Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Δεν ακούει κανέναν; Χρησιμοποιείστε τη μέθοδο «Γκάντι»



Αποτέλεσμα εικόνας για δεν ακουει κανεναν
πηγη

Δεν ακούει κανέναν; 

Χρησιμοποιείστε τη μέθοδο «Γκάντι»

Το μικρό σας σας χτυπάει, αρνείται να σας υπακούσει... Με λίγα λόγια, μπροστά σας έχετε έναν μικρό... αντάρτη. Με τη συμπεριφορά του πραγματικά σας φέρνει στα όριά σας. Τι κάνουμε λοιπόν; Σε αυτές τις δύσκολες περιπτώσεις μπορεί να βοηθήσει μια νέα μέθοδος. Το όνομά της; Ειρηνική αντίσταση! Πρότυπό της; Ο Μαχάτμα Γκάντι.

Ακόμη και τα πιο ήρεμα και υπάκουα πιτσιρίκια κάποια στιγμή αναστατώνουν τους γονείς τους. Γι’ αυτό και οι μικροεντάσεις δεν λείπουν σχεδόν από καμία οικογένεια. Είτε γιατί ο μικρός δεν μάζεψε τα παιχνίδια του από το καθιστικό είτε γιατί τα αδελφάκια τσακώνονται μεταξύ τους για το τελευταίο ποτήρι χυμό, με αποτέλεσμα ο μπαμπάς ή η μαμά να αναγκάζεται να βάζει τις φωνές. Όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά και συμβαίνουν και στις... καλύτερες οικογένειες.
Αν όμως το τρίχρονο πιτσιρίκι σας σας χτυπάει, αν το πεντάχρονο αγοράκι σας προσβάλλει και κοροϊδεύει τη νηπιαγωγό του, αν σας πιέζει ζητώντας διάφορα πράγματα με επίμονο και άσχημο τρόπο (π.χ. λειχουδιές, χρήματα, περισσότερη τηλεόραση), αν πρέπει να το παρακαλάτε με τις ώρες για να πάει στο κρεβάτι ή να φάει όλο το φαγητό του ή αν σας απειλεί ότι θα «αυτοκτονήσει», τότε τα πράγματα αλλάζουν. Εδώ δεν πρόκειται για συνηθισμένες σκανδαλιές και γκρίνιες, αλλά για προβληματική συμπεριφορά. Ανεξάρτητα από τις αιτίες της, αυτή η συμπεριφορά διαταράσσει την οικογενειακή ισορροπία και φέρνει τα... πάνω κάτω στο σπίτι. Οι γονείς ταλαντεύονται ανάμεσα στην οργή και την απελπισία, τα πιτσιρίκια δοκιμάζουν τα όρια και τα νεύρα του μπαμπά και της μαμάς και απολαμβάνουν την εξουσία τους.
Υπάρχει... σωτηρία; Ναι! Αρκεί να ακολουθήσετε τη νέα τακτική που προτείνει ο καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, Ηaim Omer, η οποία βασίζεται στη στάση και τη φιλοσοφία του Μαχάτμα Γκάντι. Δηλαδή στην ήρεμη μεν αλλά αποτελεσματική αντίσταση. Ο Ινδός πολιτικός είχε καταφέρει να πηγαίνει κόντρα στους Βρετανούς αποικιοκράτες, χωρίς όμως η σύγκρουσή τους να βγαίνει εκτός ελέγχου και να οδηγεί σε καταστροφή. Ποιο ήταν το «όπλο» του; Η ειρηνική, χωρίς χρήση βίας, αντίσταση. Δεν θα μπορούσαν άραγε και οι γονείς να επωφεληθούν από αυτή την τακτική;
Μια πρωτοποριακή μέθοδος
Εδώ και πολλά χρόνια ο καθηγητής Ψυχολογίας Ηaim Omer δουλεύει και δοκιμάζει τη μέθοδό του σε οικογένειες στη Γερμανία και το Ισραήλ. Όλοι οι γονείς που συμμετέχουν στις έρευνές του μοιάζουν μεταξύ τους. Δηλαδή είναι μαμάδες και μπαμπάδες που έχουν μια ολέθρια έχθρα με τα μικρά τους, που βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση εξουσίας με τα πιτσιρίκια τους, συνήθως για ασήμαντες αφορμές. Ή, από την άλλη, είναι γονείς που έχουν... παραδώσει τα όπλα και έχουν γίνει παιχνιδάκι στα χέρια του απαιτητικού παιδιού τους. Μάλιστα, ήδη η μέθοδος του καθηγητή Omer χρησιμοποιείται με επιτυχία από τους ειδικούς παιδοψυχολόγους στη Γερμανία σε μικρά και μεγάλα παιδιά.
Ποιο είναι, όμως, το μυστικό της νέας μεθόδου; Λοιπόν, οι γονείς, ανεξάρτητα από την ηλικία του παιδιού τους, θα πρέπει να σταματήσουν να «απαντούν» στις προκλήσεις του και να μην παρασύρονται σε μια κόντρα που δεν οδηγεί πουθενά, σε αυτόν το φαύλο κύκλο τού «Θα το κάνεις»-«Όχι, δεν θα το κάνω». Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ας δούμε τι προτείνει η νέα μέθοδος:
Όχι κήρυγμα
Οι γονείς πρέπει να σταματήσουν το κήρυγμα, τα παρακάλια, τις ατέλειωτες συζητήσεις. Το μόνο που καταφέρνουν με όλα αυτά είναι να εξαντλούνται οι ίδιοι και στο τέλος το μικρό να κάνει τελικά το δικό του!
Ψυχραιμία και όχι άμεσες αντιδράσεις
Οι γονείς πρέπει να μάθουν να παραμένουν ήρεμοι σε έντονες καταστάσεις και να μην παρασύρονται από την ένταση της στιγμής. Αν, για παράδειγμα, το μικρό τους τους χαστουκίσει, θα πρέπει να μείνουν αρχικά σιωπηλοί και να συλλογιστούν αυτό που συνέβη. Έτσι θα συγκρατήσουν την οργή τους, που μπορεί να οδηγήσει σε λάθος αντιδράσεις. Θα «απαντήσουν» στην κακή συμπεριφορά του παιδιού τους μόνο αφού περάσει κάποιος χρόνος: μισή ώρα αν το παιδί είναι κάτω των 6 ετών και μία μέρα αν είναι μεγαλύτερο.
Ξεκαθάρισμα... λογαριασμών με «Sit-in»!
Θα πρέπει να είναι ξεκάθαροι και σαφείς με το παιδί! Δηλαδή, θα πρέπει να του ανακοινώσουν ότι από εδώ και στο εξής δεν θα ανέχονται πια την άσχημη συμπεριφορά του. Επειδή όμως ένα πεντάχρονο που χτυπάει π.χ. συστηματικά τα συνομήλικά του ή φέρεται πολύ άσχημα στη μητέρα του δεν... παίρνει και πολύ στα σοβαρά υπόψη του τέτοιου είδους ανακοινώσεις, θα πρέπει οι γονείς να κάνουν την ανακοίνωσή τους με τον πιο σωστό τρόπο. Ποιος είναι αυτός; Το «Sit-in» (βλ. πλαίσιο). Δηλαδή, οι γονείς θα πρέπει να κάνουν «κατάληψη» στο δωμάτιο του παιδιού, να καθίσουν σε μια καρέκλα και να πουν με πολύ σοβαρό ύφος στο μικρό ότι δεν πρόκειται να ανεχτούν πια τη συμπεριφορά του και ότι περιμένουν, εδώ και τώρα, από εκείνο, τις προτάσεις του για να λυθεί το πρόβλημα. Όπως τονίζουν οι ειδικοί της μεθόδου, «με το Sit-in δεν επιβάλλουμε τίποτα στο παιδί, αλλά αντίθετα το ενθαρρύνουμε να βρει μόνο του τη λύση. Οι γονείς δεν είναι ούτε αυθεντίες που γνωρίζουν τα πάντα ούτε ρομπότ-παιδαγωγοί που μοιράζουν επιβραβεύσεις ή τιμωρίες».
