Kλαίει, γκρινιάζει: Πως θα μάθετε στο παιδί να έχει υπομονή!

Η υπομονή είναι μία από τις βασικές αξίες που πρέπει να διδάξουν οι γονείς στα παιδιά τους.  Παρόλο που δεν είναι κάτι το οποίο τα χαρακτηρίζει δεν σημαίνει ότι δεν τα αφορά κιόλας!

Τα μωρά δεν έχουν καθόλου υπομονή πχ όταν πεινάσουν, κλαίνε. Επομένως δυσκολεύονται και να τη διδαχθούν. Στα μεγαλύτερα παιδιά όμως ηλικίας 6 ετών και πάνω μπορείτε να αρχίζετε σιγά σιγά να τα βάζετε στη λογική του «περιμένω» πχ περιμένω να έρθει το τρένο, περιμένω να έρθει η σειρά μου στην τράπεζα κλπ.

Πως θα μάθετε στο παιδί σας να έχει υπομονή:
• Μάθετε να λέτε «όχι» στις απαιτήσεις του παιδιού σας και να τις πραγματοποιείτε όταν εσείς κρίνετε ότι πρέπει να γίνουν
• Διατηρήστε μια ισορροπία, μη του λέτε συνέχεια όχι αλλά ούτε και συνέχεια ναι
• Εάν έχετε αρνηθεί κάτι στο παιδί σας και αλλάξετε γνώμη μην υποχωρήσετε αμέσως

Ο κ. Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής (www.mandou.gr) επισημαίνει ότι τα παιδιά είναι συχνά πολύ ανυπόμονα. Διαμαρτύρονται και εκνευρίζονται όταν αυτό που θέλουν δεν γίνει αμέσως. Για αυτό και είναι πολύ σημαντικό να μάθουν να περιμένουν και να ελπίζουν σε αυτό που έχουν εστιάσει. Το παιδί πχ πρέπει να μάθει να ελπίζει ότι θα τελειώσει η τηλεφωνική συνομιλία των γονιών του και θα το πάνε στο πάρκο. Εάν δεν υπάρξει αυτή η ελπίδα είναι πολύ πιθανόν το παιδί και μελλοντικά ενήλικας να μη μάθει να περιμένει και να γίνει αγχώδεις και ανυπόμονος.

Διαβάστε επίσης: Τι να κάνεις όταν το παιδί είναι πολύ νευρικό 

Όταν το παιδί είναι πολύ νευρικό...

Η συμπεριφορά. Το ξέσπασμα της οργής του πιτσιρίκα είναι αποτρόπαιο θέαμα. Όταν το βλαστάρι σας ουρλιάζει, ξεφωνίζει και χτυπιέται λες κι έχει βγει κατευθείαν μέσα από τον Εξορκίστή, αντιμετωπίζετε μια παρεκτροπή συμπεριφοράς που είναι σχεδόν αδύνατον ν’ αγνοήσετε. Ο σαματάς και η οργή σάς ακολουθούν και στην τελευταία γωνιά του σπιτιού. Τα ξεσπάσματα είναι τυφώνες σε μικρογραφία - μπορούν να ξεπηδήσουν από τη μια στιγμή στην άλλη, να διαρκέσουν μια δυο ώρες και μετά να εξαφανιστούν, με την ίδια ταχύτητα. Ο εξουθενωμένος γονιός απομένει ν’ αναρωτιέται αυτό που αναρωτιόταν από καταβολής κόσμου και ο πρόγονός του: «Τι ήτανε τούτο πάλι;»

Από τον ψυχολόγο ειδικό σε ζητήματα αγωγής παίδων Στιβ Σαντιγκάντι

Η αιτία της .Τα ξεσπάσματα ξεκινούν τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού, μοιάζουν όμως να φτάνουν στο αποκορύφωμα γύρω στα τρία του χρόνια. Αυτή είναι και η «Χρυσή Εποχή» των ξεσπασμάτων θυμού, επειδή τότε το παιδί αρχίζει «να παίρνει τα πάνω του», όπως θα λέγαμε. Μαθαίνει να διεκδικεί κι έχει παρατηρήσει ότι, αν χτυπηθεί κάτω σαν χταπόδι και ξεφωνίσει για μια ώρα, θα γίνει το δικό του. Αδιαμφισβήτητοι ως τότε αφέντες του σπιτιού, οι γονείς βλέπουν ξαφνικά την εξουσία να μετακινείται στο νεαρό βλαστάρι τους. Αν τώρα συμβεί αυτό ενώπιον ακροατηρίου -και δεν υπάρχει καλύτερο ακροατήριο από τους ξένους για να ξυπνήσει ο θεατρίνος μέσα στο παιδί-τότε το βλαστάρι σας έχει όλους τους άσους στο μανίκι του.

