Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

Προπαίδεια...διαφορετικοί τρόποι εκπαίδευσης!!



Αποτέλεσμα εικόνας για προπαιδεια με παιχνιδια
πηγη

Η προπαίδεια είναι ίσως το πρώτο δύσκολο μάθημα από τα μαθηματικά το οποίο βασανίζει πολλά παιδιά του δημοτικού και μαζί τους γονείς και τους δασκάλους που προσπαθούν να βοηθήσουν τους μαθητές. Μαζέψαμε τρόπους διαφορετικούς αλλά και αποτελεσματικούς για να ξεκαθαρίσετε μία και καλή με τις πολλές πράξεις του πολλαπλασιασμού:

Φτιάξε τον πίνακα προπαίδειας όπως πρέπει να είναι

Οι συνηθισμένοι πίνακες προπαίδειας αποτελούνται μόνο από την προπαίδεια ενός αριθμού, οδηγώντας τον μαθητή να μάθει απ’ έξω παπαγαλία τις πράξεις χωρίς να εμβαθύνει στην ουσία.
Έχοντας όλη την προπαίδεια συγκεντρωμένη σε έναν πίνακα, όπως ο παραπάνω, ο μαθητής μπορεί μόνος του να κατανοήσει και να δημιουργήσει την γνώση. Θα παρατηρήσει ομοιότητες και διαφορές, θα δει παράξενα, θα δει συσχετισμούς που θα τον κάνουν να τα θυμάται ευκολότερα. Όταν δημιουργείς μόνος σου τους μηχανισμούς μνήμης η γνώση έχει στέρεα θεμέλια, διότι είναι κατάκτηση δική σου.

Παίξε με τις γραμμές

Για τις ώρες που το μυαλό έχει κολλήσει και δεν θυμάται, τράβα γραμμές! Εάν τραβήξουμε τόσες παράλληλες γραμμές όσες ο ένας αριθμός του πολλαπλασιασμού, και τραβήξουμε προς τη αντίθετη κατεύθυνση άλλες παράλληλες γραμμές τόσες όσες είναι ο δεύτερος αριθμός του πολλαπλασιασμού και μετρήσουμε τα σημεία που τέμνονται θα βρούμε το γινόμενο του.
Δες και την εικόνα:

«Αστεράτη» προπαίδεια

Υπάρχουν βέβαια πολλοί μαθητές που διευκολύνονται με την αποστήθιση και τις εικόνες. Γι’ αυτούς ο παρακάτω τρόπος θα είναι αρκετά βοηθητικός. Το σχήμα του αστεριού έχει 10 γωνίες. Κάθε μία από αυτές μπορούμε να την αντιστοιχήσουμε με έναν αριθμό από το 1 έως το 10. Κάθε αριθμός της προπαίδειας μπορεί να αναπαρασταθεί με ένα αστέρι των οποίων οι γωνίες έχουν το γινόμενο των πολλαπλασιασμών μέχρι το 10.  Για παράδειγμα η προπαίδεια του 8 είναι κάπως έτσι:
Το κόλπο του 9
Όσο οι αριθμοί μεγαλώνουν στην προπαίδεια, τόσο πιο δύσκολοι γίνονται στην απομνημόνευση, το ίδιο δεν ισχύει βέβαια για την προπαίδεια του 9 καθώς υπάρχει ένας εύοκολος τρόπος να απομνημονευθεί:

Αν βάλουμε στη σειρά τα γινόμενα της προπαίδειας του 9 θα δούμε ότι το πρώτο ψηφίο τους δημιουργεί μία σειρά αριθμών από το 0 έως το 9, ενώ δίπλα τους τα δεύτερα ψηφία μία ανάποδη, από το 9 έως το 0. Το νούμερο με το οποίο πολλαπλασιάζεις το 9 παράγει έναν αριθμό ο οποίος αρχίζει με τον αμέσως προηγούμενό του. Παράλληλα, αν προστεθούν τα δύο ψηφία από κάθε γινόμενο κάνουν 9! Δηλαδή, όταν θα πολλαπλασιάζεις το 9 με το 6, θα ξέρεις ότι το νούμερο που ψάχνεις θα αρχίζει με το 5 (το 5 είναι ο αμέσως προηγούμενος αριθμός του 6), 9-5=4 άρα το δεύτερο ψηφίο είναι το 4, άρα 9χ6=54!\

Παίξε ντόμινο
Ένας διασκεδαστικός τρόπος για να μάθουν τα παιδιά την προπαίδεια είναι μέσα από το ντόμινο. Το κλασικό επιτραπέζιο παιχνίδι μπορεί να μεταμορφωθεί σε έναν ευχάριστο τρόπο εξάσκησης στον πολλαπλασιασμό. Το μόνο που χρειάζεται είναι χαρτιά τα οποία θα είναι χωρισμένα σε δύο μέρη, στην μία νούμερα και στην άλλη πράξεις. Έτσι, θα πρέπει να ενωθούν τα νούμερα της μίας κάρτας ως το γινόμενο κάθε πράξης μιας άλλης κάρτας.

