Σοκ: Παιδί με ειδικές ανάγκες κοιμάται σε κλουβί για σκύλους (pics)

Η μητέρα του κοριτσιού αισθάνεται φρικτά γι αυτό που είναι αναγκασμένη να κάνει

 Ένα παιδί με ειδικές ανάγκες είναι αναγκασμένο να κοιμάται σε ένα κλουβί για σκύλους αφού οι κοινωνικές υπηρεσίες του Εδιμβούργου δεν της παρέχουν το ειδικό κρεβάτι που χρειάζεται για να μην αυτοτραυματίζεται.

Το 10χρονο κορίτσι πάσχει από μία σπάνια μορφή επιληψίας και δεν είναι σε θέση να μιλήσει και να επικοινωνήσει με το περιβάλλον της.
Αυτή η κατάσταση την κάνει ιδιαίτερα επιθετική με αποτέλεσμα να αυτοτραυματίζεται ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Η μητέρα της είναι αναγκασμένη να την κοιμίζει στο κλουβί για να μη χτυπήσει.
Η ίδια έχει καλέσει επανειλημμένες φορές τις κοινωνικές υπηρεσίες οι οποίες όμως δεν έχουν κάνει κάτι για να βοηθήσουν το μικρό κορίτσι.





Πηγή

Οπτικοκινητική αντίληψη-Οδηγός εξειδίκευσης για παιδιά με αυτισμό

Υλικό για την οπτικοκινητική αντίληψη

Ενας πρακτικός οδηγός εξειδίκευσης για παιδιά με αυτισμό ΒΗΜΑ - ΒΗΜΑ!



Οπτικοκινητική αντίληψη

Οπτικοκινητική αντίληψη 1

Οπτικοκινητική αντίληψη 2

Οπτικοκινητική αντίληψη 3

Οπτικοκινητική αντίληψη 4

Οπτικοκινητική αντίληψη 5

Οπτικοκινητική αντίληψη 6

Οπτικοκινητική αντίληψη 7

Οπτικοκινητική αντίληψη 9

Οπτικοκινητική αντίληψη 9

Οπτικοκινητική αντίληψη 10

Οπτικοκινητική αντίληψη 11

Οπτικοκινητική αντίληψη 12

Οπτικοκινητική αντίληψη 13

Οπτικοκινητική αντίληψη 14

Οπτικοκινητική αντίληψη 15

Οπτικοκινητική αντίληψη 16

Οπτικοκινητική αντίληψη 17

Οπτικοκινητική αντίληψη 18

Η Δύναμη της Τέχνης: 5χρονη με αυτισμό ζωγραφίζει εκπληκτικά [εικόνες]

Αν και διαγνώστηκε με αυτισμό όταν ήταν μόλις 2 ετών, η Iris Grace έχει ξεπεράσει τα προβλήματα ομιλίας που αντιμετωπίζει μέσω της τέχνης. Εκφράζεται εξαιρετικά μέσα από τα ζωγραφικά της έργα που έχουν κινήσει το ενδιαφέρον των ειδικών.

Η μητέρα του μικρού κοριτσιού, Arabella Carter-Johnson, εξηγεί:. "Ενθαρρύναμε την Iris να ζωγραφίζει γιατί ξέραμε ότι αυτό θα τη βοηθήσει. Αλλά δεν φανταζόμασταν πόσο ταλέντο έχει. Συγκεντρώνεται για περισσότερες από 2 ώρες και ζωγραφίζει με ένα τρόπο που δεν συνάδει με την ηλικία της. Έχει μια εξαιρετική κατανόηση των χρωμάτων και της αλληλεπίδρασης μεταξύ τους». H Iris  διαθέτει πλέον τη δική της ιστοσελίδα όπου προβάλλει και πουλάει τις δημιουργίες της. Όπως αναφέρεται στη σελίδα, όλα τα έσοδα από την πώληση των έργων, πηγαίνουν στις θεραπείες της αλλά και στην αγορά υλικών για να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπά.

Δείτε τις φωτογραφίες:

   

Πηγή

Οι 12 μήνες!

Οι 12 μήνες του χρόνου by eidikidiapaidagogisi

Ορθογραφία...!

Κανόνες για εύκολη εκμάθηση της ορθογραφίας...