Μια αγκαλιά στις δύσκολες στιγμές
Αν το παιδί είναι μικρό (2-3 ετών) και έχει κάποιο από τα γνωστά ξεσπάσματα θυμού αυτής της ηλικίας, δηλαδή πέφτει στο πάτωμα, ουρλιάζει, καταστρέφει αντικείμενα ή απειλεί να κάνει κακό στον εαυτό του, οι γονείς μπορούν να το ηρεμήσουν με μια λαβή που ονομάζεται «η αγκαλιά της αρκούδας». Σε αυτή την περίπτωση ο ενήλικος παίρνει το παιδί στην αγκαλιά του και κλείνει σφιχτά γύρω του τα χέρια του, έτσι ώστε το μικρό να μην μπορεί να κάνει καμία κίνηση. Το μήνυμα που παίρνει το πιτσιρίκι είναι το εξής: «Είμαι εδώ. Θα μείνω εδώ. Δεν θα σε αφήσω να συνεχίσεις αυτό που κάνεις».
Μάρτυρες «υπεράσπισης»
Συνήθως οι γονείς επιθετικών παιδιών αισθάνονται ντροπή για τη συμπεριφορά του μικρού τους και αποφεύγουν να μιλούν γι’ αυτό το θέμα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, όμως, είναι σημαντικό να σπάσουν τη σιωπή τους και να αναζητήσουν τη βοήθεια κάποιου δικού τους άνθρωπου: είτε μιας φίλης, είτε ενός θείου ή θείας του παιδιού. Αυτό το άτομο μπορεί να μεσολαβήσει στους καβγάδες τους με το μικρό, να χρησιμεύσει ως «μάρτυρας υπεράσπισης» των γονιών και να δείξει στο παιδί ότι βρίσκει σωστή την απόφαση και τη θέση του μπαμπά ή της μαμάς. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κύκλος των γονιών -οι φίλοι και οι συγγενείς- παίζει σπουδαίο ρόλο για τα παιδιά, αφού αντιπροσωπεύει για εκείνα τον κόσμο των ενηλίκων. Βλέποντας το μικρό ότι αυτός ο κόσμος αποδέχεται και στηρίζει τους γονείς, ηρεμεί και αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια και σιγουριά για τους δικούς του, τους σέβεται και τους υπολογίζει.
Mαζί στο γραφείο
Αν το παιδί είναι μεγαλύτερο, οι γονείς μπορούν να εφαρμόσουν την τακτική «Τime-in». Δηλαδή, το παιδί είναι υποχρεωμένο να περάσει μία μέρα με τον μπαμπά ή τη μαμά στο χώρο της εργασίας τους.
Τα οφέλη
Εφαρμόζοντας αυτή τη μέθοδο, οι γονείς κερδίζουν πολλά. Πρώτα απ όλα, αποκτούν υπόσταση ως γονείς. Τι σημαίνει αυτό; Ότι παύουν να είναι... αόρατοι για το μικρό. Έτσι γίνονται πιο δυνατοί και κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Και αυτή η δύναμη είναι το αντίθετο της εξουσίας, που καταπιέζει και εξουδετερώνει το παιδί. Ας μην ξεχνάμε ότι οι τιμωρίες και οι απειλές απομακρύνουν το παιδί από το γονιό. Αντίθετα, η δύναμη που πηγάζει από την ειρηνική αντίσταση φέρνει το παιδί πιο κοντά στο γονιό, γίνεται μια γέφυρα επικοινωνίας.
Τα παιδιά αναπτύσσονται πιο σωστά όταν αισθάνονται όχι μόνο την αγάπη και την τρυφερότητα των γονιών τους, αλλά και τη δύναμή τους και την αποφασιστικότητά τους. Είναι δύσκολο φυσικά να κάνεις το παιδί σου να σε βλέπει έτσι κάθε μέρα: τρυφερό αλλά και δυνατό. Η μέθοδος Γκάντι, λοιπόν, προσπαθεί να συνδυάσει με τον καλύτερο και πιο άμεσο τρόπο αυτά τα δύο στοιχεία. Η ειρηνική αντίσταση μπορεί, πραγματικά, να βοηθήσει τους γονείς να αποκαταστήσουν την ισορροπία στην οικογένειά τους. Και, μάλιστα, από τη στιγμή που θα τα καταφέρουν, είναι πια περιττή...
Ναι μεν, αλλά...
Υπάρχει και αντίλογος σε αυτή τη μέθοδο. Ορισμένοι ειδικοί τη βρίσκουν υπερβολικά σκληρή και δύσκολη για τους γονείς και τα παιδιά. Μπορεί να μη χρησιμοποιούν οι γονείς βία, αλλά, από την άλλη, μήπως με αυτή την τακτική απλώς καταπιέζουν την παρόρμησή τους και επιβάλλουν την εξουσία τους με έναν άλλον τρόπο; Ο καθηγητής Omar γνωρίζει αυτό τον κίνδυνο. Όμως, όπως τονίζει, η σχέση παιδιού και γονιού έχει πάντα το στοιχείο της εξουσίας, αφού οι γονείς είναι εκείνοι που θα πρέπει να βάζουν τα όρια.
Η ειρηνική αντίσταση μπορεί να είναι «ειρηνική», αλλά ταυτόχρονα είναι και δυναμική, ενώ ο στόχος των γονιών που την εφαρμόζουν δεν είναι να νικήσουν... το παιδί. Η μαμά και ο μπαμπάς που ακολουθούν αυτή τη μέθοδο πρέπει να είναι ταυτόχρονα και τρυφεροί με τα μικρά τους. Θα πρέπει να τους λένε το «σ’ αγαπώ» και να τους δείχνουν έμπρακτα την αγάπη τους και το σεβασμό τους. Δεν πρέπει να αποφεύγουν να «καλομαθαίνουν» το μικρό ταραξία με μια εκδρομή ή μια έξοδο για γλυκό. Όμως, αυτό θα πρέπει να το κάνουν χωρίς ανταλλάγματα, π.χ. «Αν είσαι φρόνιμος, θα πάμε σινεμά», και να δείξουν απλά στο πιτσιρίκι τους πόσο πολύ το υπολογίζουν και το εκτιμούν.
Τι είναι το «Sit-in»
O γονιός (ή και οι δύο γονείς) μπαίνει στο δωμάτιο, κλείνει πίσω του την πόρτα και κάθεται σε μια καρέκλα μπροστά στην είσοδο του παιδικού δωματίου. Με ήρεμη φωνή λέει στο παιδί: «Δεν αποδέχομαι άλλο αυτό που κάνεις (π.χ. το ότι χτυπάς και βρίζεις τα άλλα παιδιά κ.ά.). Θα μείνω εδώ και θα περιμένω από εσένα τις προτάσεις σου για το πώς μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση στο μέλλον». Ο μπαμπάς (ή η μαμά) δεν πρέπει να ανοίξει διάλογο με το παιδί, να το προκαλέσει ή να απαντήσει στις προκλήσεις του. Αν το μικρό απλώσει το χέρι του, μπορεί να αμυνθεί, αλλά όχι με φωνές ή ανταποδίδοντας το χτύπημα. Στην περίπτωση που το παιδί κάνει σοβαρές προτάσεις για τη λύση του προβλήματος, θα πρέπει ο γονιός να τις συζητήσει μαζί του.
Αν πάλι το παιδί δεν προτείνει τίποτε, τότε ο γονιός θα πρέπει να παραμείνει στο δωμάτιο (μισή ή μία ώρα, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού). Αν τελικά το «Sit-in» δεν φέρει αποτέλεσμα, μπορεί να το επαναλάβει την επόμενη ή τις επόμενες μέρες. Όπως έχουν δείξει οι έρευνες, η συμπεριφορά του παιδιού καλυτερεύει ύστερα από μερικά «Sit-in». Προσοχή όμως! Το «Sit-in» δεν πρέπει να γίνεται αμέσως μετά από κάποιον καβγά.