Βεντάλια
Έχοντας δημιουργήσει τον παραπάνω πίνακα με όλη την προπαίδεια, μπορούμε να τον τσακίσουμε σε κάθε κάθετη γραμμή και να δημιουργήσουμε μία άλλου είδους… βεντάλια! Με αυτόν τον τρόπο οι απαντήσεις κάθε προπαίδειας θα είναι κρυμμένες, και μόνο αν τα παιδιά απαντήσουν θα μπορούν να τις αποκαλύψουν και να δουν αν ήταν σωστά ή λάθος.

Μία λωρίδα με αριθμούς
Αυτό το παιχνίδι είναι κάτι μεταξύ του ντόμινο και της βεντάλιας. Όπως φαίνεται παρακάτω στην εικόνα, παίρνουμε μία μακριά λωρίδα χαρτί και την τσακίζουμε 10 φορές. Σε κάθε τσάκισμα ζωγραφίζουμε τόσες κουκίδες όσες και ο αριθμός στον οποίο θέλουμε να εξασκηθούμε. Στο μέρος που αποκαλύπτεται πρώτο γράφουμε πάνω το γινόμενο που προκύπτει όταν πολλαπλασιάσουμε τον αριθμό με το 1, στο επόμενο με το 2 και ούτω καθεξής. Στο μέρος του χαρτιού το οποίο όπως το βλέπουμε βρίσκεται δίπλα από τις κουκκίδες γράφουμε την πράξη. Έτσι όσο ξετυλίγεται το χαρτί αποκαλύπτονται οι πράξεις με το γινόμενο τους σε αναπαράσταση.

Παίξε με τις παλάμες σου
Και όταν οι προπαίδεια μέχρι το 5 θα είναι εύκολη υπόθεση, αλλά από το 6 και μετά η κατάσταση θυμίζει ναυάγιο, τότε αυτό το κόλπο είναι αναγκαίο. Αντιστοιχίζοντας κάθε δάχτυλο με ένα νούμερο από το 6 έως το 10 όπως στην εικόνα, η προπαίδεια αυτών των δύσκολων αριθμών γίνεται ευκολότερη. Για κάθε πολλαπλασιασμό, αρχικά λυγίζουμε τα χέρια που αντιστοιχούν στους αριθμούς της πράξης (έστω ότι έχουμε το 6χ8, τότε λυγίζουμε στο ένα χέρι το δάχτυλο του 6 και στο άλλο τα δάχτυλα με τους αριθμούς 6,7 και 8). Έπειτα, μετράμε τα χέρια που έχουμε λυγίσει και τα αντιστοιχούμε σε δεκάδες (1 στο ένα χέρι και 3 στο άλλο ίσον 4 δεκάδες, άρα 40). Στη συνέχεια, μετράμε τα δάχτυλα που μείνανε και τα πολλαπλασιάζουμε μεταξύ τους (4 στο ένα χέρι και 2 στο άλλο, άρα 4χ2=8). Τέλος προσθέτουμε τις δεκάδες με το γινόμενο και βρίσκουμε πόσο κάνει ο αρχικός, δύσκολος πολλαπλασιασμός (Δηλαδή 40+8=48).

Μέτρησε τα lego!

Εάν στο σπίτι έχετε οποιαδήποτε τουβλάκια τύπου lego, αξιοποιήστε τα για να μάθει το παιδί με ουσιαστικό τρόπο την προπαίδεια. Δείχνοντάς του ότι οι προεξοχές από ένα ή περισσότερα τουβλάκια συνδυασμένα αποτελούν το γινόμενο των προεξοχών της μίας μεριάς επί της κάθετης σε αυτήν, μπορείτε να απεικονίσετε την ουσία όλου του πολλαπλασιασμού.





























Πηγή

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2019

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

10 πράγματα που οι γονείς των παιδιών με διάσπαση προσοχής εύχονται να καταλάβετε