ορθογραφία

Λεξικό με εικόνες

Mε συναισθηματικές διαταραχές δύο στα δέκα παιδιά. Aρνούνται το πρόβλημα και δεν ζητούν τη βοήθεια των ειδικών

Συναισθηματικές διαταραχές παρουσιάζουν σχεδόν δύο στα δέκα παιδιά και έφηβοι στην Eλλάδα, ενώ μόλις το 15% από αυτά, ζητούν τη βοήθεια των ειδικών λόγω άγνοιας, ή και της άρνησης των γονιών, να δεχτούν ότι υπάρχει πρόβλημα.



Ωστόσο, σύμφωνα με την έρευνα που έγινε, το ποσοστό των αυτοκτονιών, είναι εξαιρετικά χαμηλό.
Παρά το γεγονός ότι η κατάθλιψη, προσβάλλει 2-3 εφήβους ανά 100-το ποσοστό αυτό αυξάνεται στα κορίτσια-οι αυτοκτονίες στην Eλλάδα βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα, πιθανότατα γιατί οι αρχές της οικογένειας εξακολουθούν να λειτουργούν και τα συναισθήματα εξωτερικεύονται.
Oπως τονίζουν οι επιστήμονες, πρωταρχικό ρόλο στην ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού, διαδραματίζουν οι γονείς, ενώ το μοντέλο της εργαζόμενης μητέρας, θέτει νέα δεδομένα στο ζήτημα.
Tην έρευνα σχολίασε μιλώντας στην “Π”, ο παιδοψυχίατρος Nίκος Mακαρόνας.

Eρ: κ. Mακαρόνα, έρευνες έχουν δείξει ότι δύο στα δέκα παιδιά και εφήβους, παρουσιάζουν συναισθηματικές διαταραχές.

Aπ: Nαι, υπάρχει αρκετά μεγάλος αριθμός παιδιών που παρουσιάζουν νευρωσικού τύπου αντιδράσεις, με διαταραχή συναισθήματος, με άγχος, με φόβο, με κοινωνική συστολή. Eίναι ταξινομημένα αυτά στον Παγκόσμιο Oργανισμό Yγείας.

Eρ: Tο ποσοστό αυτό θεωρείται μεγάλο ;

Aπ: Aν υπολογίσουμε όλη την γκάμα των διαταραχών, φαίνεται αναμενόμενο το ποσοστό.
Eρ: Σύμφωνα με την έρευνα, μόνο το 15% των παιδιών αυτών και των οικογενειών τους, ζητά βοήθεια από ειδικό, λόγω άγνοιας.

Aπ: Aυτό είναι αλήθεια. Θα έλεγα ότι υπάρχει προκατάληψη. Nα σας πω ένα παράδειγμα, προχθές μου έφεραν μια κοπέλα άριστη μαθήτρια του 19,9. Tώρα έδινε εισαγωγικές εξετάσεις, πήγε στο πρώτο μάθημα να δώσει και τελικά έφυγε, δεν έδωσε. Tα παράτησε και έφυγε. Συνεννοούμαι με τους γονείς της να την ξαναδώ και δεν ξαναήρθε. Kάπου έχουν την ευθύνη οι γονείς. Mε τις φοβίες, τις αναστολές τους, τις δουλειές τους και δεν ξέρω τι άλλο.
Eρ: Γιατί όμως να υπάρχει ακόμη αυτή η προκατάληψη;

Aπ: Γιατί υπάρχουν ακόμη διάφορα κοινωνικά στερεότυπα. Bέβαια η κατάσταση έχει βελτιωθεί από το παρελθόν.

Eρ: Πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι η παρέμβαση του ειδικού ;

Aπ: O ειδικός, μπορεί να βοηθήσει σε σημαντικό βαθμό, αρκεί να βοηθήσει και το οικογενειακό περιβάλλον. Aυτές οι διαταραχές πάνε καλά, αν υπάρξει συνεργασία. H σωστή συνεργασία του παιδιού, των γονιών και του ειδικού, για να αντιμετωπιστεί ένα τέτοιο πρόβλημα, παίζουν καθοριστική σημασία.