 


Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

Μαθαίνω Ευχάριστα!...Εκπαιδευτικά Παιχνίδια για παιδιά Δημοτικού.



Αποτέλεσμα εικόνας για εκπαιδευτικα παιχνιδια δημοτικου on line
πηγη
Μαθαίνω Ευχάριστα!
...Εκπαιδευτικά Παιχνίδια για παιδιά Δημοτικού.
Σχετική εικόνα
πηγη



Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017

Η κυρία Θυμολύση έχει πάντοτε τη Λύση!




Η κυρία Θυμολύση έχει πάντοτε τη Λύση!

Αφισούλα για το Θυμό

Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

Δάσκαλος μεταμφιέστηκε σε ζητιάνο έξω από το σχολείο του...



Δάσκαλος μεταμφιέστηκε σε ζητιάνο έξω από το σχολείο του

Πώς αντέδρασαν οι μαθητές του στο κοινωνικό πείραμα

zdd1fyal
πηγη

Ένα ιδιαίτερο κοινωνικό πείραμα διεξήχθη τις προηγούμενες ημέρες έξω από το 6ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας στη Ράχη. Δάσκαλος μεταμφιέστηκε σε επαίτη και κάθισε έξω από το σχολείο, χωρίς κανείς από τους μαθητές του να τον αναγνωρίσει ή να υποψιαστεί το παραμικρό, ούτε και ο διευθυντής.
Με παλιά ρούχα, σχεδόν κουρέλια, ρακένδυτος, καθόταν το πρωί έξω από το σχολείο, κρατώντας μια πινακίδα που έγραφε με αρκετά ορθογραφικά λάθη: «Δεν θέλω τη λύπη σας, αλλά ούτε τα λεφτά σας, μόνο την αγάπη σας θέλω, για να γεμίσουμε πολλά σακιά με τρόφιμα για τα παιδιά του κόσμου. Θα είμαι και αύριο εδώ, την ίδια ώρα να σας περιμένω. Καλά Χριστούγεννα σε όλους! Ο Ζητιάνος».
Σκοπός του δασκάλου, που μίλησε στο Messinialive.gr, ήταν, όπως μας είπε, μέσω της δραματοποίησης να παρακινήσει τα παιδιά, ώστε να δει αν θα τον βοηθούσαν και με ποioν τρόπο. Ήθελε να προκαλέσει μια κινητοποίηση, ένα ψυχολογικό σοκ, ώστε να παρακινήσει τα παιδιά και να δει τις αντιδράσεις τους, όταν αυτά έρχονται αντιμέτωπα με κοινωνικά προβλήματα που έρχονται στην πόρτα τους.
«Ο στόχος ήταν να μάθουμε να προσφέρουμε σε αυτόν που βρίσκεται σε δύσκολη θέση, στον ανήμπορο, σε αυτόν που έχει ανάγκη μια χείρα βοηθείας για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής. Σκοπός ήταν να μένουμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων και της προσφοράς προς τον συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη, και όχι να μένουμε μόνο στη λάμψη των Χριστουγέννων. Υπάρχει κόσμος δίπλα μας που έχει ανάγκη, και όχι μόνο τα Χριστούγεννα» είπε μεταξύ άλλων ο δάσκαλος.
Οι μαθητές δεν τον αναγνώρισαν και θορυβήθηκαν από το γεγονός ότι ακριβώς έξω από την πόρτα του σχολείου τους βρισκόταν ένας άνθρωπος που είχε ανάγκη.
Ο δάσκαλος περιέγραψε την εμπειρία του.
Δάσκαλος μεταμφιέστηκε σε ζητιάνο έξω από το σχολείο του
πηγη