Αποτέλεσμα εικόνας για δεπυ παιδι
πηγη

'Οταν ο γιος μου ήταν στην πρώτη δημοτικού, γύρισε σπίτι μια μέρα και καθόταν πολύ ήσυχος και αποτραβηγμένος. Παρατήρησα οτι πείραζε τις παρανυχίδες του.
«Τι σου συνέβη φιλαράκο;» τον ρώτησα.
«Μισώ το σχολείο!» μου είπε.
«Τι; Γιατί;» Λάτρευε το διάβασμα, ήταν εξαιρετικός  στα μαθηματικά και ήταν πολύ περίεργος για τη φύση γύρω του.
«Κάθε μέρα η δασκάλα γράφει το όνομά μου στον πίνακα», είπε, χτυπώντας το πόδι του στο πάτωμα. «Και προσθέτει ένα εκατομμύριο θαυμαστικά! Τα άλλα παιδιά πιστεύουν πως είμαι κακός μαθητής! Κανείς δεν ξέρει πόσο πολύ προσπαθώ!»
Ήταν 6 ετών όταν συνέβη αυτό.
Τα παιδιά με «αόρατες» ειδικές ανάγκες συχνά παρεξηγούνται. Τα παιδιά που πάσχουν από ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας)  μπορεί να είναι γεμάτα ενέργεια, δημιουργικότητα και ιδέες, αλλά οι απαιτήσεις που έχουμε από αυτά αποτελούν μεγάλη πρόκληση. Ως γονιός, δεν θέλω το παιδί μου να καθορίζεται από τις ελλείψεις του. Και είναι εκνευριστικό όταν  ο κόσμος δεν τον καταλαβαίνει.
Ακολουθούν λοιπόν 10 πράγματα που οι γονείς παιδιών με ΔΕΠΥ θα ήθελαν να μπορείτε να καταλάβετε:
1. Έτσι είναι «καλωδιωμένα»!
Η ΔΕΠΥ είναι μια νευροβιολογική διαταραχή, και όχι ένα ελάττωμα της προσωπικότητας.
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι γεμάτα από ενέργεια. Μπορεί να παλεύουν με τον εαυτό τους ακόμα και για να καθίσουν ήσυχα ή να διατηρήσουν την προσοχή τους εστιασμένη σε ένα πράγμα. Δεν προσπαθούν να δυσκολέψουν τους άλλους. ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΩΔΙΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.
2. Χρειάζονται ενθάρρυνση
Η διαρκής κριτική αποτελεί καταστροφή για την αυτοπεποίθηση κάθε ανθρώπου. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δέχονται συχνά αρνητική κριτική: «Δώσε προσοχή! Μην κλωτσάς το θρανίο μπροστά σου!» Αντί γι αυτό, μπορείτε να αναζητήστε λόγους για να τα επαινέσετε: «Λατρεύω τον ενθουσιασμό σου! Έχεις μια ζωηρή φαντασία!»
Δεν είναι απλά καλό για τα παιδιά με ΔΕΠΥ – είναι καλό για όλους μας.
3. Είναι σταθερά ασυνεπή
«Με άκουσε χθες, σε όλα! Ήταν ένα αγγελούδι στο σπίτι της γιαγιάς την περασμένη εβδομάδα».
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα απέναντι στα συναισθήματά, τα φάρμακα, την κάθε στιγμή της ημέρας και το τι συμβαίνει γύρω τους. Μην μετατρέψετε μία «κακή μέρα» σε ένα «κακό παιδί». Δοκιμάστε ξανά κάποια άλλη στιγμή – θα εκπλαγείτε!
4. Όλοι χρειάζονται έναν φίλο
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους. Έρευνες έχουν δείξει πως συναισθηματικά, ωριμάζουν αργότερα από τα υπόλοιπα. Αυτό μπορεί να δυσκολέψει τις φιλίες. Προτού λοιπόν διαγράψετε ένα υπερκινητικό παιδί από τη λίστα των καλεσμένων στο πάρτι σας, σκεφτείτε απλά να ζητήσετε από τη μητέρα του να παραμείνει στο πάρτι (ακόμη κι αν δεν θα υπάρχουν άλλοι γονείς). Είναι πολύ πιο ευγενικό από το να μην το καλέσετε καθόλου…
5. Μην το παίρνετε προσωπικά
«Θεέ μου, δεν μπορώ να πιστέψω ότι είπε κάτι τέτοιο!»
Αν ένα παιδί με ΔΕΠΥ δεν σας δίνει την προσοχή που θα θέλατε, μη νομίζετε πως απλά χαζεύει. Αν αντιμιλάει, μην θεωρήσετε πως δεν σας σέβεται. Δεν είναι προσωπικό το ζήτημα. Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας, από τη δύση της, σημαίνει πως το παιδί δυσκολεύεται να δώσει προσοχή και να ελέγξει τις παρορμήσεις του. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να φέρεται άσχημα. Θυμήστε του πως είναι καλό παιδί και πως περιμένετε από αυτό να συμπεριφέρεται έτσι. Αυτές τις προσδοκίες σας μπορεί να τις ικανοποιήσει.
6. Η κατάθλιψη μπορεί να γίνει πρόβλημα
Η ΔΕΠΥ και η κατάθλιψη συχνά έρχονται μαζί. Προσπαθώντας να ανταπεξέλθει στις υψηλές μας προσδοκίες, το παιδί μπορεί να αισθανθεί αποτυχημένο – από πολύ μικρή ηλικία. Τα προβλήματα της ΔΕΠΥ με το σχολείο και τους φίλους μπορεί να οδηγήσουν σε κατάθλιψη, ιδίως στα εφηβικά χρόνια. Χρειάζεται η συμβολή όλων για να μεγαλώσει ένα παιδί. Δώστε προσοχή στα σημάδια και τα συμπτώματα της κατάθλιψης, ιδίως κατά την περίοδο της εφηβείας.
7. Μπορεί να υπάρχουν και άλλα θέματα
Διάγνωση: Eίναι περίπλοκο.
Η κατάθλιψη δεν είναι το μόνο πρόβλημα που μπορεί να προκύψει λόγω ΔΕΠΥ. Έρευνες έχουν δείξει πως το 65% των παιδιών με ΔΕΠΥ θα αντιμετωπίσουν και άλλες διαταραχές σε κάποια φάση της ζωής τους, όπως άγχος, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD), διπολική διαταραχή ή εναντιωματική προκλητική διαταραχή (ODD). Αν γνωρίζετε κάποιο παιδί – ή οικογένεια – που χρειάζεται στήριξη, να την προσφέρετε. Κάτι τόσο απλό όσο μία καλή κουβέντα μπορεί να βοηθήσει πολύ περισσότερο απ’όσο νομίζετε.
8. Δεν χρειάζονται κι άλλη κριτική
Τα παρορμητικά παιδιά συνειδητοποιούν τι έκαναν λάθος ΑΦΟΥ το κάνουν. Αυτό μπορεί εύκολα να τα κάνει επίκεντρο χαρακτηρισμών τέτοιων όπως «κακό παιδί», «κακό κορίτσι», «εκφοβιστή». Προσπαθήστε να μην κρίνετε. Αποδεχτείτε μια συγγνώμη. Δώστε μια δεύτερη ευκαιρία. Ή και μια τρίτη. Να ξέρετε ότι το παιδί – και οι γονείς του – πραγματικά προσπαθούν!
9. Τα παιδιά μας ακούνε
Όταν ήμουν παιδί, υπήρχε ένα αγόρι στη γειτονιά με σύνδρομο Tourette, το οποίο ξεφώνιζε βρισιές. Όταν κάναμε παράπονα, η μητέρα μου μας μάλωνε και μας έλεγε να πάμε έξω να παίξουμε μαζί του. Μας υπενθύμιζε πως δεν μπορεί να το ελέγξει και μας έκανε να αναρωτιόμαστε «ποιοι ήμασταν εμείς που νομίζαμε ότι ήμασταν τόσο τέλειοι;»
Παρόλο που η μαμά μου απλά ήθελε να παρακολουθήσει ήσυχη την αγαπημένη της εκπομπή, μας έδωσε ένα σημαντικό μάθημα. Οι καιροί άλλαξαν αλλά τα παιδιά μας ακόμη ακούνε. Τα παιδιά επηρεάζονται πολύ από τη γνώμη μας όταν σχηματίζουν τη δική τους άποψη για κάποιο άλλο παιδί.
10. Το διαφορετικό είναι καλό!
«Ανοχή, συμβιβασμός, κατανόηση, αποδοχή, υπομονή – θέλω όλα αυτά τα πολύτιμα εργαλεία στη διάθεσή μου» – Cee Lo Green
Είτε ένα παιδί είναι λαμπρό, είτε είναι συμπονετικό, ή έχει φοβερή φαντασία, το διαφορετικό είναι καλό. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μάς θυμίζουν πως η διαφορετικότητα είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Με την ελάχιστη αλλαγή της σκέψης μας, η άποψή μας μπορεί να αλλάξει από το «αυταρχικός» στο  θαρραλέος, κι απο το «παράξενος» στο μοναδικός. Το να μάθουμε να εκτιμούμε και να δεχόμαστε πολλές διαφορετικές προσωπικότητες είναι μια κοινωνική ικανότητα ζωής, τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες!