Πηγή

Πως η Οφθαλμοκίνηση σχετίζεται με τη δυσλεξία,ανάγνωση και το σύνδρομο απόσπασης της προσοχής;

Η oφθαλμοκίνηση αντικατοπτρίζει τον τρόπο λειτουργίας ή δυσλειτουργίας του εγκεφάλου, και όχι της όρασης. Επειδή οι νευρολογικές διαταραχές φανερώνονται  στην οφθαλμοκίνηση,  και επειδή και η Δυσλεξία και η Διάσπαση Προσοχής είναι νευρολογικής-κληρονομικής αιτιολογίας, γι’ αυτό και απεικονίζονται στην οφθαλμοκίνηση, από  την προσχολική ηλικία.



Πηγή

οφθαλμοκίνηση

Αχ αυτή η ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ! Τρόποι για εύκολη κατανόηση και εκμάθηση!

Η προπαίδεια δυσκολεύει σχεδόν όλους τους μαθητές.
Τι πρέπει να κάνουμε για μπορέσουν οι μικροί μας φίλοι να την κατανοήσουν καλύτερα;
Ιδέες για καλύτερη εκπαίδευση...ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

μαθαίνουμε την προπαίδεια με πολλούς τρόπους from ntomata

ντόμινο 2,4 from dbatsi

"ALS Ice Bucket Challenge" ή "Μπουγελώματα"΄τα γνωρίζετε, όμως γνωρίζετε την Αμυοτροφική Πλάγια Σκλήρυνση (ALS);

Τι είναι άραγε το Ice Bucket Challenge το οποίο έχει προκαλέσει φρενίτιδα σε ολόκληρο τον κόσμο;
Όλα ξεκίνησαν από τον 27χρονο Κόρεϊ Γκρίφιν, όταν ο φίλος του, Πίτ Φρέιτς, διαγνώστηκε με Αμυοτροφική Πλάγια Σκλήρυνση (ALS), γνωστή και ως Νόσος Λου Γκέριγκ.
Από εκείνη τη στιγμή άρχισε μια εκστρατεία που σκοπό έχει την ευαισθητοποίηση και συγκέντρωση χρημάτων για το ίδρυμα ALS, το οποίο επιχειρεί να βρει θεραπεία για την ανίατη αυτή ασθένεια.

Πριν διαβάσετε τις πολύ σημαντικές πληροφορίες, παρακολουθήστε ένα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ βίντεο (ξεκινάει χιουμοριστικά,όμως από το 2 λεπτό η συνέχεια είναι πέρα για πέρα ΣΟΒΑΡΗ!Ο νέος έχει φτάσει στα όρια του!Τα λόγια είναι πραγματικά λίγα μπροστά σε αυτό που θα δείτε.)

Ο Άντονι Καρμπαχάλ, είναι ένας νέος 26 χρονών που πρόσφατα διαγνώστηκε ότι πάσχει από Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση. Οι γιατροί του δίνουν δυόμιση χρόνια ζωής μέχρι η ασθένεια να διαλύσει κάθε σημείο του κορμιού του, κάθε μυ που μπορεί να κουνηθεί. Την ασθένεια την είχε η γιαγιά του, νόσησε η μητέρα του και τώρα νόσησε και εκείνος.

Ο Άντονι ανέβασε λοιπόν ένα βιντεάκι με το αυτομπουγέλωμα. Στην αρχή το διακωμωδεί. Διακωμωδεί τις χιλιάδες σελέμπριτις που με το μαγιώ τους ρίχνουν ένα κουβά παγωμένο νερό επάνω τους και στη συνέχεια ανεβάζουν το βίντεο στο διαδίκτυο και λένε ότι είχαν και εκείνοι συνεισφορά στην καταπολέμηση της ασθένειας.
Ντύνεται με ένα γυναικείο μαγιώ και εκείνος και αρχίζει να αυτομπουγελώνεται στην αυτή του σπιτιού του. Χαρούμενος και όλο χαζογελάκια για το μπουγέλο.. Το επόμενο πλάνο όμως είναι γροθιά στο στομάχι. Ο Άντονι βρίσκεται μέσα στο σπίτι του, σοβαρός πλέον, και ξεκινάει να μιλάει για την ασθένεια.
Ξεσπά σε τρανταχτά κλάματα όταν εξηγεί τι είναι. Στην επόμενη σκηνή η κάμερα μεταφέρεται στο δωμάτιο της χτυπημένης από την ALS, μητέρας του. Είναι μια ζωντανή- νεκρή. Την ταΐζει από μια τρύπα στον ομφαλό. Δεν μπορεί να κουνηθεί.
Δείτε το βίντεο με την πραγματικότητα του ALS:

Πηγή

Τί είναι η  Αμυοτροφική Πλάγια Σκλήρυνση (ALS)

Η πάθηση αυτή είναι γνωστή και ως αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση είναι μια προοδευτική νευροεκφυλιστική πάθηση που επηρεάζει τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο και στην σπονδυλική στήλη...