Τα ξεσπάσματα οργής κάνουν τον γονιό να νιώσει αντίδραση στο θυμό, εξουθένωση, ανημπόρια, ακόμα και τρόμο. Στο κάτω κάτω, το πιτσιρίκι μοιάζει να έχει χάσει τελείως κάθε έλεγχο. Τον έχει χάσει όμως;
Προσπαθήστε να διατηρήσετε την ηρεμία σας. Λεν θα ωφελήσει, αν πάθετε κι εσείς κρίση. Μην ενδώσετε και μην κάνετε ποτέ κάτι που το παιδί θα εκλάβει ως νίκη. Όταν η κρίση περάσει, βάλτε το παιδί να συμμαζέψει το χάος και συνεχίστε τη ζωή σας.
Πρώτη σας κίνηση. Αφού με το ξέσπασμα το παιδί επιδιώκει να κίνηση πάρει αυτό που θέλει, το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε είναι να του το δώσετε. Αν θέλει να του αγοράσετε κάποιο παιχνίδι, μην το αγοράσετε σε καμιά περίπτωση.
Ενδώστε μια φορά και το παιδί θα το ξανακάνει, και θα το κάνει κάθε φορά που θα θέλει κάτι. Ακόμη κι αν πείτε «Θα το σκεφτώ», ή «Μπορεί», είναι σαν να ενδίδετε. Μια υγιέστερη προσέγγιση είναι να πείτε στο παιδί να φύγει από μπροστά σας. Αν δεν φύγει, τότε φύγετε εσείς.
Αν δεν υπάρχει ακροατήριο, τότε δεν θα υπάρξει και ανταμοιβή για το παιδί - άρα, ελπίζετε, ούτε άλλες κρίσεις. Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι υπάρχουν όρια στην ανοχή σας και, αν συνεχίσει να συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο, θα το αφήσετε μόνο του ώσπου να του περάσει.

-Αν το παιδί αρχίσει να πετά ή να σπάει πράγματα, πιάστε το και κρατήστε το μέχρι να σταματήσει, ή στείλτε το στο δωμάτιό του. Κρύψτε ό,τι δεν θέλετε να σπάσει, πρέπει όμως να μάθει ότι, αν σπάσει κάτι στο δωμάτιό του, θα ζημιωθεί. Μην πείτε τίποτα, ούτε να σπεύσετε ν’ αντικαταστήσετε τα «σπασμένα». Δώστε στο παιδί μια ευκαιρία να συναισθανθεί την απώλεια.

-Ας πούμε ότι η κρίση άρχισε, όταν είπατε στο παιδί «κρέμασε το παλτό σου». Όταν σι-γήσουν τα πυρά, ζητήστε του πάλι όμορφα και καλά να κρεμάσει το παλτό του. Μην κάνετε κανένα χατίρι, ώσπου να κρεμαστεί το παλτό. Αν το παιδί κάνει κάποια πράγματα άνω κάτω, πείτε του να συμμαζέψει, αλλά μόνον όταν τον περάσει ο θυμός. Χρειάζεται υπομονή, αλλά το κλειδί για τον γονιό είναι η επιμονή και η συνέπεια.

-Αν το βλαστάρι σας αποφασίσει να πάθει την κρίση του μέσα στο κατάστημα, όταν πάτε για ψώνια, ξεχάστε τη λογική νουθεσία. Μαζέψτε το (μην το σύρετε) και φύγετε από το μαγαζί. Πηγαίνετε στο αυτοκίνητο (αν πήγατε με λεωφορείο ή με τα πόδια, οδηγήστε το παιδί στο κοντινότερο παγκάκι). Ίσως χρειαστεί να περιμένετε στο αυτοκίνητο, ώσπου να του περάσει. Τότε, γυρίστε αμέσως στο σπίτι. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, στα παιδιά αρέσει να βγαίνουν μαζί σας, ενώ το να γυρίσουν στο σπίτι δεν ήταν ακριβώς ό,τι είχαν κατά νου, όταν έπαθαν την κρίση τους.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Μην πάρετε το παιδί μαζί σας ή μην περιμένετε πολλά πράγματα, όταν είναι κουρασμένο

-Συγκεντρώστε την οικογένεια και ζητήστε απ’ όλους να δεχτούν κάποιους βασικούς κανόνες, όπως: «Αν δεν φάμε το φαγητό μας, δεν τρώμε παγωτό», ή «Όταν πάμε για ψώνια, ξόδεψε το χαρτζιλίκι σου όπως θέλεις, μη ζητήσεις όμως τίποτε άλλο». Όταν το παιδί ξέρει τους κανόνες, είναι πιο εύκολο να τους επιβάλλετε.

-Διδάξτε στο παιδί πως η καλύτερη λύση στο όποιο πρόβλημα επιτυγχάνεται με συζήτηση και συνεργασία, όχι με εξαναγκασμό. Επιμείνετε με την επανάληψη και το παιδί θα μάθει να λύνει τα προβλήματά του δημιουργικά - ικανότητα ανεκτίμητη, όταν θα μεγαλώσει.

-Μάθετε στο παιδί ότι υπάρχει και όχι. Το χαϊδεμένο παιδί αισθάνεται πως μπορεί να πάρει ό,τι θέλει και πως επιτρέπεται να καταφύγει σε οποιοδήποτε μέσο για να το αποκτήσει.

Πηγή

«Εύχομαι να είχα κάνει έκτρωση στο γιο μου»: Μία μητέρα εξομολογείται και σοκάρει!

Τι οδήγησε μια μητέρα να κάνει αυτή τη δήλωση;

Λένε ότι η μάνα είναι το ιερότερο πράγμα στον κόσμο και πως δεν υπάρχει τίποτα πιο δυνατό και συγκλονιστικό από την αγάπη της προς το παιδί. Όλα αυτά φυσικά είναι αλήθεια και δεν αμφισβητούνται, αλλά πώς θα σας φαινόταν αν σας λέγαμε ότι μία μητέρα τολμά και δηλώνει, ότι κάθε μέρα εύχεται να είχε κάνει έκτρωση στο γιο της; Τουλάχιστον σοκαριστικό!