Πηγη

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019

Πλούσιο Υλικό: Σύνδεση προτάσεων (Γραμματική)



Αποτέλεσμα εικόνας για γραμματικη προτασεις συνδεση
πηγη
Στην ενότητα αυτή θα ασχοληθούμε με τη σύνδεση των προτάσεων στα νέα ελληνικά.

Με πόσους τρόπους συνδέονται οι προτάσεις;
Οι προτάσεις στα νέα ελληνικά, συνδέονται με τρεις τρόπους μεταξύ τους:

Τι είναι το ασύνδετο σχήμα;

Πολλές φορές, όταν μιλάμε και θέλουμε να μεταδώσουμε μια πληροφορία γρήγορα, λέμε τις προτάσεις τη μια αμέσως μετά την άλλη, π.χ.

[Ο Γιώργος πλύθηκε], [ντύθηκε].

Στο παράδειγμα υπάρχουν δύο προτάσεις, αφού υπάρχουν δύο ρήματα. Η κάθε πρόταση μπαίνει δίπλα στην άλλη. Δεν υπάρχει κάποια λέξη που να τις ενώνει. Χωρίζονται μεταξύ τους με κόμμα.

Αυτός ο τρόπος σύνδεσης λέγεται ασύνδετο σχήμα.
Ας δούμε περισσότερα παραδείγματα:

[Πήγαινε στο δωμάτιο], [άνοιξε τη ντουλάπα], [πάρε το παντελόνι], [φόρεσέ το] κι έλα να σε δω.

Όπως παρατηρείς, οι τέσσερις προτάσεις είναι τοποθετημένες η μία δίπλα στην άλλη και χωρίζονται με κόμμα.
Έχουμε συνεπώς το σχήμα:  πρόταση, πρόταση, πρόταση, πρόταση.