Ονομάστηκε και ασθένεια του “Lou Gehrig”, επειδή το 1939 ο διάσημος παίχτης του μπέϊζμπολ, Lou Gehrig είχε προσβληθεί από αυτή την ασθένεια και αναγκάστηκε να αποσυρθεί από το άθλημα.

Η Αγγλική της ονομασία (Amyotrophic Lateral Sclerosis) προέρχεται από το στερητικό Α και την λέξη μυς και την λέξη τροφή (A-Myo-Trophic) που σημαίνει μη θρέψη των μυών. Όταν ένας μύς δεν τρέφεται τότε ατροφεί και καταστρέφεται. Η λέξη Lateral καθορίζει τις περιοχές του νωτιαίου μυελού ενός ατόμου όπου βρίσκεται μέρος των νευρικών κυττάρων που ελέγχουν τους μύες. Όταν αυτή η περιοχή καταστρέφεται, οδηγεί σε σκλήρυνση της περιοχής (Sclerosis).
Η ALS είναι μια από τις πιο κοινές νευρομυϊκές παθήσεις παγκοσμίως και μπορεί να επηρεαστούν από αυτή άνθρωποι όλων των φυλών και εθνικοτήτων. Η συχνότητα της νόσου είναι περίπου 3-8 ανά 100.000 και με κάπως μεγαλύτερη συχνότητα σε άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες (1.5:1). Η συχνότητα αυτή είναι ομοιόμορφη παγκόσμια. Η ασθένεια εμφανίζεται συνήθως στην ηλικία των 56 έως 63 ετών, και σπανίως πριν από 20 έτη ή μετά τα 74 έτη.
Οι μισοί από τους ανθρώπους με ALS ζούν τουλάχιστον τρία ή περισσότερα χρόνια μετά την διάγνωση. Είκοσι τοις εκατόν ζούν πέντε ή περισσότερα χρόνια, και δέκα τοις εκατόν θα ζήσουν περισσότερο από δέκα χρόνια.
Οι κινητικοί νευρώνες (motor neurons) που καθοδηγούν την κίνηση στέλλουν απολήξεις από τον εγκέφαλο στην σπονδυλική στήλη (οι άνω κινητικοί νευρώνες) και από την σπονδυλική στήλη στους μύες (οι κάτω κινητικοί νευρώνες) σε όλο το σώμα. Στην ALS οι νευρώνες πεθαίνουν (καταστρέφονται) και έτσι δεν μπορούν ποια να στείλουν παλμούς (ερεθίσματα) στις μυϊκές ίνες που κανονικά θα είχαν σαν αποτέλεσμα την κίνηση των μυών. Σταδιακά η ικανότητα του εγκεφάλου να προκαλέσει και να ελέγξει την κίνηση των μυών χάνεται και οδηγεί σε έλλειψη ελέγχου των κινήσεων των μυών, προκαλώντας αδυναμία των μυών και την ατροφία τους σε όλο το σώμα. Ο ασθενής στο τελικό στάδιο της ασθένειας μπορεί να παραλύσει τελείως.
Εφόσον η ALS πρωταρχικά προσβάλει τους νευρώνες της κίνησης, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων της ασθένειας δεν επηρεάζει το μυαλό του ασθενή, την προσωπικότητα, την εξυπνάδα ή την μνήμη του. Ούτε επίσης επηρεάζει την όραση, όσφρηση, ακοή ή την αφή.
Αν και η ALS δεν έχει πλήρως κατανοηθεί, τα τελευταία χρόνια έχουν φέρει πολύ περισσότερη επιστημονική κατανόηση όσο αφορά την φυσιολογία της πάθησης.
Υπάρχουν δύο κύριες κατηγοριοποιήσεις της ALS:
Σποραδική – Η πιο συχνή μορφή της ALS που καλύπτει το 90 με 95% όλων των περιπτώσεων. Μπορεί να επηρεάσει τον καθένα, όπουδήποτε. Οι πλειοψηφία των ασθενών με σποραδική ALS δεν παρουσιάζουν οικογενειακό ιστορικό με ALS και παρουσιάζονται σαν μεμονωμένες περιπτώσεις .
Οικογενειακή – Παρατηρείται περισσότερο από μια φορά στην ίδια οικογένεια και αποτελεί ένα πολύ μικρό μέρος των περιπτώσεων μεταξύ 5 με 10% όλων των περιστατικών. Οικογενειακή (Familial ALS ή FALS) σημαίνει ότι η ALS κληρονομείται. Σε αυτές τις οικογένειες, υπάρχει πιθανότητα 50% όπως κάθε απόγονος να κληρονομήσει την μετάλλαξη του γονιδίου και μπορεί να αναπτύξει την πάθηση. Οι ασθενείς με FALS έχουν συνήθως ένα δεύτερο στενό συγγενικό πρόσωπο με ALS.
Σήμερα το καλύτερο εργαλείο για τον διαχωρισμό μεταξύ της σποραδικής ALS και της FALS, είναι το ιστορικό της οικογένειας. Ένας νευρολόγος ή γενετιστής θα ρωτήσει αν κάποιος άλλος είχε ποτέ διαγνωστεί με ALS και αν κάποιος άλλος στην οικογένεια είχε προβλήματα με το βάδισμα ή την ομιλία. Αν ναι, πιθανόν να ρωτήσει επιπρόσθετες ερωτήσεις για να δει αν τα προβλήματα υγείας του ασθενή έχουν σχέση με την ALS, ή ένα άλλο αριθμό παραγόντων.