Αυτό ακριβώς δήλωσε η 69χρονη Gillian Relf σε μία συγκλονιστική συνέντευξη, η οποία είναι μητέρα ενός παιδιού με σύνδρομο Down, 47 ετών σήμερα. «Πριν από 2 χρόνια, εξαιτίας του γιου μου ένα ταξίδι μας στην Ελλάδα ακυρώθηκε. Δυστυχώς γίναμε ρεζίλι σε ολόκληρο το αεροδρόμιο του Heathrow μιας και εκείνος αρνείτο κατηγορηματικά να αφήσει το πάτωμα του αεροπλάνου και να καθίσει στη θέση του. Έπειτα από μία ολόκληρη ώρα που τον παρακαλούσε μέχρι και ο πιλότος, αναγκαστήκαμε να κατέβουμε και τελικά να μην κάνουμε ποτέ εκείνο το ταξίδι. Και δυστυχώς, ο γιος μου δεν είναι ένα μικρό παιδί, αλλά ένας μεγάλος άνθρωπος με σύνδρομο Down».
Και συνεχίζει: «Ο Stephen γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1967. Εγώ ήμουν 22 ετών και μαζί με το σύζυγό μου Roy είχαμε ακόμη ένα γιο, τον Αndrew μόλις 2 ετών τότε. Καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, είχα ένα αίσθημα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, και είχα δηλώσει ότι ήθελα να κάνω αμνιοπαρακέντηση, κάτι που οι γιατροί μου είχαν απαγορεύσει. Πίστευαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση μία υγιής νέα γυναίκα να γεννήσει άρρωστο παιδί, κάτι που φυσικά ήταν λάθος. Όταν λοιπόν γεννήθηκε ο Stephen, παρατήρησα τα χαρακτηριστικά του, τα μικρά μάτια, την πλακουτσωτή μύτη, και γύρισα και είπα στην μητέρα μου, "Είναι μογγολάκι έτσι;" Μην με παρεξηγείτε, αλλά εκείνα τα χρόνια αυτή τη λέξη χρησιμοποιούσαμε. Η μητέρα μου φυσικά με καθησύχασε και εγώ έμεινα με την αμφιβολία».
«Για περίπου 7 μήνες προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου, ότι το παιδί μου ήταν φυσιολογικό, μέχρι που το πήγα στο γιατρό και άκουσα να τον αποκαλεί μογγολάκι. Τότε ήταν που σιγουρεύτηκα κι εγώ. Θα περίμενε κανείς να πω ότι είμαι πολύ ευτυχισμένη και ότι δεν μετανιώνω που κράτησα αυτό το μωρό, αλλά δεν υπάρχει μέρα που να μη θέλω να γυρίσω το χρόνο πίσω και να είχα κάνει τελικά έκτρωση. Πιστεύω ότι η ζωή και η δική μου και του άντρα μου και του άλλου μας γιου, θα ήταν πολύ πιο εύκολη και ευτυχισμένη. Και όλα αυτά τα λέω γιατί δεν αντέχω όλους αυτούς που κατακρίνουν τις γυναίκες που κάνουν έκτρωση όταν μαθαίνουν ότι τα παιδιά τους έχουν σύνδρομο Down».
«Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως είναι να νιώθεις ένοχος κάθε μέρα και να βλέπεις το παιδί σου, στα 47 του να μην μπορεί να κάνει ούτε τα βασικά. Κανείς δεν ξέρει πως είναι να μην έχεις καθόλου χρόνο για τον εαυτό σου και την οικογένειά σου και να πρέπει να είσαι 24 ώρες το 24ωρο πάνω από έναν άνθρωπο και να τον φροντίζεις».
Τα σχόλια δικά σας...

Πηγή

Αφήνουν χωρίς σχολείο μαθητή με αναπηρία!

Μένει χωρίς μαθήματα από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Πρώτα, δεν υπήρχε ειδικό όχημα. Και τώρα που βρέθηκε, δεν βρίσκουν... οδηγό.





Ούτε μια ώρα μαθημάτων δεν έχει παρακολουθήσει, από την αρχή της σχολικής χρονιάς, ο 17χρονος μαθητής Αντώνης Μπουρδούνης στο Ειδικό Γυμνάσιο της Νεάπολης στο Αγρίνιο. Στην αρχή δεν υπήρχε ειδικό αυτοκίνητο για τη μεταφορά του. Αλλά, και τώρα που βρέθηκε ειδικό όχημα, λείπει ο οδηγός!
Ο Αντώνης είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι και η περίπτωσή του είναι τέτοια που η μεταφορά του στο Ειδικό Γυμνάσιο δεν μπορεί να γίνει με άλλο τρόπο, παρά μόνο όπως γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια στο Ειδικό Δημοτικό, δηλαδή με ειδικό αυτοκίνητο, σύμφωνα με το agrinioreport.gr.

Ο πατέρας του Ιωάννης Μπουρδούνης προ ημερών πήγε, μαζί με τον Αντώνη, στο διοικητήριο της Περιφέρειας στο Μεσολόγγι, αποφασισμένος να δώσει λύση ή... να αφήσει το παιδί στο γραφείο της αντιπεριφερειάρχου Χρ. Σταρακά, η οποία μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος, επιβεβαίωσε σε ανακοίνωσή της ότι ψάχνουνα ακόμη να βρουν οδηγό, ενάμιση μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων.
«Μετά από έρευνα διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχει στον νομό Αιτωλοακαρνανίας αυτοκίνητο Δημοσίας Χρήσης που να διαθέτει τις παραπάνω προδιαγραφές το οποίο θα μπορούσε να μισθώσει η Π.Ε.Αιτωλ/νιας για να πραγματοποιήσει την παραπάνω μεταφορά, ενώ αυτή, για τον συγκεκριμένο μαθητή κατά τα προηγούμενα χρόνια, πραγματοποιούνταν με φροντίδα του σχολείου( Ειδικό Δημοτικό Σχολείο ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου) με ιδιόκτητο αυτοκίνητο που διαθέτει το οποίο πληρούσε  τις συγκεκριμένες προδιαγραφές. Από τη στιγμή που τις τελευταίες ημέρες έγινε γνωστό ότι το συγκεκριμένο όχημα είναι διαθέσιμο αλλά δεν υπάρχει διαθέσιμος οδηγός, η Π.Ε Αιτωλ/νίας βρίσκεται ήδη σε διαδικασία ανεύρεσης άμεσης λύσης», αναφέρει και διαβεβαιώνει ότι εντός των ημερών θα δοθεί λύση...