Συμπέρασμα: Στο ασύνδετο σχήμα οι προτάσεις δε συνδέονται μεταξύ τους· απλώς μπαίνει η μία δίπλα στην άλλη και χωρίζονται με κόμμα.


Τι είναι η παρατακτική σύνδεση;

Το προηγούμενο παράδειγμα [Ο Γιώργος πλύθηκε], [ντύθηκε] μπορούμε να το πούμε και με άλλο τρόπο, π.χ.

[Ο Γιώργος πλύθηκε] και [ντύθηκε].

Στο παράδειγμα υπάρχουν πάλι δύο προτάσεις. Η πρώτη όμως και η δεύτερη ενώνονται με το και. Συνδέονται δηλαδή με μια λέξη που λέγεται σύνδεσμος.

Ας δούμε περισσότερα παραδείγματα:

α. [Ο Γιώργος ούτε πλύθηκε] [ούτε ντύθηκε].
β. [Δε θέλω τίποτα άλλο] παρά [να μ' αφήσεις ήσυχο]
γ. [Ή θα μείνεις μόνος σου] [ή θα έρθεις μαζί μας]
δ. [Δεν είχε λεωφορείο εκείνη την ώρα]· [αναγκάστηκαν λοιπόν] να γυρίσουν με ταξί

Στα παραπάνω παραδείγματα υπάρχουν από δύο προτάσεις. Στο α' παράδειγμα οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τον συμπλεκτικό σύνδεσμο ούτε-ούτε, στο β' με τον αντιθετικό παρά, στο γ' με τον διαχωριστικό ή και στο δ' με τον συμπερασματικό λοιπόν.


Συμπέρασμα:
Στην παρατακτική σύνδεση οι προτάσεις παρατάσσονται, δηλ. μπαίνουν η μία δίπλα στην άλλη, και συνδέονται μεταξύ τους με συνδέσμους, τους συμπλεκτικούς, τους αντιθετικούς, τους διαχωριστικούς και τους συμπερασματικούς, που με μια λέξη λέγονται παρατακτικοί σύνδεσμοι.

Συνεπώς στην παρατακιτκή σύνδεση έχουμε το σχήμα: πρόταση παρατακτικός σύνδ. πρόταση παρατακτικός σύνδ. πρόταση

Παρατακτικοί σύνδεσμοι είναι οι: α) συμπλεκτικοί, β) διαζευκτικοί ή διαχωριστικοί, γ) αντιθετικοί ή εναντιωματικοί, δ) συμπερασματικοί και ε) ο επεξηγηματικός δηλαδή.

Συμπλεκτικοί: και/κι, ούτε, μήτε (ουδέ, μηδέ σε παλαιότερα κείμενα)
Διαζευκτικοί ή διαχωριστικοί: ή, είτε
Αντιθετικοί: αν και, αλλά, μα, παρά, όμως, ωστόσο, ενώ, μολονότι, μόνο (που)
Συμπερασματικοί: λοιπόν, ώστε, άρα, επομένως, οπότε
Επεξηγηματικός: δηλαδή
(Για τους συνδέσμους δες κι εδώ)

Περισσότερα:
Στην παρατακτική σύνδεση ενώνονται ισοδύναμες προτάσεις, δηλαδή: κύριες + κύριες ή δευτερεύουσες + δευτερεύουσες

• κύρια + κύρια, π.χ. [Θα διαβάσω] και [θα κοιμηθώ].
• δευτερεύουσα + δευτερεύουσα, π.χ. Θέλω [να διαβάσω] και [να κοιμηθώ].

Αν θες να μάθεις περισσότερα για την παρατακτική σύνδεση πάτα εδώ.



Τι είναι η υποτακτική σύνδεση;

Τα προηγούμενα παραδείγματα:

[Ο Γιώργος πλύθηκε], [ντύθηκε] ασύνδετο
[Ο Γιώργος πλύθηκε] και [ντύθηκε] παρατακτική σύνδεση

μπορούμε να τα πούμε και με τρίτο τρόπο, πιο σύνθετο, πιο ποικίλο, π.χ.

[Ο Γιώργος ντύθηκε], [αφού είχε πλυθεί.]
1η πρόταση
κύρια
2η πρόταση
δευτερεύουσα

Στο παράδειγμα υπάρχουν πάλι οι δύο προτάσεις. Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν. Οι δύο προτάσεις δεν είναι ισοδύναμες. Η πρόταση που «κουβαλάει» το κυρίως νόημα είναι η πρώτη, η κύρια.

Ας δούμε άλλο ένα παράδειγμα:

Θέλω να φάω, γιατί πεινάω
1η πρ. 2η πρ. 3η πρ.

Στο παράδειγμα υπάρχουν τρεις προτάσεις. Η πρώτη Θέλω είναι η κύρια, η πρόταση που «κουβαλάει» το κυρίως νόημα. Η δεύτερη πρόταση να φάω υποτάσσεται στην πρώτη και είναι δευτερεύουσα. Η τρίτη πρόταση γιατί πεινάω είναι κι αυτή δευτερεύουσα, υποτάσσεται όμως στην προηγούμενη δευτερεύουσα (να φάω).