Συμπτώματα και εξέλιξη της ALS
Τα συμπτώματα της ALS μπορούν να είναι όμοια με αυτά πολλών άλλων, περισσότερο θεραπεύσιμων ασθενειών ή παθήσεων. Σε μερικές περιπτώσεις, τα συμπτώματα εμφανίζονται σε ένα από τα πόδια και οι ασθενείς παρουσιάζουν δυσκολίες στο βάδισμα ή τρέξιμο. Άλλοι ασθενείς παρουσιάζουν πρώτα συμπτώματα της πάθησης στα χέρια ή τα μπράτσα, όπως δυσκολία με απλές δεξιότητες όπως το κούμπωμα ενός κουμπιού στο πουκάμισο, στο γράψιμο, ή απλά στο γύρισμα ενός κλειδιού στην κλειδαριά. Τα μπράτσα αρχίζουν να φαίνονται “λεπτότερα” καθώς οι μύες ατροφούν. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι επίσης αυξημένα σάλια λόγω δυσκολίας στη κατάποση και η ομιλία με την μύτη.
Ανεξάρτητα από το μέρος του σώματος που επηρεάζεται πρώτο, οι μυϊκή αδυναμία και ατροφία εξαπλώνεται και σε άλλα μέρη του σώματος όπως προχωρά οι πάθηση.
Σε ένα δεύτερο στάδιο, οι ασθενείς έχουν αυξανόμενα προβλήματα με την κίνηση τους, την κατάποση (δυσφαγία) και την ομιλία ή τη προφορά λέξεων (δυσαρθρία). Τα συμπτώματα της εμπλοκής των άνω κινητικών νευρώνων που ελέγχουν την κίνηση, περιλαμβάνουν την σύσφιξη και την ακαμψία των μυών (σπαστικότητα - spasticity) και υπερβολή των ανακλαστικών (hyperreflexia) περιλαμβανομένου του υπερβολικού λόξιγκα. Μια ανωμαλία στα ανακλαστικά που ονομάζεται ένδειξη Babinski (το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού γυρίζει προς τα πάνω όταν το πέλμα του ποδιού δέχεται κάποιο ερέθισμα), επίσης καταδεικνύει καταστροφή των άνω κινητικών νευρώνων που ελέγχουν την κίνηση.
Σε ένα τελικό στάδιο οι ασθενείς δεν μπορούν να σταθούν ή να περπατήσουν, να σηκωθούν ή να ξαπλώσουν στο κρεβάτι μόνοι τους, ή να χρησιμοποιήσουν τα πόδια και τα χέρια τους. Δυσκολίες στην κατάποση και την μάσηση, παρεμποδίζουν την ικανότητα του ασθενή να φάει κανονικά και αυξάνει τον κίνδυνο πνιγμού. Η διατήρηση του βάρους σε κανονικά επίπεδα μπορεί να γίνει ένα πρόβλημα.
Επίσης, καθώς οι μύες του διαφράγματος αδυνατίζουν, η ζωτική χωρητικότητα και η πίεση εισπνοής εξασθενούν. Έτσι είναι αναγκαία η μηχανική υποβοήθηση της αναπνοής με BiPAP, κατ’ αρχάς κατά την διάρκεια της νύκτας και αργότερα κατά την διάρκεια της μέρας επίσης.
Οι περισσότεροι με ALS πεθαίνουν λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας ή πνευμονίας λόγω παράλυσης των αναπνευστικών μυών.
Η σειρά εμφάνισης των συμπτωμάτων και η ταχύτητα εξέλιξης της πάθησης κυμαίνεται από άτομο σε άτομο.