Φωτογραφίες: agrinioreport.gr

Πηγή

ΠΡΕΠΕΙ να το δείτε όλοι! Τι συμβαίνει όταν φωνάζουμε στα παιδιά. Ένα δυνατό βίντεο – πείραμα

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι μικρά παιδιά, ακόμα και από την ηλικία των 15 μηνών, καταλαβαίνουν πότε κάποιος είναι νευριασμένος και προσπαθούν να μην τον θυμώσουν περισσότερο, καθώς αυτό μπορεί να είναι πολύ τρομακτικό για αυτά.

 «Το σημαντικότερο είναι ότι μπορούν να το κάνουν όλο αυτό χωρίς να μιλάνε, καθώς είναι μόνο 15 μηνών» υποστηρίζουν οι επιστήμονες.



Στο video το αγοράκι χάνει κάθε διάθεση για να μην παίξει με τις χάντρες που του προσφέρονται, έπειτα από ένα έντονο συμβάν θυμού που λαμβάνει χώρα μπροστά του. Ο Άντριεν, παρόλο που θέλει να παίξει, φοβάται την αντίδραση της θυμωμένης γυναίκας και δεν το κάνει.


Η ίδια έρευνα- που δημοσιεύτηκε στη Huffingtonpost-  με διαφορετικά αντικείμενα πραγματοποιήθηκε σε άλλα 149 παιδιά ηλικίας 15 μηνών, αγόρια και κορίτσια.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όλα τα παιδιά αργούσαν να αγγίξουν τα αντικείμενα, όταν είχε προηγηθεί σκηνή εκνευρισμού του ενήλικα, αποδεικνύοντας πόσο διστακτικό και φοβισμένο μπορεί να κάνουν ένα παιδί οι φωνές και τα νεύρα.

 Πηγή

SOS...Προπαίδεια και εισαγωγή στη Διαίρεση!

Παιχνίδια για καλύτερη κατανόηση της προπαίδειας και εισαγωγή στην διαίρεση!!!

βρίσκω την προπαίδεια του 2 και του 4, παιχνίδι μεμο from Ioanna Chats

βρίσκω την προπαίδεια του 3 και του 6, παιχνίδι μεμο from Ioanna Chats

βρίσκω την προπαίδεια του 8 και του 7, παιχνίδι μεμο from Ioanna Chats

βρίσκω την προπαίδεια του 10 και του 5, παιχνίδι μεμο from Ioanna Chats

παιχνίδι αντίστροφης προπαίδειας εισαγωγή στη διαίρεση from Ioanna Chats

Η Δανειστική Βιβλιοθήκη στο Νηπιαγωγείο...Φιλαναγνωσία!

Υλικό πλούσιο για κάθε νηπιαγωγό!

Η Δανειστική Βιβλιοθήκη στο Νηπιαγωγείο from eirmatth

Διαβάζοντας ένα Βιβλίο στην Τάξη from eirmatth

δρασεισ φιλαναγνωσιασ στο 1ο νηπιαγωγειο βαρησ 2013 2014 from Χρύσα Κουράκη

ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ..Εκθεση - σοκ: 8 στα 10 Ελληνόπουλα έχουν υποστεί σωματική βία!

 

 

Εκθεση - σοκ: 8 στα 10 Ελληνόπουλα έχουν υποστεί σωματική βία 

 

 Στα ύψη η παιδική κακοποίηση και παραμέληση!

Της Ελένης Πετροπούλου
Σοκ προκαλούν τα στοιχεία για την κακοποίηση και παραμέληση των παιδιών στην ελληνική κοινωνία: Οκτώ στα δέκα έχουν υποστεί σωματική βία και ένα στα 20 έχει εμπειρία σεξουαλικής βίας!
Ανάλογα με το φύλο, την ηλικία και την περιοχή, η έκθεση των παιδιών σε βίαιες εμπειρίες διαφοροποιείται. Τα αγόρια είναι περισσότερο εκτεθειμένα σε σεξουαλική βία, σε σχέση με τα κορίτσια και σεξουαλική παραβίαση συμβαίνει πιο συχνά στις τάξεις του Γυμνασίου και εκείνες του Λυκείου. Στον αγροτικό πληθυσμό είναι πιο συχνή η σωματική βία σε σχέση με τον αστικό πληθυσμό όπου... υπερτερεί η ψυχολογική και σεξουαλική βία.
Τα ανησυχητικά στοιχεία για την έκθεση των Εελληνόπουλων σε βίαιες εμπειρίες και συμπεριφορές προκύπτουν από πανελλαδική έρευνα διάρκειας 36 μηνών που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού σε περισσότερα από 15.300 παιδιά ηλικίας 11, 13 και 16 ετών.