«Τα παιδιά μετά την αρχική έκπληξη και τα συναισθήματα που το καθένα δοκίμασε, με το μήνυμα που μετέφεραν στους γονείς τους, ανταποκρίθηκαν και αγκάλιασαν με τις προσφορές αγάπης τους την πρωτοβουλία. Η ανταπόκριση ήταν ακόμα μεγαλύτερη, καθώς η κοινωνική μας παρέμβαση αγκαλιάστηκε από φίλους, παλιούς μαθητές και πολίτες που ενισχύουν το ταξίδι αγάπης μας στην "Κιβωτό του κόσμου" στις 20 Δεκεμβρίου. Το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι εδώ! Απίστευτα και τα δικά μου συναισθήματα από αυτή τη θέση! Ενσυναίσθηση, γιατί στο σχολείο χρειαζόμαστε εκτός από το "Σκέφτομαι και γράφω" και το "νιώθω και κάνω!"».

 Πηγη

 


Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

Προτυπες ασκήσεις για την ενίσχυση του γραπτού λόγου



Αποτέλεσμα εικόνας για γραπτος λογος
πηγη

 Προτυπες ασκήσεις για την ενίσχυση του γραπτού λόγου

 

 


Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017

ΓΛΩΣΣΑ Δ' ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ (Υλικό 26 σελίδων)



Αποτέλεσμα εικόνας για επαναληπτικες ασκησεις χριστουγεννων
πηγη

 ΓΛΩΣΣΑ Δ' ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

 

Αποτέλεσμα εικόνας για γραμματικη δημοτικου δ
πηγη

Γραμματική Δ Δημοτικού 26 Σελίδες!

 


Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

Υλικό για τη Ζήλια. Ανταγωνισμός μεταξύ των παιδιών.



Ανταγωνισμός μεταξύ των παιδιών. 
(Υλικό για τη ζήλια)

Ζήλια! Το μικρό πράσινο τέρας

Μόλις το πρωτότοκό σας έμαθε τον ερχομό του δεύτερου μωρού και σας ζήτησε να το γυρίσετε πίσω! Αντιμετωπίστε τη ζήλια του και μάθετε να τη διαχειρίζεστε σωστά.