Ποιά είναι τα αίτια της ALS;
Τα αίτια που προκαλούν την ALS είναι άγνωστα. Ένα σημαντικό βήμα προς την απάντηση σε αυτή την ερώτηση έγινε το 1993 όταν οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι μεταλλάξεις στο γονίδιο που παράγει την υπεροξειδική δυσμουτάση (Cu/Zn superoxide dismutase (SOD1) σχετίζεται άμεσα με την κληρονομική μορφή της ALS. Αυτό το ένζυμο είναι ένα δυνατό αντι-οξειδωτικό που προστατεύει το σώμα από την ζημιά που προκαλεί το υπεροξειδιο, μια τοξική ελευθέρων ρίζα οξυγόνου (free radical). Τα free redicals είναι μόρια υψηλής ενέργειας που παράγονται από τα κύτταρα κατά την διάρκεια του κανονικού μεταβολισμού. Οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου μπορεί να συσσωρευτούν και να προκαλέσουν ζημιά στο DNA και τις πρωτεϊνες μέσα στα κύτταρα. Αν και ακόμα δεν είναι καθαρό το πώς η μετάλλαξη στο γονίδιο SOD1 οδηγεί στην καταστροφή των κινητικών νευρώνων, οι ερευνητές θεωρούν ότι μια συσσώρευση των ελευθέρων ρίζα οξυγόνου μπορεί να προκληθεί από την λανθασμένη λειτουργία αυτού του γονιδίου.
Επίσης, μελέτες έχουν επικεντρωθεί στον ρόλο του γλουταμικού οξέως (glutamate) στην καταστροφή των κινητικών νευρώνων. Το γλουταμικό οξύ είναι ένας από τους χημικούς μεταφορείς σημάτων ή νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο. Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι, σε σχέση με τους υγιείς ανθρώπους, οι ασθενείς με ALS έχουν αυξημένα επίπεδα γλουταμικού οξέως στον ορό του αίματος και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Εργαστηριακές έρευνες έχουν δείξει ότι οι νευρώνες αρχίζουν να πεθαίνουν όταν εκτίθενται για μεγάλες περιόδους σε αυξημένες ποσότητες γλουταμικού οξέως (excitotoxicity). Τώρα, οι επιστήμονες προσπαθούν να κατανοήσουν τους μηχανισμούς που οδηγούν στην συσσώρευση αχρείαστου γλουταμικού οξέως στο εγκεφαλονωτιαίο και στου νευρικούς ιστούς και πώς αυτή η διαταραχή μπορεί να συμβάλει στην εξέλιξη της ALS. 
Οι αυτοάνοσες αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλούνται όταν το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα κύτταρα του σώματος, έχει θεωρηθεί σαν ένας πιθανός παράγοντας που μπορεί να συμβάλει στην καταστροφή των νεύρων κίνησης στην ALS. Μερικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα αυτό-αντισώματα μπορούν άμεσα ή έμμεσα να μειώσουν την λειτουργία των κινητικών νευρώνων, παρεμβαίνοντας στην μετάδοση των σημάτων μεταξύ του εγκεφάλου και των μυών. 
Τρόποι διάγνωσης της ALS
Η διάγνωση της ALS, κυρίως βασίζεται στα συμπτώματα και σημεία που ένας γιατρός παρατηρεί στον ασθενή και σε μια σειρά από ελέγχους για τον αποκλεισμό άλλων ασθενειών. Οι γιατροί λαμβάνουν ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό του ασθενή και συνήθως διενεργούν μια νευρολογική εξέταση ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να αξιολογήσουν αν συμπτώματα όπως μυϊκή αδυναμία, ατροφία των μυών, ακαμψία και σπαστικότητα (spasticity) σταδιακά χειροτερεύουν.