Σχεδόν τα μισά παιδιά ανέφεραν έκθεση σε μία τουλάχιστον εμπειρία σωματικής βίας εντός του τελευταίου δωδεκαμήνου. Πάνω από τρία στα τέσσερα παιδιά αποκάλυψαν ότι έχουν «αναμνηστικό» σωματικής βίας, κατά τη διαδρομή της παιδικής τους ηλικίας. Αντιστοίχως, ένα περίπου στα έξι παιδιά αναφέρουν έκθεση σε κάποιας μορφής ανεπιθύμητη σεξουαλική εμπειρία παραβίασης κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας, εκ των οποίων σε ένα στα δεκατρία παιδιά η εμπειρία εμπεριείχε και σωματική επαφή.
Η επίπτωση της έκθεσης σε εμπειρίες σεξουαλικής βίας αφορούσε σε ένα στα δέκα παιδιά για κάθε είδους παραβίαση και σε ένα στα είκοσι για την παραβίαση με σωματική επαφή. Η δε έκθεση σε εμπειρίες κάποιας μορφής ψυχολογικής βίας φαίνεται να είναι μάλλον ο κανόνας παρά η εξαίρεση για τα παιδιά της χώρας, αφού περίπου επτά στα δέκα και δεκαεπτά στα είκοσι παιδιά αναφέρουν ένα τουλάχιστον τέτοιο ιστορικό κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους και της παιδικής τους ηλικίας αντίστοιχα.

Επαναλαμβανόμενη κακοποίηση
Πολύ ανησυχητικό είναι και το στοιχείο της έρευνας σχετικά με τη συχνότητα έκθεσης των παιδιών σε βίαιες συμπεριφορές. Για παράδειγμα, ποσοστό 13,47% των συμμετεχόντων ανέφεραν θετικό ιστορικό σε επτά και περισσότερες διαφορετικές φορές έκθεσής τους σε σωματική βία κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας.
Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Νικολαΐδη, διευθυντή του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού (Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, Κέντρο για τη Μελέτη και την Πρόληψη της Κακοποίησης - Παραμέλησης των Παιδιών), «αν προβληθούν τα ποσοστά αυτά στον γενικό παιδικό πληθυσμό της χώρας, τα συμπεράσματα θα είναι από μόνα τους εύγλωττα και μάλλον απογοητευτικά».
Όπως δηλώνει: «Τα υψηλά ποσοστά έκθεσης σε σωματική και σεξουαλική βία, οι αυξημένες αναφορές σεξουαλικής παραβίασης ιδίως σε αγόρια εφηβικής ηλικίας αλλά και η -από ό,τι φαίνεται- έντονη εμβίωση υποκειμενικών αισθημάτων παραμέλησης από τα κορίτσια, αποτελούν τα σημαντικότερα ίσως ευρήματα της εν λόγω έρευνας που χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης και προσοχής. Και τούτο διότι είναι γνωστό ότι εμπειρίες σαν κι αυτές δεν αποτελούν μόνο προδιαθεσικό παράγοντα για την έκλυση ποικίλων προβλημάτων ψυχικής υγείας στην παιδική ηλικία αλλά και στη μετέπειτα ενήλικο ζωή, αλλά, ταυτοχρόνως, αναπαριστούν και προκλήσεις για τις σύγχρονες κοινωνίες για την πρόληψη και αντιμετώπισή τους ως μείζονα ζητήματα προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών».