Συμπέρασμα
: Στην υποτακτική σύνδεση μια δευτερεύουσα πρόταση (δπ) υποτάσσεται σε μια κύρια πρόταση (κπ) ή σε μια άλλη δευτερεύουσα πρόταση (δπ)· οι προτάσεις συνδέονται με τους υποτακτικούς συνδέσμους.

Έχουμε συνεπώς το σχήμα: 

Θέλω να φάω
κπ υποτακτικός σύνδεσμος δπ
ή
Θέλω να φάω γιατί πεινάω
κπ υποτακτικός σύνδεσμος δπ υποτακτικός σύνδεσμος δπ

Υποτακτικοί σύνδεσμοι είναι οι: α) παραχωρητικοί ή ενδοτικοί, β) χρονικοί, γ) τελικοί, δ) ειδικοί, ε) υποθετικοί, στ) ενδοιαστικοί ή διστακτικοί. (Για τους συνδέσμους δες εδώ)

ΠΡΟΣΟΧΗ Για να μάθουμε να διακρίνουμε εύκολα αν η σύνδεση των προτάσεων είναι παρατακτική ή υποτακτική, θα πρέπει να ξέρουμε καλά τους συνδέσμους.

Ανακεφαλαίωση

Ασύνδετο σχήμαπρόταση, πρόταση, πρόταση, πρόταση
Παρατακτική σύνδεσηπρόταση παρατακτικός σύνδεσμος πρόταση παρατακτικός σύνδεσμος πρόταση
Υποτακτική σύνδεσηκπ υποτακτικός σύνδεσμος δπ υποτακτικός σύνδεσμος δπ




Ασκήσεις

Απαραίτητη προϋπόθεση για να κάνεις τις ασκήσεις είναι να έχεις μελετήσει τους συνδέσμους



Βιβλιογραφία

bullet
Γραμματική Νέας Ελληνικής Γλώσσας Α', Β' Γ' Γυμνασίου, Σωφρόνης Χατζησαββίδης - Αθανασία Χατζησαββίδου, ΟΕΔΒ, Αθήνα, Έκδοση Α, 2011
bullet
Νεοελληνική Γραμματική, Μανόλης Τριανταφυλλίδης, ΟΕΣΒ, Αθήνα, 1941
bullet
Γραμματική της Ελληνικής Γλώσσας, David Holton - Peter Mackridge - Ειρήνη Φιλιππάκη-Warburton, Πατάκης, Αθήνα, 1999
bullet
Γραμματική της Νέας Ελληνικής, Χρ. Κλαίρης - Γ. Μπαμπινιώτης, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2005
bullet
Γραμματική Ε, Στ Δημοτικού, Ειρήνη Φιλιππάκη-Warburton - Μιχ. Γεωργιαφέντης - Γεώργιος Κοτζόγλου - Μαργαρίτα Λουκά, ΟΕΔΒ, Αθήνα
bullet
Εφαρμοσμένη Γραμματική της Δημοτικής και Συντακτικό, Γιάννη Β. Παπαναστασίου, Αθήνα, 1989
bullet
Συντακτικό της Νέας Ελληνικής, ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1996, κα' έκδοση



Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019

"Στρογγυλά με Αξία" Εξαιρετικό Υλικό για την εκπαίδευση των παιδιών στα κερμάτα του ευρώ (Φύλλα εργασίας)


Αποτέλεσμα εικόνας για χρήματα παιδι
πηγη
Το εκπαιδευτικό λογισμικό του έχετε στα χέρια σας απευθύνεται στον εκπαιδευτικό, παρέχοντας του την «πρώτη ύλη» και σχέδια μαθημάτων νια να οργανώσει τη διδασκαλία του σύμφωνα με τις ανάγκες των μαθητών του. Αποτελεί ένα πλήρες πρόγραμμα 23 ωρών νια τη διδασκαλία των κερμάτων του ευρώ σε παιδιά με σοβαρές δυσκολίες μάθησης και σε παιδιά που το μαθησιακό τους προφίλ βρίσκεται στο στάδιο:
• των προ-αναγνωστικών δεξιοτήτων
• της προ-γραφικής ανάπτυξης
• των προ-μαθηματικών εννοιών
• της μειωμένης ικανότητας συγκέντρωσης της προσοχής
• του προφορικού λόγου επιπέδου 3 λέξεων
• της ανάπτυξης της λεπτής κινητικότητας.
πηγη

ΣΧΕΔΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
Ενότητα α: Εξοικείωση με τη μορφή των κερμάτων

Επιστολή προετοιμασίας
Σχέδιο μαθήματος 1: Παρατήρηση των κερμάτων
Σχέδιο μαθήματος 2: Κατάταξη των κερμάτων
Σχέδιο μαθήματος 3: Κατασκευή των κερμάτων

Αξιολόγηση Α Ενότητας


Ενότητα β: Αυτόματη αναγνώριση των κερμάτων
Σχέδιο μαθήματος 4: Περιγραφή των όψεων των κερμάτων
Σχέδιο μαθήματος 5: Απτική αναγνώριση των όψεων των κερμάτων
Σχέδιο μαθήματος 6: Αναγνώριση της αριθμητικής ταυτότητας των κερμάτων

