 |
| πηγη |
Σίγουρα έχετε δοκιμάσει να προειδοποιείτε το παιδί κάθε φορά που ξεπερνά τα όρια, εν όψει μιας επικείμενης τιμωρίας: «Αν δεν το σταματήσεις αμέσως, θα…» Πετυχαίνει, όμως, η προσπάθειά σας; Πιθανώς να έχετε διαπιστώσει ότι οι προειδοποιήσεις σας γίνονται πιο αποτελεσματικές, όταν τις προσαρμόζετε στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού σας. Για να καταλάβετε αν η προειδοποίηση «πιάνει» στο παιδί σας, σκεφτείτε: Πώς αντιδρά κάθε φορά που του λέτε «αυτό είναι προειδοποίηση. Αν το συνεχίσεις θα…».
Το κάθε παιδί αντιδρά διαφορετικά στις προειδοποιήσεις: Κάποια απαντούν προκλητικά «Τι θα; Τι θα μου κάνεις;», κάποια άλλα μπορεί να τρομάξουν, ακόμα και να βάλουν τα κλάματα. Για κάποια παιδιά η προειδοποίηση χρειάζεται να είναι αυστηρή και άμεση, ώστε να καταλάβουν ότι εννοείτε αυτό που τους λέτε, ενώ για άλλα είναι πιο αποτελεσματικό να χρησιμοποιήσετε απαλή φωνή και η απειλή να είναι μετριασμένη. Υπάρχουν και παιδιά που αντιδρούν καλύτερα με έναν συνδυασμό των δύο παραπάνω τρόπων. Μόνο εσείς ξέρετε τι χρειάζεται το παιδί σας.Η προειδοποίηση του «1-2-3» είναι μία ακόμα μέθοδος πειθαρχίας που σε κάποια παιδιά «πιάνει», ενώ σε άλλα όχι. Για να «πιάσει», όμως, θέλει τρόπο…
Το μυστικό του επιτυχημένου μετρήματος!
Όλοι, λίγο-πολύ, έχουν πει στο παιδί κάτι όπως «δεν θέλεις να φτάσω στο 3!» -κάποιοι γονείς μπορεί να προσθέσουν «το εννοώ!». Φτάνει, όμως, ένα σημείο που πολλοί γονείς αναρωτιούνται «τι θα κάνω όταν θα φτάσω στο 3;».
Υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να κάνετε τότε: Το ένα είναι να ανακοινώσετε στο παιδί, καθώς μετράτε, ποια θα είναι η επίπτωση της πράξης του, και το δεύτερο είναι να είστε συνεπείς στην επίπτωση αυτή. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο τρόπος που θα προειδοποιήσετε το παιδί, για να είναι αποτελεσματικός, θα πρέπει να ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του.
Παράδειγμα για «δυναμικά» παιδιά:
Ένα παιδί με έντονη βούληση, δυναμισμό και πείσμα, χρειάζεται ξεκάθαρες, εμφατικές και αυστηρές οδηγίες, ώστε να μην συμπεράνει ότι αστειεύεστε. Πείτε λοιπόν:
«Μην γράφεις σε αυτό το βιβλίο, σε παρακαλώ».
Περιμένετε, λίγο, για να δείτε αν θα σταματήσει. Αν δεν σταματήσει, πείτε:
«Θα μετρήσω μέχρι το 3. Αν δεν σταματήσεις να γράφεις θα σου πάρω και το βιβλίο και τους μαρκαδόρους. Ένα.»
 |
| πηγη |
Περιμένετε τρία δευτερόλεπτα: «Δύο». Άλλα τρία δευτερόλεπτα: «Τρία». Αν συνεχίζει να μην σταματά αυτό που του έχετε ζητήσει πείτε «Βλέπω δεν μου δίνεις σημασία, οπότε θα μου δώσεις το βιβλίο και τους μαρκαδόρους αυτή τη στιγμή.»
Το παιδί δεν γίνεται να μη συμμορφωθεί αν σηκωθείτε αυτόματα και του πάρετε το βιβλίο και τους μαρκαδόρους.
Είναι πιθανό η μέθοδος αυτή πειθαρχίας να μην «πιάσει» με την πρώτη φορά που θα την εφαρμόσετε σε ένα παιδί με έντονη προσωπικότητα. Αν το παιδί, όμως, συνειδητοποιήσει από την πρώτη κιόλας φορά ότι το εννοείτε, θα πιάσει τις επόμενες.
Παράδειγμα για πιο ευαίσθητα και λιγότερο δυναμικά παιδιά:
Για ένα λιγότερο πεισματάρικο παιδί που δεν συνηθίζει να αντιδρά έντονα, αρκεί πιο απαλή φωνή και ίσως έντονη οπτική επαφή. Ήρεμα μπορείτε να πείτε:
«Αγάπη μου, σε παρακαλώ άσε κάτω τον μαρκαδόρο. Δεν ζωγραφίζουμε τα βιβλία.»
Περιμένετε τρία δευτερόλεπτα και αν το παιδί δεν συμμορφωθεί πείτε «Θα μετρήσω μέχρι το τρία, για να αφήσεις κάτω τον μαρκαδόρο και μετά θα στον πάρω. Ένα.»
Το πιθανότερο είναι στο σημείο αυτό το ήπιο παιδί θα συμμορφωθεί σε αυτό που του λέτε. Στην περίπτωση που δεν το κάνει, συνεχίστε να μετράτε μέχρι το τρία και αν συνεχίζει να μην συμμορφώνεται, χωρίς να πείτε κάτι παραπάνω, απλά πάρτε του τον μαρκαδόρο.
Έτσι, θα περάσετε με σαφήνεια το μήνυμα στο ευαίσθητο παιδί, αλλά χωρίς να το τρομάξετε.
Τι πρέπει να θυμάστε
Οι δύο παραπάνω τρόποι οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα, αλλά είναι προσαρμοσμένοι στην ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού. Είναι δε εξίσου αποτελεσματικοί, γιατί βοηθούν το παιδί να συνειδητοποιήσει ότι η επίπτωση που του επιβάλλατε ήταν έπειτα από δική του επιλογή (εκείνο επέλεξε να συμμορφωθεί ή να μη συμμορφωθεί).
Μην δώσετε πολύ χρόνο στο παιδί μέχρι να συμμορφωθεί και να κάνει αυτό που του ζητάτε. Ο κανόνας του «3» δεν πρέπει να διαρκέσει πάνω από μισό λεπτό. Εξάλλου, σκοπός σας είναι να σταματήσει την ανεπίτρεπτη συμπεριφορά άμεσα και όχι όποτε εκείνο θέλει.
Κάποια μετέπειτα στιγμή, που θα μπορείτε να συζητήσετε ήρεμα με το παιδί, εξηγήστε του ότι το εννοείτε όταν το προειδοποιείτε για κάτι και ότι, χωρίς φωνές και απειλές, θα ακολουθεί πάντα κάποια επίπτωση όταν δεν συμμορφώνεται.
Τέλος, έχει μεγάλη σημασία να λέτε στο παιδί ποια θα είναι η επίπτωση, πριν ξεκινήσετε να μετράτε, και η επίπτωση αυτή να είναι άμεση και εφαρμόσιμη, πάντα όμως συμβατή με την ιδιοσυγκρασία του παιδιού.
Πηγη