H Μαρία ήταν τεσσάρων χρόνων όταν γεννήθηκε το αδερφάκι της και από τότε έχει κλειστεί στον εαυτό της και παίζει μόνη με τις κούκλες της, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν πολύ κοινωνική. Ο Μιχάλης, που είναι πέντε ετών, θέλει συνέχεια να πίνει νερό με το μπιμπερό, όπως κάνει και η μπέμπα, αν και είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί το ποτήρι εδώ και τρία χρόνια. Ο Θανάσης, από ένα καλό και ήρεμο παιδί, μεταμορφώθηκε σ ένα γκρινιάρικο πλάσμα που συχνά τσακώνεται με τους συμμαθητές του και με μικρότερα παιδιά στο διάλειμμα. Παραδείγματα παιδιών που άλλαξαν εντελώς ξαφνικά συμπεριφορά από τη μια στιγμή στην άλλη και, μολονότι εκ πρώτης όψεως μοιάζουν εντελώς διαφορετικά, έχουν ένα κοινό στοιχείο: τον ερχομό ενός νεογέννητου στο σπίτι. Στην οικογένεια έχει προστεθεί ένα νέο μέλος, το οποίο ζητάει τη συνεχή φροντίδα των ενηλίκων. Η προσοχή των γονέων μοιράζεται αναγκαστικά ανάμεσα στα αδέρφια κι αυτό δημιουργεί στα παιδιά ποικίλες αντιδράσεις, οι οποίες είναι αρκετά συνηθισμένες και εξηγούνται από το συναίσθημα της ζήλιας που βιώνουν. Η ζήλια είναι το αρνητικό συναίσθημα που νιώθει ένα παιδί όταν επιθυμεί να έχει κάτι το οποίο έχει κάποιος άλλος. Αυτό το κάτι μπορεί να είναι είτε χειροπιαστό είτε απλώς η αγάπη και η προσοχή των μεγάλων. Εκείνο που θα πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι η ζήλια είναι μια συνηθισμένη συμπεριφορά των παιδιών. Αν το παιδί ζηλεύει το αδερφάκι του, δεν σημαίνει ότι δεν το αγαπά. Η ζήλια και η αγάπη μπορεί να συγχέονται, όπως συμβαίνει και με τόσα άλλα πράγματα στην παιδική ηλικία. Ένα παιδί μπορεί να βιώνει αυτό το συναίσθημα τόσο στις πολυμελείς όσο και στις ολιγομελείς οικογένειες. Ακόμη κι ένα μοναχοπαίδι μπορεί να ζηλεύει. Αυτό που διαφέρει όμως κατά περίπτωση είναι ο βαθμός της ζήλιας, ο οποίος εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του παιδιού, αλλά και από τις σχέσεις που διέπουν τα μέλη της οικογένειάς του. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε τη ζήλια εύκολα με τις διαφορετικές μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται. Συνηθέστερες από αυτές είναι η επιθετικότητα, σωματική ή λεκτική, η παλινδρόμηση (όταν το παιδί μιμείται τις συμπεριφορές του μικρότερου παιδιού, προκειμένου να ξανακερδίσει την προσοχή και την αγάπη των γονιών του) και η παραίτηση (όταν το παιδί βιώνοντας συναισθήματα κατωτερότητας ή ενοχές παραιτείται από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του). Το πώς θα εξελιχθεί εξαρτάται κυρίως από τις αντιδράσεις των γονιών σε αυτές τις εκδηλώσεις. Π.χ., αν κάποιοι αντιδράσουν ακραία, τιμωρώντας το παιδί, αυτό μπορεί να κλειστεί στον εαυτό του και να κρύψει τα αρνητικά συναισθήματά του εξαιτίας του φόβου. Η απόκρυψη όμως των συναισθημάτων του δεν θα μειώσει τη ζήλια, αλλά θα την καταπιέσει προσωρινά επιδεινώνοντάς τη. Η μορφή και η πορεία της ζήλιας εξαρτάται και από τη σειρά γέννησης των παιδιών. Για παράδειγμα, αλλιώς θα αντιδράσει ένα πρωτότοκο παιδί που θα αναγκαστεί ξαφνικά να μοιραστεί την αγάπη των γονιών του και τα πράγματά του με το νεογέννητο αδερφάκι του, κι αλλιώς ένα δευτερότοκο που θα έρθει σε μια οικογένεια όπου ένα μεγαλύτερο παιδί έχει ήδη κερδίσει την αγάπη των γονιών και πρέπει κι αυτό με τη σειρά του να τη διεκδικήσει. Το σημαντικό όμως σε κάθε περίπτωση είναι να αντιληφθούμε ότι η γενεσιουργός αιτία της ζήλιας είναι η ανάγκη των παιδιών για την προσοχή των ενηλίκων.
Γιατί ζηλεύουν
Όπως είπαμε, ο κυριότερος λόγος που μπορεί να κάνει ένα παιδί να ζηλεύει είναι η ανάγκη για περισσότερη προσοχή από τους γονείς. Ως προς το βαθμό της ζήλιας, σημαντικό ρόλο παίζει η προσωπικότητα κάθε παιδιού, καθώς και το φύλο του, τουλάχιστον σε μερικές κοινωνίες. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα εμφανές στο πρωτότοκο, το οποίο με τη γέννηση του δεύτερου παύει πλέον να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής των ενηλίκων και αισθάνεται να το έχουν παραμερίσει. Με τον ερχομό του μωρού πρέπει να μοιραστεί πράγματα και συναισθήματα τα οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν μόνο δικά του. Νιώθει επίσης ότι στερείται την αγάπη των γονιών του και ότι απειλείται η θέση που είχε μέσα στην οικογένεια. Βιώνει έντονη ανασφάλεια και σκέφτεται πως για ό,τι συμβαίνει φταίει το μωρό. Παρ’ όλα αυτά, σε πολλές οικογένειες δεν παρατηρείται το φαινόμενο της ζήλιας του πρωτότοκου, αλλά, αντίθετα, το φαινόμενο το δεύτερο παιδί να ζηλεύει το μεγαλύτερο. Σε αυτή την περίπτωση, η ζήλια είναι συνήθως εντονότερη· αυτό μπορεί να οφείλεται στην ύπαρξη και μόνο του πρώτου παιδιού σε συνδυασμό με τη δυνατότητά του να είναι πιο αυτόνομο λόγω ηλικίας, κι αυτό ενδέχεται να δημιουργήσει στο μικρότερο ένα αίσθημα κατωτερότητας. Επίσης, κάποιες φορές πολλοί γονείς, προσπαθώντας να αφιερώσουν τον ίδιο χρόνο και στα δύο παιδιά τους, δεν δίνουν στο δευτερότοκο όση φροντίδα απαιτεί η ηλικία του, για να μην αισθανθεί το μεγάλο παραμελημένο. Ακόμη και το ευρύτερο περιβάλλον ίσως δείχνει την προτίμησή του προς το πρωτότοκο, μιας και δεν τους κουράζει τόσο πολύ, αφού έχει λιγότερες ανάγκες από το νεογέννητο.
Τέλος, και στις πολύτεκνες οικογένειες, αλλά και σε εκείνες με δίδυμα παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο. Για παράδειγμα, το υστερότοκο μπορεί να νιώθει παραμελημένο από τους γονείς και το ευρύτερο περιβάλλον, ίσως επειδή νιώθει ότι όλη η προσοχή είναι στραμμένη στα μεγαλύτερα παιδιά, ενώ το μεσαίο παιδί μπορεί να νιώθει ότι χάνει τα υλικά και συναισθηματικά προνόμια που είχε όταν ήταν αυτό το μικρότερο. Μεταξύ των διδύμων, επίσης, μπορεί να αναπτυχθεί ζήλια, κυρίως εξαιτίας των συγκρίσεων όσον αφορά την εμφάνιση και το χαρακτήρα τους.
Πώς εκδηλώνεται
Μπορούμε να αντιληφθούμε ότι ένα παιδί ζηλεύει από τις αντιδράσεις του. Ειδικότερα στην περίπτωση του πρωτότοκου, τέτοιες αντιδράσεις είναι η λεκτική ή η σωματική επιθετικότητα και κάποιες παλινδρομικές μορφές συμπεριφοράς, όπως η ενούρηση, το πιπίλισμα των δαχτύλων και η χρήση του μπιμπερό. Επίσης, ένα παιδί μπορεί να επιδεικνύει είτε υπερβολικό ενδιαφέρον είτε πλήρη αδιαφορία για το μικρότερο αδερφάκι του. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως, είναι πολύ συνηθισμένο η ζήλια να εκδηλώνεται τελικά προς άλλα παιδιά συνομήλικα ή μικρότερά του. Μια άλλη αντίδραση είναι η σκόπιμη ανυπακοή προς τους γονείς του και προς άλλα άτομα του περιβάλλοντός του, καθώς και το να κάνει πράγματα που του έχουν απαγορευτεί σε στιγμές που η μητέρα ασχολείται με το μωρό, όπως, π.χ., την ώρα του θηλασμού. Τέλος, το παιδί μπορεί να παρουσιάσει συμπεριφορές που δεν τις είχε, όπως έντονα ξεσπάσματα οργής, επίμονο και αναίτιο κλάμα, κλείσιμο στον εαυτό του και άρνηση να πάει στο σχολείο. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις αδερφών, όπως του δευτερότοκου, των διδύμων ή του υστερότοκου, μπορεί να μην έχουμε παλινδρομικές μορφές συμπεριφοράς, όμως παρατηρείται και πάλι το φαινόμενο τα παιδιά είτε να κλείνονται στον εαυτό τους υποταγμένα είτε να εκδηλώνουν επιθετική συμπεριφορά προς τα αδέρφια τους ή να προσπαθούν με κάθε τρόπο να προκαλέσουν την προσοχή των γονιών τους.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Στην αντιμετώπιση της ζήλιας τον πρωταρχικό ρόλο παίζουν οι γονείς, ενώ πολύ σημαντική είναι η συμβολή των παιδαγωγών, όπως και του υπόλοιπου περιβάλλοντος που έχει συνεχή επαφή με το παιδί. Γενικότερα, οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, έτσι ώστε τα παιδιά να μη νιώθουν παραμελημένα. Πολλές φορές, όταν ξαφνικά ένα παιδί γίνεται επιθετικό στο σπίτι, είναι εύκολο να υποπτευθούμε ότι ίσως ζηλεύει το αδερφάκι του. Ο γονιός όμως θα πρέπει να δώσει σημασία στο παιδί και όταν ακόμα αυτό φαινομενικά αδιαφορεί για τα αδέρφια του, γιατί αυτή η συμπεριφορά ίσως κρύβει ζήλια. Αυτή η ζήλια μπορεί να μη φανερώνεται στην οικογένεια, αλλά είναι πολύ πιθανό να βρίσκει διέξοδο σε άλλα παιδιά, όπως, π.χ., στους συμμαθητές του ή στους φίλους του, προς τους οποίους μπορεί να εκδηλώσει επιθετικότητα.
Ενας τρoπος για να περιοριστει η ζήλια στο πρωτότοκο παιδί είναι να το προετοιμάσετε ψυχολογικά για τον ερχομό του νεογέννητου και να φροντίσετε ώστε κάποιες αλλαγές που θα συμβούν στη ζωή του, όπως η αλλαγή δωματίου ή η φοίτηση στο νηπιαγωγείο, να μη συνδεθούν με το μωρό.
Μετά τη γέννηση, θα πρέπει να κρατάτε τις ισορροπίες ως προς την προσοχή που απολαμβάνουν τα παιδιά όχι μόνο από εσάς, αλλά από όλους όσοι αποτελούν τον κοινωνικό περίγυρό τους. Γι αυτό προτρέψτε και το συγγενικό σας περιβάλλον να κάνει το ίδιο. Τις ισορροπίες αυτές θα πρέπει να τις κρατάτε σε κάθε περίπτωση.
Αποφεύγετε να κανετε συγκρίσεις μεταξύ των παιδιών, αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καθενός και τονίζοντας ότι κάθε άτομο μπορεί να πετύχει σε διαφορετικούς τομείς.
Προτρεψτε το παιδι να εκφρασει ελευθερα τα συναισθηματα του, χωρίς να φοβάται ότι θα το τιμωρήσετε.
Προσανατολίστε το σε ασχολίες που θα το βοηθήσουν να κοινωνικοποιηθεί, όπως στον αθλητισμό, χωρίς να το υποχρεώνετε να έχει κοινούς φίλους με τα αδέρφια του.
Είναι γεγονός πως ό,τι κάνουμε για τα παιδιά κατά την παιδική τους ηλικία τα ακολουθεί σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Αν λοιπόν οι άνθρωποι που τα περιβάλλουν τα γεμίσουν με αγάπη, ενδιαφέρον και κατανόηση για τις πράξεις αλλά και τα συναισθήματά τους, τότε, αφενός, οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές εξαιτίας της ζήλιας θα εξαλειφθούν σταδιακά και, αφετέρου, τα παιδιά θα αναπτύξουν στο μέλλον πιο ισορροπημένη προσωπικότητα χωρίς την πιθανότητα να έχουν απωθημένα. 

ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Κάρτες αλφαβήτα με συναισθήματα και χαρακτηριστικά για την τάξη

ΚΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΛΦΑΒΗΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ


Νηπιαγωγός για πάντα....: Η Γωνιά της Σκέψης και της Συμφιλίωσης
πηγη

Η ΖΥΓΑΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ | Los Niños | Bloglovin’
πηγη

ΚΑΡΤΕΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
πηγη

ΝΤΕΝΤΕΚΤΙΒ ΛΥΣΕΩΝ (ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ)
πηγη

 

 

 

 




Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

Oι γονείς ενισχύουν ή προκαλούν την επιθετική συμπεριφορά του παιδιού, όταν…



Oι γονείς ενισχύουν ή προκαλούν την επιθετική συμπεριφορά του παιδιού, όταν…
Αποτέλεσμα εικόνας για επιθετικοτητα παιδιου γονεις
πηγη

• Tου κάνουν διαρκώς παρατηρήσεις του τύπου «μην το κάνεις αυτό».
• Tο τιμωρούν με το παραμικρό.
• Δεν έχουν σταθερή συμπεριφορά, π.χ., τη μια είναι ανεκτικοί με κάτι που έκανε και την άλλη το τιμωρούν αυστηρά για το ίδιο πράγμα.
• Eίναι πολύ αυταρχικοί και δεν του επιτρέπουν να αναπτύξει πρωτοβουλίες.
• Tο συγκρίνουν με άλλα παιδιά και το υποτιμούν. 
• Δεν καλύπτουν τις συναισθηματικές του ανάγκες.
• Oι ίδιοι είναι πολύ περισσότερο επιθετικοί κι αποτρεριπτικοί απ’ όσο νομίζουν, με αναμενόμενο αποτέλεσμα το παιδί να μιμείται τη δική τους συμπεριφορά. • Δείχνουν μεγάλη ανοχή και δεν αντιδρούν στα επιθετικά ξεσπάσματα του παιδιού προς τους ίδιους ή προς τους γύρω του κ.ά.
Αποτέλεσμα εικόνας για επιθετικοτητα παιδιου γονεις
πηγη