Για να διαγνωστεί κάποιες με ALS, πρέπει να παρουσιάσει συμπτώματα και σημεία καταστροφής των άνω και κάτω νεύρων κίνησης που δεν μπορούν να αποδοθούν σε άλλες αιτίες. Η διάγνωση πρέπει να γίνει από έμπειρο νευρολόγο και βασίζεται στη κλινική εικόνα και σε διάφορες εργαστηριακές εξετάσεις. Βασική είναι η εξέταση με ηλεκτρομυογράφημα η οποία επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για έντονη και συνεχή απονεύρωση των μυών σε διάφορα μέρη του σώματος. Πρέπει ταυτόχρονα να αποκλεισθούν άλλες αιτίες όπως κινητικές νευροπάθειες ή μυοπάθειες.
Συνήθως χρειάζεται απεικόνιση του αυχενικού σπονδύλου ή/και του εγκεφάλου για αποκλεισμό άλλων αιτιών όπως σπονδυλική στένωση ή άλλες ασθένειες στο στέλεχος του εγκεφάλου ή και στο νωτιαίο μυελό. Επίσης διάφορες αναλύσεις αίματος είναι αναγκαίες για αποκλεισμό άλλων ασθενειών που προκαλούν παρόμοια νευρολογικά συμπτώματα.
Ένας έλεγχος που μπορεί να βοηθήσει στην διάγνωση της ALS, είναι το ηλεκτρομυογράφημα (electromyography – EMG), μια ειδική τεχνική που μπορεί να καταγράψει την ηλεκτρική δραστηριότητα στους μύες. Συγκεκριμένα ευρήματα από το EMG μπορούν να υποστηρίξουν την διάγνωση της ALS.
Ένα άλλος συνηθισμένος έλεγχος, είναι το νευρογράφημα (nerve conduction velocity (NCV). Συγκεκριμένες ανωμαλίες στα αποτελέσματα της εξέτασης NCV, μπορεί να υποδεικνύουν , για παράδειγμα, ότι ο ασθενής έχει κάποιο είδος περιφερειακής νευροπάθειας (ζημιές στα περιφερειακά νεύρα) ή μυοπάθεια (πάθηση των μυών) αντί ALS. Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει να γίνει μαγνητική τομογραφία (MRI - Magnetic resonance imaging), μια μη επεμβατική διαδικασία που χρησιμοποιεί μαγνητικό πεδίο για να δώσει λεπτομερείς εικόνες του εγκεφάλου και της σπονδυλικής στήλης. Αν και αυτές οι εξετάσεις μαγνητικής τομογραφίας είναι συνήθως κανονικές σε ασθενείς με ALS, μπορούν αν αναδείξουν άλλες αιτίες που προκαλούν τα συμπτώματα, όπως όγκοι στην σπονδυλική στήλη, πολλαπλή σκλήρυνση, , δισκοπάθεια ή/και αρθροπάθεια στον αυχένα, και σπάνια συριγγομυελία (συσσώρευση υγρού μέσα στο νωτιαίο μυελό).
Βασιζόμενος στα συμπτώματα του ασθενή και στα ευρήματα την κλινική εξέταση και από τις εργαστηριακές εξετάσεις, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει αναλύσεις αίματος και ούρων για να αποκλείσει την πιθανότητα άλλων ασθενειών. Σε μερικές περιπτώσεις, για παράδειγμα, αν ο γιατρός υποπτεύεται ότι ο ασθενής πάσχει από μυοπάθεια αντί από ALS, θα ζητήσει την διενέργεια βιοψίας μυός.
Αντιμετώπιση της ALS