«Βία» και από το διαδίκτυο!
Την ίδια ώρα, αυξάνονται τα περιστατικά έκθεσης και αποπλάνησης παιδιών μέσω του διαδικτύου. Συγκλονιστικές λεπτομέρειες για τη δράση των κυκλωμάτων παιδοφιλίας στο Διαδίκτυο, παρουσίασε πριν από λίγες ημέρες ο επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανώλης Σφακιανάκης, στο πλαίσιο της ενημέρωσης της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων για το πρόγραμμα ασφαλούς πλοήγησης σε σχολικές μονάδες. Ενδεικτικά ανέφερε την περίπτωση κυκλώματος που με τον μανδύα ηλεκτρονικού παιχνιδιού με τον τίτλο «Ντύνω κούκλες» αποπλανούσε ανήλικα παιδιά.
Η δίωξη αντιμετώπισε 10 περιπτώσεις παιδιών που «αποπλανήθηκαν στο «Ντύνω κούκλες» και στη συνέχεια έβρισκε η μητέρα το παιδάκι με το λάπτοπ αγκαλιά στην τουαλέτα να φωτογραφίζεται με τα εσώρουχα», ανέφερε ο κ. Σφακιανάκης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε, από το 2011 μέχρι σήμερα σχηματίστηκαν δικογραφίες για 1.028 κατηγορουμένους, εκ των οποίων οι 271 ήταν για παιδική πορνογραφία. Έγιναν 226 συλλήψεις, εκ των οποίων οι 101 για παιδική πορνογραφία, διενεργήθηκαν 5.292 εισαγγελικές παραγγελίες οι οποίες εκτελέστηκαν, ενώ από την Interpol και Europol υπήρξαν 8.963 εισερχόμενα για εκτέλεση.
Πώς όμως μια οικογένεια μπορεί να προστατεύσει το παιδί της από τους κινδύνους στο Διαδίκτυο; «Όπως λέμε στα παιδιά όταν είναι δύο, τριών, τεσσάρων ετών, μην ακουμπάς την πρίζα με βρεγμένα χέρια, γιατί θα σε σκοτώσει το ηλεκτρικό ρεύμα, ακριβώς το ίδιο και λίγο χειρότερο είναι το Διαδίκτυο. Εάν δεν μάθεις τους κανόνες σε ένα μικρό παιδί τριών, τεσσάρων, πέντε, έξι, επτά ετών, στα δέκα θα βγάλουμε ένα φοβικό παιδί, με αποτέλεσμα να έχουμε θέματα και προβλήματα κοινωνικοποίησής του. Έτσι, λοιπόν, βλέποντας το μέλλον και πάνω απ' όλα βλέποντας ότι μέσα από το Διαδίκτυο χτίζουμε τη νέα κοινωνία, επενδύσαμε σε αυτό και πάνω απ' όλα επενδύουμε στα παιδιά μας», είπε ο κ. Σφακιανάκης.
Στον αέρα δομές ψυχικής υγείας... ελλείψει χρημάτων
Στον «αέρα» μένουν δεκάδες παιδιά στην Κρήτη και ειδικότερα στον νομό Ρεθύμνου, ο οποίος επλήγη ιδιαίτερα τον Δεκέμβριο του 2011 όταν αποκαλύφθηκε εκεί η μαζικότερη μέχρι σήμερα υπόθεση παιδοφιλίας στη χώρα μας. Ένας δάσκαλος και προπονητής της τοπικής ομάδας μπάσκετ παίδων (αγοριών) συνελήφθη φερόμενος ότι είχε εμπλέξει σε κύκλωμα παιδοφιλίας με θύματα μεγάλο αριθμό αγοριών εφηβικής και προεφηβικής ηλικίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 7-8 ετών.
Το πρόγραμμα παρέμβασης που «τρέχει» στην περιοχή το Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας του παιδιού, διακόπτεται στο τέλος του έτους, λόγω έλλειψης χρηματοδότησης! Το υπουργείο Υγείας αποφάσισε να μη διαθέσει 200.000 ευρώ για τη λειτουργία του προγράμματος και το 2015.
5.000 παιδιά
Στο πρόγραμμα συμμετείχαν 5.000 παιδιά και 1.000 γονείς, ενώ η κλινική μονάδα «είδε» σε έναν χρόνο 440 παιδιά, ενώ σε θεραπεία παραμένουν 50 παιδιά. Με τον τερματισμό του προγράμματος, άγνωστο παραμένει ποιες υπηρεσίες θα αναλάβουν τη θεραπεία των παιδιών, δεδομένου ότι στον Νομό Ρεθύμνης δεν λειτουργεί καμία άλλη δομή παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας ή ψυχοκοινωνικής μέριμνας για παιδιά και εφήβους του δημοσίου τομέα.
Παρά πάντως τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το Ινστιτούτο -εξαιτίας της μειωμένης χρηματοδότησης και των περικοπών στο προσωπικό- η Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας υλοποιεί μια σειρά από προγράμματα και δράσεις, με στόχο τη βελτιστοποίηση της προστασίας του παιδιού στη χώρα μας και πανευρωπαϊκά από τη βία, τη θυματοποίηση και κάθε είδους παραβίαση των δικαιωμάτων του, στο τρέχον έτος 2014. Μεταξύ άλλων:
Με το πρόγραμμα «Ολοκληρωμένη Προσέγγιση για τη Διερεύνηση, Διάγνωση και Διαχείριση Περιστατικών Κακοποίησης και Παραμέλησης Παιδιών» αναπτύσσονται (α) Εθνικό Πρωτόκολλο Διάγνωσης των κρουσμάτων κακοποίησης - παραμέλησης των παιδιών για όλους τους τύπους και τις μορφές αυτής από επαγγελματίες των χώρων της υγείας, πρόνοιας, δικαιοσύνης, δημόσιας τάξης και εκπαίδευσης και (β) αναπτύσσει Εθνικό Αρχείο Καταγραφής Κρουσμάτων κακοποίησης - παραμέλησης των παιδιών προκειμένου να πάψει η σημερινή κατάστασης έλλειψης στοιχείων για την έκταση και τα χαρακτηριστικά του φαινομένου. Με το τέλος δε της πιλοτικής εφαρμογής των εργαλείων αυτών θα υλοποιηθεί εκπαίδευση 400 επαγγελματιών πανελλαδικά στην εφαρμογή τους.
Ανήλικα θύματα trafficking
Με το πρόγραμμα «Νοτιοανατολικό Δίχτυ Προστασίας: Πρόληψη της εμπορίας παιδιών και προστασία ασυνόδευτων ανηλίκων στα ελληνοτουρκικά σύνορα» αναπτύσσονται δράσεις εκπαίδευσης του σχετικού προσωπικού υπηρεσιών των διασυνοριακών περιοχών Ελλάδας - Τουρκίας για τα ανήλικα θύματα trafficking και τους ασυνόδευτους ανηλίκους, αναπτύσσεται σχετική βάση δεδομένων έτσι ώστε να πάψουν τα παιδιά αυτά να είναι «αθέατα» από το σύστημα υπηρεσιών και διεξάγονται σειρά δράσεων ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και εμψύχωσης των παιδιών αυτών στα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής τους.
Με το πρόγραμμα «Προστασία βρεφών και νηπίων από την ενδοοικογενειακή βία: Δημιουργία διαγνωστικού πρωτοκόλλου για την κακοποίηση και παραμέληση βρεφών και νηπίων και η εισαγωγή του στο Σύστημα Δημόσιας Υγείας» αναπτύσσεται ως πανευρωπαϊκή καινοτομία πρωτοποριακό εργαλείο πρώιμης ανίχνευσης σχέσεων παραμέλησης των βρεφών και νεογνών (έως τριών ετών) από τους γονείς ή φροντιστές τους προς χρήση από υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ενώ προβλέπεται και η εκπαίδευση ικανού αριθμού επαγγελματιών υγείας στην εφαρμογή του στην Ελλάδα και σε άλλες πέντε ευρωπαϊκές χώρες.