Τι θα πρέπει να κάνετε πάνω στο επεισόδιο…
• Nα γνωρίζετε πως, όταν το παιδί είναι θυμωμένο, εκείνη τη στιγμή είναι μάταιο να προσπαθήσετε να του μιλήσετε. Πρέπει πρώτα να ηρεμήσει και ύστερα να συζητήσετε μαζί του. 
• Όταν βλέπετε ότι το παιδί αρχίζει να θυμώνει, πλησιάστε το. Πολλές φορές το πλησίασμα του γονιού δίνει στο παιδί σιγουριά και αποτρέπει την επιθετικότητα.
• Όταν επιτίθεται σε ένα άλλο παιδί, παίρνετέ το τρυφερά και πηγαίνετέ το πιο πέρα επικεντρώνοντας την προσοχή του σε κάτι άλλο. 
• Μείνετε κοντά του ωσότου απορροφηθεί από τη νέα δραστηριότητα και ξεχάσει το θέμα για το οποίο επιτέθηκε στο άλλο παιδί.
• Πολλές φορές πρέπει να ενεργείτε σαν να είστε ο «αυτοέλεγχος» του παιδιού.
• Όταν επιτίθεται σε κάποιο παιδί ή φωνάζει θυμωμένα, να το απομακρύνετε για λίγο από το χώρο – ας το πηγαίνετε μια βόλτα ή σε άλλο δωμάτιο.
• Όταν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα λεκτικά, αντί να χειρονομεί, να το επαινείτε λέγοντας «Μπράβο, μου άρεσε που αντί να σπρώξεις, διεκδίκησες αυτό που ήθελες με λόγια».
• Να είστε σαφείς στις υποδείξεις σας, γιατί τα μικρά παιδιά δεν καταλαβαίνουν ότι, π.χ., δαγκώνοντας κάποιον, ο άλλος νιώθει έντονο πόνο. Αντί να δίνετε στο παιδί αρνητικές εντολές –«Μη δαγκώνεις!»– να κάνετε τη σύσταση με θετικό τρόπο, προτείνοντας εναλλα-κτικές συμπεριφορές: «Όταν δαγκώνεις, ο άλλος πονάει. Αντί να χτυπάς ή να δαγκώνεις, μπορείς να μιλάς, να δείχνεις αυτό που θέλεις με λόγια και όχι με χειρονομίες».
• Η συστηματική τιμωρία του παιδιού πάνω στον καβγά μπορεί να έχει χειρότερες συνέπειες και να το πεισμώσει.
Καλύτερα να του εξηγείτε ήρεμα ότι οι πράξεις του έχουν συνέπειες και αναγκάζεστε, π.χ., να φύγετε άρον άρον από ένα πάρτι, παρά να του πείτε: Θα κάτσεις μία ώρα στη γωνία για να μάθεις να μην χτυπάς τα άλλα παιδάκια».

Πηγη

Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017

Που οφείλεται η επιθετική συμπεριφορά του παιδιου;



Που οφείλεται η επιθετική συμπεριφορά του παιδιου;
Αποτέλεσμα εικόνας για που οφειλεται η επιθετικοτητα του παιδιου
πηγη
Η επιθετικότητα είναι η πιο κοινή συναισθηματική αντίδραση της παιδικής ηλικίας. Έχει ως κύριο γνώρισμά της τη σκόπιμη εχθρική διάθεση και αποσκοπεί στο να προκαλέσει πόνο, ζημιά και άγχος στους άλλους.
Ήδη το μωρό από τον 6ο μήνα της ζωής του αρχίζει να αντιδρά με θυμό που τον εκφράζει με κλάματα και ξεφωνητά σε καταστάσεις που του δημιουργούν δυσαρέσκεια. Στο τέλος του 1ου έτους εμφανίζει εκρήξεις οργής όπως το να κλαίει έντονα, να χτυπιέται στο πάτωμα, να κρατάει την αναπνοή του και να δαγκώνει τα δάχτυλά του. Στη νηπιακή ηλικία το παιδί αρχίζει να γίνεται επιθετικό αφού αντιλαμβάνεται  ότι μπορεί να στρέψει τις ενέργειές του εναντίον άλλων προσώπων και αντικειμένων, αυτών που εμποδίζουν την άμεση εκπλήρωση των επιθυμιών και των σχεδίων του. Τα μικρότερα παιδιά χρησιμοποιούν περισσότερο σωματική βία ( κλωτσιές, χτυπήματα, δαγκωματιές, καταστροφές αντικειμένων) ενώ τα παιδιά της σχολικής ηλικίας χρησιμοποιούν περισσότερο λεκτικά σχήματα όπως ύβρεις  και απειλές απέναντι στους συνομηλίκους τους.
Αποτέλεσμα εικόνας για που οφειλεται η επιθετικοτητα του παιδιου
πηγη

Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις  για την αρχική αιτία της επιθετικότητας και τους παράγοντες που την προκαλούν. Οι βασικές απόψεις είναι:
α) ότι η επιθετικότητα είναι μία ενδογενής αντίδραση του ατόμου που στηρίζεται σε βιολογικά  και γενετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα 
β) ότι η επιθετικότητα  εξαρτάται από διαπροσωπικούς και κοινωνικούς παράγοντες
γ) ότι η επιθετικότητα είναι αποτέλεσμα ενίσχυσης και μίμησης επιθετικών προτύπων.
Οι κυριότερες αλλαγές που έχουν παρατηρηθεί στην επιθετικότητα με την πάροδο της ηλικίας είναι οι εξής:
•    στα παιδιά νηπιακής ηλικίας η επιθετικότητα είναι περισσότερο συντελεστικής μορφής, αποσκοπεί δηλαδή στη απόκτηση ή στη διατήρηση κάποιου αντικειμένου ή δικαιώματος. Στα μεγαλύτερα παιδιά σχολικής ηλικίας η επιθετικότητα είναι κυρίως εχθρικής μορφής και συνοδεύεται από εκδικητική διάθεση

