Παραβατική- Αποκλίνουσα συμπεριφορά εφήβων (Υλικό 48 σελίδων)

πηγη

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ

πηγη

 
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΦΗΒΕΙΑ;

 
Η εφηβεία είναι μια μεταβατική φάση από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή.
Είναι η φάση που το άτομο απομακρύνεται σιγά-σιγά από την οικογένεια ,έχει
σεξουαλικές αναζητήσεις, αρχίζει να εντάσσεται κοινωνικά ,κυρίως μέσω των
ομάδων συνομηλίκων. Σε αυτή τη φάση επαναδιαπραγματεύονται πολλά θέματα και
δυσκολίες που υπήρχαν από την παιδική ηλικία όπως δυσκολίες στις σχέσεις με τους
γονείς, θέματα αυτονομίας.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ

 

Τα πιο συνηθισμένα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας έφηβος στις

μέρες μας αφορούν την ψυχική του υγεία και τις σχέσεις του με τους γύρω του και

είναι τα εξής:

AΓΧΟΣ

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΘΥΜΟΣ

ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

 

Τι είναι η αποκλίνουσα συμπεριφορά;
 

Οι ρίζες της έκφρασης "αποκλίνουσα συμπεριφορά" βρίσκονται στο ρήμα
"αποκλίνω" που σημαίνει ξεφεύγω από την πορεία μου. Tο ενδιαφέρον μας
επικεντρώνεται τόσο στο τι κρατάει τους ανθρώπους σε ορθή πορεία όσο και στο τι
τους ωθεί στο να παρεκτρέπονται της πορείας αυτής.
Η αποκλίνουσα συμπεριφορά συνεπάγεται παράβαση ενός κοινωνικού κανόνα. Το
ερώτημα, λοιπόν, είναι από τη μία "Γιατί έχουμε και τηρούμε κοινωνικούς κανόνες;"
και από την άλλη "Γιατί τους παραβαίνουμε;"    

 

Αντιμετώπιση της Αποκλίνουσας Συμπεριφοράς

 
Η μελέτη της αποκλίνουσας συμπεριφοράς έχει θεωρηθεί ως μία από τις πιο
ενδιαφέρουσες, αλλά και τις πιο δύσκολες περιοχές της κοινωνιολογίας.
«Τι κάνουμε όταν διαπιστώσουμε ότι ένας μαθητής κινδυνεύει να εκδηλώσει
επιθετική συμπεριφορά»;
• Δεν αντιδρούμε με επιθετικότητα.
• Παρατηρούμε αν το πρόβλημα εμφανίζεται με πολλαπλές μορφές.
• Εξετάζουμε τη συμπεριφορά σε σχέση με άλλους παράγοντες.
• Εξετάζουμε τους παράγοντες σε εξελικτική προοπτική.
• Δεν ξεχνούμε ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος παρερμηνείας.
• Δεν ξεχνούμε ότι βασική αρχή της αποτελεσματικότητας του σχολείου είναι ότι
αναγνωρίζει σε κάθε παιδί τη δυνατότητα να ξεπερνάει δύσκολες καταστάσεις και να
ελέγχει αρνητικά συναισθήματα και συμπεριφορές.
• Αν δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος:
Ζητούμε τη βοήθεια σχολικού ψυχολόγου, ειδικού δασκάλου ή άλλου ειδικού. Αυτός
αναλαμβάνει την ευθύνη για ό,τι χρειάζεται να γίνει.
• Αν εκτιμηθεί ότι το πρόβλημα είναι σοβαρό:
Ενημερώνονται με εχεμύθεια αμέσως οι γονείς και ζητούμε τη συνεργασία τους, αν
χρειάζονται παρεμβάσεις που αφορούν το παιδί
• Αν ένα παιδί βρεθεί εκτός ελέγχου και απειλείται ή τίθεται σε κίνδυνο η ζωή
του ή η ζωή άλλων ατόμων:
1. Ειδοποιούμε επειγόντως τη διοίκηση του σχολείου και το σχολικό ψυχολόγο, το
σύμβουλο, τους γονείς.
2. Αποφεύγουμε αυταρχικές αντιδράσεις, επιθετικές κινήσεις, απειλές.
3. Προσεγγίζουν το παιδί μόνον άτομα που μπορούν να το ηρεμήσουν,
επικοινωνώντας μαζί του με ανοιχτές ερωτήσεις».  

 

Διαβάστε αναλυτικά όλο το υλικό πατώντας εδώ 

 

Πηγη