• Το πρόγραμμα παρέμβασης που «τρέχει» στην Κρήτη το Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας του παιδιού, διακόπτεται στο τέλος του έτους, λόγω έλλειψης χρηματοδότησης! Το υπουργείο Υγείας αποφάσισε να μη διαθέσει 200.000 ευρώ για τη λειτουργία του προγράμματος και το 2015.
  
• Η κλινική μονάδα «είδε» σε ένα χρόνο 440 παιδιά, ενώ σε θεραπεία παραμένουν 50. Με τον τερματισμό του προγράμματος, άγνωστο παραμένει ποιες υπηρεσίες θα αναλάβουν τη θεραπεία των παιδιών.

Πηγή

Στρατηγικές βελτίωσης της ικανότητας συγκέντρωσης – Ας παίξουμε!

Η Μαρίνα είναι ένα κοριτσάκι που πηγαίνει στην τρίτη δημοτικού και όσοι την γνωρίζουν ομολογούν ότι είναι ένα ιδιαίτερα έξυπνο παιδί. Έχει φοβερή αντίληψη, αφοπλιστικό λόγο και έκφραση, και μπορεί με μεγάλη ευκολία να κάνει πράξη τη νέα γνώση. Παρόλα αυτά όμως, οι βαθμοί της και οι σχολικές της επιδόσεις δεν αποτυπώνουν πάντα την παραπάνω εικόνα.

Η Μαρίνα παρόλο το νεαρό της ηλικίας της, περιγράφει και αποδίδει με τον παρακάτω τρόπο αυτήν την αντιφατική εικόνα “Προσπαθώ να συγκεντρωθώ και να γράψω αυτά που ξέρω, αλλά καμιά φορά νιώθω το μυαλουδάκι μου να κουράζεται. Θέλει να ξεκουραστεί και να χαλαρώσει. ” Η δασκάλα αλλά και άλλοι ειδικοί παρατήρησαν την αδυναμία της Μαρίνας να διατηρήσει την προσοχή της σε ένα έργο για μεγάλο διάστημα και μετά από συστηματική αξιολόγηση κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο πραγματικά ένοχος αυτής της κατάστασης είναι η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (ΔΕΠ). Τα παιδιά με ΔΕΠ ή και υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), έχουν συνήθως αδυναμία συγκέντρωσης και μνήμης, αδυναμία στο να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους και στο να ακολουθούν σύνθετες οδηγίες και κατευθύνσεις. Αν είστε γονιός που έχετε παιδί με ΔΕΠ, το πιθανότερο είναι ότι όλα αυτά σας ακούγονται οικεία. Μπορεί να έχετε δώσει μάχες με το παιδί για να ολοκληρώσει τα καθήκοντα στην ώρα του, να καθαρίσει το δωμάτιό του, να είναι συνεπές σε υποχρεώσεις του και συχνά παρατηρείτε την αδυναμία του παιδιού να εστιάσει την προσοχή του παρόλη τη φαινομενική του ενέργεια. Τι δείχνουν νέες έρευνες για την ικανότητα συγκέντρωσης; Τα καλά νέα είναι ότι νέες έρευνες αποδεικνύουν ότι υπάρχουν τεχνικές που μπορείτε να εφαρμόσετε για να βοηθήσετε το παιδί με ΔΕΠ-Υ να βελτιώσει τις ικανότητες συγκέντρωσής του. Οι επιστήμονες για χρόνια πίστευαν ότι αν και ο καθένας μας γεννιέται με έναν γενναιόδωρο αριθμό εγκεφαλικών κυττάρων, δεν υπάρχει η δυνατότητα για παραγωγή νέων κυττάρων ή να γίνουν αλλαγές στον τρόπο που λειτουργούν. 
Πρόσφατα όμως ερευνητές και επιστήμονες από το χώρο της νευρολογίας ανακάλυψαν μια μοναδική ιδιότητα του εγκεφάλου που την ονόμασαν “neuroplasticity” – με τον όρο αυτό περιέγραψαν την πλαστικότητα των συνάψεων των νευρώνων ή τη δυνατότητα δημιουργίας νέων. Δηλαδή, αντίθετα με την άποψη που επικρατούσε μέχρι πρόσφατα, τα νέα ευρήματα παρουσιάζουν τη δυνατότητα του εγκεφάλου να παράγει νέα κύτταρα ή να τροποποιεί τη λειτουργία των υπαρχόντων κυττάρων. Το πιο εντυπωσιακό εύρημα των μελετών είναι ότι εφαρμόζοντας γνωστικές ασκήσεις, μπορούν να γίνουν επιθυμητές αλλαγές όχι μόνο στον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος, αλλά και στον τρόπο που φαίνεται και δείχνει. Με ποιους τρόπους μπορεί να βελτιωθεί η ικανότητα συγκέντρωσης; Ο παιδοψυχολόγος Dr. Myers, δουλεύοντας πάνω από 25 χρόνια με παιδιά και εφήβους με ΔΕΠ-Υ προτείνει τις παρακάτω ασκήσεις ενίσχυσης της συγκέντρωσης οι οποίες έχουν βρεθεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές και διασκεδαστικές για τα παιδιά. Παιχνίδια αλληλοδιαδοχής. Τα παιχνίδια αλληλοδιαδοχής μπορεί να βελτιώσουν τη μνήμη, την αλληλουχία, την προσοχή και τη συγκέντρωση με έναν διασκεδαστικό και γρήγορο τρόπο για τα παιδιά. Ο Myers προτείνει να χρησιμοποιήσετε κέρματα για αυτό το παιχνίδι, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου περιοριστικό, αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη επιλέγοντας και άλλα αντικείμενα. Επιλέξτε πέντε κέρματα – πράγματα από ένα σωρό κερμάτων ή αντικειμένων και τοποθετείστε τα σε μια ακολουθία. Δώστε στο παιδί την εξής οδηγία “Κοίταξε προσεκτικά τα κέρματα (ή τα αντικείμενα ανάλογα τι έχετε επιλέξει) που είναι τοποθετημένα πάνω στο τραπέζι” και στη συνέχεια καλύψτε τα κέρματα με ένα χαρτόνι. Βάλτε χρονόμετρο και ζητήστε από το παιδί να επαναλάβει το ίδιο μοτίβο το οποίο του δόθηκε με τα κέρματα από τη σωρό. Όταν τελειώσει, καταγράψτε το χρόνο που του πήρε για να το ολοκληρώσει και αφαιρέστε το χαρτόνι από τα κέρματα. Αν το παιδί δεν το ολοκλήρωσε σωστά, επαναλάβετε την άσκηση χωρίς να αυξήσετε τη δυσκολία του μοτίβου. 