Αξιολόγηση Β Ενότητας


Ενότητα γ: Εξοικείωση με την αξία των κερμάτων
Σχέδιο μαθήματος 7: Αντιστοίχιση της αριθμητικής αξίας των κερμάτων
Σχέδιο μαθήματος 8: Σειροθέτηση των κερμάτων
Σχέδιο μαθήματος 9: Δίνουμε χρήματα, αγοράζουμε προϊόντα
Σχέδιο μαθήματος 10: Αντιστοίχιση της αγοραστικής αξίας των κερμάτων
Σχέδιο μαθήματος 11: Αναγνώριση της τιμής των προϊόντων
Σχέδιο μαθήματος 12: Η σκάλα των αγορών

Αξιολόγηση Γ Ενότητας
Πηγη

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

Ο καταιγισμός ιδεών (brainstorming) και Δυσλεξία (Τεχνική και Υλικό)




Αποτέλεσμα εικόνας για brainstorming
πηγη
Καταιγισμός Ιδεών

Ο καταιγισμός ιδεών (brainstorming) είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο για τον εκπαιδευτικό  και ταυτόχρονα εύκολα εφαρμόσιμο, αφού δεν απαιτεί από τους μαθητές να έχουν ειδικές γνώσεις για το προς μελέτη ζήτημα και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προετοιμασία από τον εκπαιδευτικό. Οι μαθητές συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία ανακαλώντας  και εκφράζοντας ελεύθερα  (χωρίς το άγχος της αξιολόγησης ή της κριτικής) προϋπάρχουσες γνώσεις ή αντιλήψεις για το θέμα. Πολλές φορές οι έννοιες που αναφέρονται ίσως και να έχουν λίγη ή καθόλου σχέση με το θέμα, αλλά με αυτό τον τρόπο συλλέγονται ιδέες που ίσως να αξιοποιηθούν σε μεταγενέστερο στάδιο (Courau, 2000 οπ. αναφ. στο Βασάλα και Φλογαῒτη, 2002 )
Η τεχνική εφαρμόζεται συνήθως στο πλαίσιο μιας τάξης με συντονιστή τον εκπαιδευτικό αλλά μπορεί επίσης να διεξαχθεί σε υποομάδες. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα αρχικά στάδια διερεύνησης  ενός ζητήματος, με στόχο τη διερεύνηση των ποικίλων διαστάσεων του, τη διασαφήνιση μιας ή περισσοτέρων εννοιών, τη διαπίστωση του επίπεδο των μαθητών αλλά και την ανάδειξη τυχόν παρανοήσεων που πιθανόν να έχουν για το θέμα. Μπορεί επίσης να εφαρμοστεί και κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας διερεύνησης  ή επίλυσης προβλήματος (Βασάλα και Φλογαῒτη, 2002) για καθορισμό της μετέπειτα πορείας.
Σχετική εικόνα
πηγη
Η πορεία εφαρμογής της τεχνικής
Σύμφωνα με τους Lahiry et al (1988, οπ. αναφ. στη Δημητρίου, 2009), η εφαρμογή του καταιγισμού ιδεών εξελίσσεται στα ακόλουθα τέσσερα στάδια:
1)       Οι μαθητές/τριες ενημερώνονται για τη μέθοδο που θα ακολουθηθεί και προσδιορίζεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της
2)       Η διαδικασία ξεκινάει με την εισαγωγή ενός θέματος. Δεν ενδιαφέρει  αν οι μαθητές/τριες κατέχουν ή όχι το θέμα, το ζητούμενο είναι να ανακαλέσουν σχετικές προϋπάρχουσες  ιδέες τους. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν εικόνες, λέξεις, φράσεις, μικρά κείμενα, σύντομη προβολή ταινίας που αφορά ένα πρόβλημα. Ο/η εκπαιδευτικός ζητά από τους μαθητές/τριες να εκφραστούν γι αυτό γρήγορα, με λέξεις ή σύντομες εκφράσεις ενώ ο ίδιος σημειώνει όλες τις ιδέες στον πίνακα, αποφεύγοντας να υποδείξει τις δικές του ιδέες (Βασάλα και Φλογαῒτη, 2002). Στο στάδιο αυτό δεν επιτρέπονται σχόλια ή παρατηρήσεις, όλες οι ιδέες είναι σεβαστές και καταγράφονται σε κλίμα συνεργασίας σεβασμού και  αποδοχής της διαφορετικής άποψης
3)       Στη συνέχεια γίνεται συζήτηση κατά την οποία αναλύονται, σχολιάζονται και αξιολογούνται οι απόψεις που έχουν καταγραφεί, απορρίπτονται κάποιες που δεν σχετίζονται άμεσα με το  θέμα και προτείνονται νέες. Ο/η εκπαιδευτικός καλεί τους μαθητές/τριες να προτείνουν κριτήρια ομαδοποίησης και να προχωρήσουν σε ταξινόμηση των ιδεών που προέκυψαν από τον καταιγισμό και να τις ξαναγράψουν σε στήλες : π.χ. αιτίες, αποτελέσματα, συναισθήματα κλπ. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα αναδειχθούν οι πολλαπλές διαστάσεις του θέματος.  Σ’ αυτό το στάδιο ο/η εκπαιδευτικός θα μπορούσε να προχωρήσει σε επεξεργασία των θεμάτων που προέκυψαν  και να αναθέσει στους μαθητές/τριες μια δραστηριότητα ατομικής εργασίας ή εργασίας σε μικρές ομάδες όπως η τεχνική της χαρτογράφησης ιδεών (Δημητρίου, 2009).
4)       Τέλος γίνεται μια αποτίμηση της εμπειρίας και αξιολογούνται οι γνώσεις και οι εμπειρίες που αποτίμησαν οι μαθητές/τριες, αλλά και οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν. Μέσα από τη σύγκριση των ιδεών τους «πριν» και «μετά» συζητούνται οι μεταβολές που έχουν εμφανιστεί σε γνώση, αισθήματα, αξίες κτλ.

