Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Πώς επικοινωνούμε με ένα παιδί με αυτισμό που δε μιλάει;



mom-talking-to-son
«Επειδή κάποιος δε μιλάει δε σημαίνει πως δεν έχει να πει κάτι»
Η επικοινωνία είναι μία βασική ανάγκη του ανθρώπου να έρχεται σε επαφή με άλλους, να παίρνει αποφάσεις, να εκφράζει τα συναισθήματά του και να είναι μέρος και μέλος της κοινωνίας. Τα άτομα με περιορισμένη λεκτική επικοινωνία ή ακόμα και καθόλου έχουν την ίδια ανάγκη. Απλά χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια ώστε να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος της επικοινωνίας
.

Οι παρακάτω συμβουλές είναι από γονείς παιδιών με δυσκολίες στην επικοινωνία:
  1. Τροποποίηση συμπεριφοράς: Η Κατερίνα μπορεί να κάνει παλαμάκια έτσι της μάθαμε όταν θέλει να πει «ναι» να χτυπάει παλαμάκια
  2. Στο ίδιο επίπεδο: Το παιχνίδι αλλά και η ομιλία είναι πιο εύκολα όταν κοιταζόμαστε. Γι΄αυτό σκύβουμε στο ύψος του παιδιού μας για να του μιλήσουμε / κοιτάξουμε
  3. Επιμένουμε στην ομιλία: Ο Νίκος δεν έχει λόγο και είναι χαμηλής νοητικής ικανότητας. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζουμε να του μιλάμε και να του εξηγούμε τα πάντα γύρω του
  4. Βλεμματική επαφή: Συχνά κολλάω αυτοκόλλητα στο μέτωπο του γιου μου για να με κοιτάει. Έτσι του μαθαίνω να κοιτάει τους ανθρώπους στο πρόσωπο
  5. Τα πάντα έχουν νόημα: Δίνουμε σημασία σε οτιδήποτε μη λεκτικό κάνει ο Δημήτρης και προσπαθούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει
  6. Χρησιμοποιήστε καθρέφτη: Εάν η απευθείας βλεμματική επαφή είναι δύσκολη για το παιδί τότε δοκιμάστε να κοιταχτείτε μέσω ενός καθρέφτη
  7. Βρείτε άλλους τρόπους έκφρασης: Δώστε ευκαιρία στο παιδί σας να εκφραστεί μέσω της μουσικής, του χορού, της ζωγραφικής ή κάποιου μουσικού οργάνου. Πάρτε μέρος και εσείς σε αυτό, μη φοβηθείτε να ξαπλώσετε στο πάτωμα και να δείτε τον κόσμο από τη δική του πλευρά
  8. Μην επιμένετε στη βλεμματική επαφή: Συχνά ζητάμε από τα παιδιά με αυτισμό να μας κοιτάξουν στα μάτια, αυτά όμως το αποφεύγουν. Αυτό το κάνουν γιατί τα βοηθάει να συγκεντρωθούν σε αυτό που ακούνε. Είναι δύσκολο να επεξεργαστούν ταυτόχρονα και τις λεκτικές πληροφορίες αλλά και τις εκφράσεις του προσώπου του συνομιλητή
  9. Κούκλες και ζώα: Πολλά παιδιά με αυτισμό δεν μιλάνε όμως συχνά επικοινωνούν και πολλές φορές και λεκτικά με κούκλες ή με το κατοικίδιό τους.
  10. Κοινωνικές ιστορίες: φτιάξτε δικές σας ιστορίες ανάλογα την κοινωνική κατάσταση που θέλετε να δουλέψετε με το παιδί σας

Μπαντανά Μαρίκα – Λογοθεραπεύτρια
Πηγή