Όσο παίζετε αυτό το παιχνίδι, τόσο θα βλέπετε τη συγκέντρωση και την αλληλουχία του παιδιού να βελτιώνεται και να αισθάνεται και το ίδιο μεγάλη ικανοποίηση για το κατόρθωμά του. Ασκήσεις χαλάρωσης και δημιουργία θετικών εικόνων. Ο συνδυασμός τεχνικών χαλάρωσης όπως βαθιές αναπνοές με τη δημιουργία θετικών εικόνων, έχει βρεθεί να βοηθά τον εγκέφαλο στη βελτίωση και στη μάθηση νέων δεξιοτήτων. Για παράδειγμα, έρευνα έχει δείξει ότι όταν το άτομο κάνει οπτική απεικόνιση στο μυαλό του μια φανταστική δοκιμή για το πώς να χτυπήσει το μπαλάκι με το μπαστούνι του γκολφ, ο εγκέφαλος καταγράφει τη φανταστική δοκιμή σαν πραγματική και έτσι βελτιώνεται η δεξιότητα του χτυπήματος σε πραγματικές συνθήκες. Με τον ίδιο τρόπο το παιδί μπορεί να φανταστεί ότι δίνει όλη του την προσοχή στην τάξη και να δημιουργήσει μια θετική εικόνα ότι χειρίζεται τα πράγματα με περισσότερη πειθαρχεία. Αυτή η θετική απεικόνιση και εξάσκηση μπορεί να βοηθήσει το παιδί να αλλάξει τη συμπεριφορά του στο σχολείο. Μυαλό και σώμα σε αρμονία. Μια άσκηση ή παιχνίδι που μπορείτε να κάνετε για να εφαρμόσετε αυτή την τεχνική είναι να προσπαθήσει το παιδί να καθίσει σε μία καρέκλα ή και όρθιο, ακίνητο όσο πιο πολλή ώρα μπορεί. Θυμάστε το παιχνίδι “αγαλματάκια ακούνητα, αγέλαστα μέρα ή νύχτα;”, φανταστείτε το κάπως έτσι. Μέσα από αυτό το παιχνίδι και αφού επαναληφθεί για αρκετές βδομάδες, οι νευρικές συνδέσεις μεταξύ του εγκεφάλου και του σώματος ενισχύονται, παρέχοντας στο παιδί καλύτερο αυτοέλεγχο. Σταυρόλεξα και παζλ. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα σταυρόλεξα και τα παζλ είναι από τα πιο αποτελεσματικά παιχνίδια αλλά και εργαλεία για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ. Τα σταυρόλεξα βελτιώνουν σε μεγάλο βαθμό την προσοχή και την ικανότητα αλληλουχίας των λέξεων και τα παζλ επειδή απαιτούν από το παιδί να ψάξει λεπτομέρειες αναζητώντας το σωστό κομμάτι, βελτιώνουν την προσοχή και τη συγκέντρωση. Αυτές είναι μόνο κάποιες από τις προτάσεις παιχνιδιών και ασκήσεων που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να βελτιώσουν την ικανότητα συγκέντρωσής τους. Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και δημιουργήστε τα δικά σας παιχνίδια μαζί με τα παιδιά που να απαιτούν τη συγκέντρωση, την προσοχή, τη μνήμη, την αλληλουχία και την πειθαρχία. Σε όλη αυτήν την διαδικασία είναι σημαντικό να ενθαρρύνετε την προσπάθειά και να επικεντρώνετε την προσοχή σας στην πρόοδο και στη βελτίωση που κάνει το παιδί για να διατηρήσει την προσοχή του. Μέσα από το παιχνίδι θα δείτε να βελτιώνεται όχι μόνο η δεξιότητα συγκέντρωσης του παιδιού, αλλά και η δική σας προσωπική σχέση. Όλες οι παραπάνω προτάσεις αποτελούν συμπληρωματικές δραστηριότητες για την ενίσχυση της συγκέντρωσης του παιδιού. Το υποστηρικτικό περιβάλλον και το πνεύμα συνεργασίας μεταξύ γονιών και εκπαιδευτικών, καθώς και των άλλων ενηλίκων που εμπλέκονται με το παιδί, είναι καθοριστικής σημασίας για την αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ.

Πηγή