Βιβλιογραφία:
Βασάλα, Π. και Φλογαῒτη , Ε. (2002).  Ο καταιγισμός ιδεών ως διδακτική τεχνική για την προσέγγιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Πρακτικά 1ου Περιβαλλοντικού Συνεδρίου Μακεδονίας, 1-4 Μαρτίου 2002, Θεσσαλονίκη .
Δημητρίου, Α . (2009). Περιβαλλοντική εκπαίδευση: περιβάλλον, αειφορία. Θεωρητικές και παιδαγωγικές προσεγγίσεις. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.
Παράδειγμα:
Πέντε λέξεις για το περιβάλλον
Υλικά:
  • Αυτοκόλλητα χαρτιά post-it μέτριου μεγέθους
  • Μαρκαδόροι
  • Πίνακας
  • Κείμενα, εικόνες, άρθρα που να ορίζεται ή να επεξηγείται με συντομία η έννοια του περιβάλλοντος.

Σε κάθε μαθητή/τρια δόθηκαν 5 χαρτάκια post-it και ένας μαρκαδόρος. Στον πίνακα γράφεται από τον διδάσκοντα η λέξη Περιβάλλον. Ζητείται από τους μαθητές/τριες μέσα σε χρονικό διάστημα 5 λεπτών να γράψουν στα post-it (μία λέξη ανά ένα φύλλο) τις 5 πρώτες λέξεις που σκέφτηκαν διαβάζοντας στον πίνακα τη λέξη Περιβάλλον.
Τα χαρτάκια συγκεντρώνονται από το διδάσκοντα και τοποθετούνται ένα-ένα στον πίνακα χωρίς καμιά τακτοποίηση ή ομαδοποίηση από αυτόν. Ζητείται από τους μαθητές/τριες να επέμβουν και να προτείνουν τρόπους ομαδοποίησης ανάλογα με το τι γράφει το κάθε χαρτάκι.
Από τη συζήτηση μπορούν να δημιουργηθούν διάφορες κατηγορίες όπως οι πιο κάτω:
Λέξεις 1ης κατηγορίας
Φυτά, ζώα, πρόβατα, λύκος, αέρας, νερό, φύση, ήλιος, γρασίδι, πεταλούδες, ηλιοβασίλεμα, εκδρομές κ.ά.
Λέξεις 2ης κατηγορίας
Υγρότοπος, θάλασσα, βουνά, δάση κ.ά
Λέξεις 3ης κατηγορίας
Ρύπανση, πόλεις, σκουπίδια, αυτοκίνητα, πυρκαγιές, καυσαέρια, θόρυβος κ.ά.
Λέξεις 4ης κατηγορίας
Οικολογία, ανακύκλωση, Γκρίνπις, αναδάσωση κ.ά

Στους μαθητές/τριες μοιράζονται κείμενα, εικόνες κά σχετικά με το περιβάλλον Με ερωτήσεις από το διδάσκοντα και απαντήσεις από τους μαθητές/τριες συζητούνται και επισημαίνονται άλλοι παράγοντες που δεν είχαν αναφερθεί αρχικά (π.χ. τα μνημεία ή η νομοθεσία αποτελούν λέξεις που θα μπορούσαν να επισημανθούν κτλ). Συμπληρώνονται οι κατηγορίες ή δημιουργούνται και άλλες και διατυπώνονται ορισμοί για το περιβάλλον.
Με βάση τις κατηγορίες στον πίνακα- συζητούνται και άλλα ζητήματα όπως το φυσικό περιβάλλον (1η κατηγορία), η αλληλεπίδραση ανάμεσα στους παράγοντες του περιβάλλοντος (2η κατηγορία), το ανθρωπογενές περιβάλλον (3η κατηγορία), η ανάγκη λύσεων (4η κατηγορία).
Τέλος, γίνεται αξιολόγηση της δραστηριότητας από όλους τους μαθητές/τριες.