•    η συχνότητα και η ένταση της επιθετικής συμπεριφοράς μειώνονται καθώς μεγαλώνει το παιδί. Η επιθετικότητα κορυφώνεται στο 2ο έτος της ηλικίας ενώ παρουσιάζεται σημαντική μείωση τα επόμενα χρόνια
•    τα αγόρια παρουσιάζουν περισσότερη επιθετικότητα από τα κορίτσια. Η διαφορά αυτή γίνεται μεγαλύτερη με την πάροδο της ηλικίας. Το γεγονός αυτό οφείλεται τόσο σε βιοχημικούς παράγοντες (ανδρογόνος ορμόνη ) όσο και σε κοινωνικούς παράγοντες (διαφορετικός τρόπος ανατροφής των δύο φύλων)
•    η ένταση της επιθετικής συμπεριφοράς στα αγόρια παραμένει με την πάροδο της ηλικίας συγκριτικώς σταθερή .Έτσι το αγόρι που στην προσχολική ηλικία έχει μεγάλο βαθμό επιθετικότητας θα συνεχίσει να είναι το ίδιο επιθετικό ως έφηβος αλλά και ως ενήλικας
Τα  βασικότερα αίτια που επηρεάζουν τα παιδιά και τους δημιουργούν μία πιο επιθετική συμπεριφορά είναι τα εξής:
α) συγκρούσεις που προκύπτουν μεταξύ γονέων και παιδιού για θέματα καθημερινής φροντίδας  (το παιδί αρνείται επίμονα να φάει, να πλυθεί, να κοιμηθεί)
β) συγκρούσεις που προκαλούνται από τις απαγορεύσεις  των γονέων προς το παιδί να εκτελέσει μία δραστηριότητα ή να σταματήσει κάποια ενέργεια
γ) συγκρούσεις που  είναι αποτέλεσμα δυσκολιών στις διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ παιδιού και γονέων  όπως 1) το παιδί πιστεύει ότι δεν το προσέχουν οι γονείς του όσο αυτό θέλει 2) το παιδί νιώθει παραμελημένο με την άφιξη του καινούριου μωρού στην οικογένεια ή 3) το παιδί δυσκολεύεται να εκφράσει εύκολα τις επιθυμίες του
Επίσης οι πιο συνήθεις χρονικές περίοδοι  κατά τις οποίες «πυροδοτείται» η επιθετικότητα των παιδιών είναι:
α) κάποιες συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, κυρίως πριν το φαγητό αλλά και πριν τον ύπνο, προφανώς λόγω κόπωσης του παιδιού
β) περίοδοι αδιαθεσίας του παιδιού (κρυολογήματα, πυρετός)
γ)   συμμετοχή του παιδιού σε ποικίλες κοινωνικές δραστηριότητες           (επισκέπτες στο σπίτι ή γιορτές)
Συνήθως, οι γονείς που τα παιδιά τους έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνουν επιθετικά είναι:                                                           
1) Όσοι χρησιμοποιούν αυστηρές τιμωρίες. Αυτό συμβαίνει γιατί η τιμωρία προκαλεί έντονη θυμική αναστάτωση στο παιδί με αποτέλεσμα να του προκαλείται μεγαλύτερη επιθυμία για επιθετική συμπεριφορά.
2) Όσοι είναι οι ίδιοι επιθετικοί γονείς αφού αποτελούν πρότυπο για μίμηση. Το παιδί εκδηλώνει περισσότερη επιθετικότητα μιμούμενο τις επιθετικές ενέργειες του γονέα.
3) Όσοι δείχνουν τεράστια ανοχή στην επιθετικότητα του παιδιού  με το να το αφήνουν τελείως ελεύθερο να εκδηλώνει τις επιθετικές του ενέργειες. Οι γονείς θα πρέπει  να  αποτρέπουν τη δημιουργία εκρηκτικών καταστάσεων και να προσπαθούν να καθησυχάσουν και να επαναφέρουν το παιδί τους γρήγορα στην τάξη και στην ηρεμία.
Τέλος, πρέπει να τονίσουμε πως δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για την αντιμετώπιση της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών παρά μόνο κάποιες στρατηγικές οι οποίες πρέπει να είναι εξατομικευμένες, ευέλικτες και να εμπεριέχουν εφευρετικότητα και δημιουργική κατανόηση των βαθύτερων αιτιών που κάνουν το παιδί ευερέθιστο και επιθετικό.

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

Παρέα με τον παππού Αίσωπο (Φάκελος με καρτέλες & Οδηγίες)



Αποτέλεσμα εικόνας για μυθοι αισωπου
πηγη
Παρέα με τον παππού Αίσωπο
 (Φάκελος με καρτέλες & Οδηγίες)
Παρέα με τον παππού Αίσωπο
Ο φάκελος απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 5-6 ετών.
Περιέχει έξι Μύθους του Αισώπου (σε οχτώ εικονογραφημένες κάρτες ο κάθε Μύθος), δεκαέξι μάσκες των ηρώων των Μύθων, τριάντα δύο εικονογραφημένες καρτέλες με πρόσωπα και αντικείμενα από τους Μύθους και πολλές μικρές κονκάρδες με τους ήρωες των έξι Μύθων.
Οι δραστηριότητες συνδέονται με τους στόχους και τις αρχές της διαθεματικής προσέγγισης για το Νηπιαγωγείο.
 

Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017

Φύλλα Εργασίας για τα Χριστούγεννα -Χρωματίζω! (Ετοιμες για Εκτύπωση!)



Αποτέλεσμα εικόνας για χριστουγεννιατικες σελιδες για εκτυπωση
πηγη

Χρωματίζω Χριστουγεννιάτικες Σελίδες 
(Ετοιμες για Εκτύπωση!)

Πατήστε πάνω στην εικόνα 
Free Printable Coloring Pages 

Christmas Coloring pages for kids
Christmas pages to print and color
Christmas pages to print and color
Christmas Coloring pages for kids
Christmas Coloring pages for kids
Free Printable Coloring Pages
 Christmas Coloring pages for kids
Christmas pages to print and color
 Christmas Coloring pages for kids
Christmas Coloring pages for kids
 Free Printable Coloring Pages
Printable Christmas color pages
Free Printable Coloring Pages




Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2017

Εξαιρετικό Υλικό: "Μιλώ και Γράφω" (81 σελίδες)



Αποτέλεσμα εικόνας για μιλω και γραφω
πηγη

"Μιλώ και Γράφω"

Εξαιρετικό Υλικό με ασκήσεις