Οι γονείς κυρίως, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, συνειδητά ή υποσυνείδητα, επηρεάζουν τις διατροφικές συνήθειες των μικρών παιδιών.
Ο λόγος είναι ότι τα παιδιά έχουν την τάση να μιμούνται τους μεγάλους και να τους θεωρούν πρότυπα συμπεριφοράς. Τα γεύματα αποτελούν οικογενειακές στιγμές στα πλαίσια των οποίων, η διατροφή μαθαίνεται στην πράξη και οι διατροφικές συνήθειες που αποκτούν τα παιδιά από τους γονείς είναι συνήθειες που κατά πάσα πιθανότητα θα τους συνοδεύουν μία ολόκληρη ζωή.
Τα παιδιά πρέπει από νωρίς να μάθουν τη σωστή σημασία της διατροφής, δηλαδή ότι το φαγητό πέρα από την ευχαρίστηση που μας δίνει, είναι απαραίτητο για τη σωστή ανάπτυξη του σώματος και για την παροχή ενέργειας προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του οργανισμού.
Έρευνα που έγινε σε περισσότερα από 16.000 αγόρια και κορίτσια ηλικίας 9 έως 14 ετών, έδειξε ότι τα παιδιά που έτρωγαν μαζί με την οικογένεια τους, κατανάλωναν περισσότερα φρούτα και λαχανικά. Παράλληλα λάμβαναν μεγαλύτερες ποσότητες σημαντικών θρεπτικών ουσιών, όπως φυτικές ίνες, φολικό οξύ (βιταμίνη Β9), ασβέστιο, σίδηρο, βιταμίνες C, E, Β6 και Β12. Παρατηρήθηκε επίσης, ότι τα παιδιά αυτά κατανάλωναν λιγότερες ποσότητες κορεσμένων λιπαρών ουσιών, αναψυκτικών, τηγανητών φαγητών και τροφίμων που αυξάνουν το ζάχαρο του αίματος. Δεν κατανάλωναν σε υψηλές ποσότητες τρόφιμα, όπως γαλακτοκομικά προϊόντα πλήρη σε λιπαρά, σνακ και κόκκινα ή επεξεργασμένα κρέατα και αλαντικά.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι που θα μπορούσαν οι γονείς να εφαρμόσουν,
προκειμένου να κάνουν τα γεύματα των παιδιών τους μία ευχάριστη εμπειρία. Οι παρακάτω συμβουλές θα βοηθήσουν τους γονείς να προσφέρουν στα παιδιά τους όλα τα θρεπτικά συστατικά που έχουν ανάγκη για την ανάπτυξή τους, χωρίς την επιβάρυνση των επιπλέον θερμίδων που οδηγεί σε αύξηση βάρους και σε παχυσαρκία.
1. Είναι σημαντικό η συγκέντρωση της οικογένειας γύρω από το τραπέζι να γίνεται όσο το δυνατόν συχνότερα. Η ώρα του φαγητού πρέπει να γίνεται ευχάριστη, με συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων και όχι ευκαιρία για παρατηρήσεις και διαπληκτισμούς. Αν η ώρα του φαγητού είναι δυσάρεστη, τότε το παιδί θα προσπαθήσει να φάει όσο γίνεται γρηγορότερα και να φύγει από το τραπέζι. Επίσης, θα μάθει να συνδυάζει το φαγητό με το stress.
2. Θα πρέπει να υπάρχουν υγιεινές επιλογές φαγητών στο σπίτι. Κατ’αυτόν τον τρόπο τα παιδιά θα μάθουν να διαλέγουν τη σωστή τροφή χωρίς να έχουν την αίσθηση ότι τους επιβάλλονται οι απόψεις των μεγάλων.
3. Η ενθάρρυνση των παιδιών να συμμετάσχουν στην προετοιμασία του φαγητού, τα βοηθάει να τρώνε πιο ευχάριστα τα φαγητά, γιατί τα διάλεξαν μόνα τους και βοήθησαν στην προετοιμασία τους.
4. Η κατανάλωση ενδιαμέσων (snacks) είναι καλύτερα να προγραμματίζεται σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, έτσι που να μην τους κόβεται η όρεξη για τα κυρίως γεύματα.
5. Πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση φαγητών ή snacks κατά τη διάρκεια παρακολούθησης της τηλεόρασης. Καλό είναι να τρώνε μόνο σε συγκεκριμένα μέρη του σπιτιού, π.χ. κουζίνα, τραπεζαρία. Όταν τρώνε μπροστά στην τηλεόραση, είναι πολύ πιθανό να μη νοιώσουν το αίσθημα του κορεσμού, με αποτέλεσμα να φάνε περισσότερο.
6. Τα παιδιά απολαμβάνουν τα φαγητά που είναι σερβιρισμένα με δελεαστικό τρόπο. Προτιμάνε τα απλά σε σχέση με τα πολύπλοκα φαγητά.
7. Η χρήση του φαγητού για τιμωρία ή ανταμοιβή αποτελεί λανθασμένη κίνηση. Η στέρηση του φαγητού από το παιδί για τιμωρία υπάρχει η πιθανότητα να του δημιουργήσει τον φόβο της πείνας. Σαν αποτέλεσμα το παιδί θα τρώει οποτεδήποτε βρίσκει την ευκαιρία. Κατά τον ίδιο τρόπο αν χρησιμοποιούνται τρόφιμα, π.χ. γλυκά, σαν ανταμοιβή, το παιδί θα πιστέψει ότι αυτά τα τρόφιμα είναι καλύτερα από τα άλλα.