Παρά τις έντονες προσπάθειες σε ερευνητικό επίπεδο δεν έχει βρεθεί ακόμα αποτελεσματική θεραπεία για την ασθένεια των κινητικών νευρώνων και η κλινική αντιμετώπιση της παραμένει συμπτωματική. Λόγω της φύσεως της ασθένειας είναι αναγκαία η παρακολούθηση και φροντίδα του ασθενούς από πολυθεματική ομάδα με επικεφαλής έμπειρο νευρολόγο. Η ομάδα αυτή πρέπει να περιλαμβάνει φυσιοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, διαιτολόγο, ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό, πνευμονολόγο, και έμπειρο νοσηλευτικό προσωπικό.
Φαρμακευτική αγωγή: Το μοναδικό φάρμακο που βάση των μελετών που έγιναν μπορεί να επιβραδύνει κατά μερικούς μήνες την εξέλιξη της νόσου είναι το Riluzole (Rilutek©) και συνιστάται για όλους τους ασθενείς. Κλινικές δοκιμές σε ασθενείς με ALS, κατέδειξαν ότι το Rilutek® επεκτείνει τον χρόνο διαβίωσης για αρκετούς μήνες και μεγαλώνει τον χρόνο μέχρι που οι ασθενείς να χρειάζονται μηχανική υποβοήθηση της αναπνοής. Δεν αναστρέφει την καταστροφή που έχει ήδη γίνει στους νευρώνες κίνησης και οι ασθενείς που λαμβάνουν το σκεύασμα, θα πρέπει να παρακολουθούνται για τυχόν ζημιές στο συκώτι και άλλες πιθανές παρενέργειες.
Υπάρχουν επίσης και κάποια άλλα φάρμακα που βρίσκονται στην φάση των κλινικών δοκιμών και που υπόσχονται θεραπεία.
Σε ασθενείς με αυξημένο τόνο μυών (σπαστικότητα) μπορούν να δοθούν συμπτωματικά φάρμακα όπως Baclofen ή Tizanidine (Sirdalud©). Υπάρχουν επίσης φάρμακα που μπορεί να ανακουφίσουν κράμπες ή πόνους.
Φυσιοθεραπεία: Αυτή είναι πρωτίστης σημασίας και πρέπει να γίνεται συστηματικά από έμπειρους φυσιοθεραπευτές. Στόχος της είναι η διατήρηση όσο είναι δυνατό της μυϊκής δύναμης, και γενικά της κινητικής λειτουργίας του σώματος, καθώς και μείωση άλλων συμπτωμάτων όπως πόνος ή σπαστικότητα. Απαλές αερόβιες ασκήσεις όπως το βάδισμα, το κολύμπι και η ποδηλασία σε ποδήλατο γυμναστηρίου, μπορούν να συσφίξουν τους μύες που δεν επηρεάστηκαν από την ασθένεια, να βελτιώσουν την υγεία της καρδιάς και των αγγείων και να βοηθήσουν τους ασθενείς να καταπολεμήσουν την αδυναμία και την κατάθλιψη.
Λογοθεραπεία: Πολλοί ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν δυσκολίες στη κατάποση ή στην ομιλία λόγω της αδυναμίας των μυών. Αυτά τα προβλήματα πρέπει να αντιμετωπισθούν με τη καθοδήγηση έμπειρου λογοθεραπευτή. Πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ανάλογα με το βαθμό της δυσκολίας στη κατάποση έτσι ώστε να μην γίνει επικύνδυνη για τον ασθενή. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθούν ειδικά μέσα για υποβοήθηση της επικοινωνίας όταν χρειαστεί.
Διατροφική παρακολούθηση και υποστήριξη: Σε συνδυασμό με λογοθεραπεία, ο ασθενής πρέπει επίσης να αξιολογηθεί από διαιτολόγο για να διαπιστωθεί αν μπορεί να λαμβάνει την απαραίτητη διατροφή. Σε περιπτώσεις σοβαρής δυσκολίας στη κατάποση και απώλειας βάρους, η γενική κατάσταση του ασθενούς μπορεί να βελτιωθεί με διαιτιτική υποστήριξη με τη χρήση γαστροστομής.
Αναπνευστική παρακολούθηση και υποστήριξη: Αναπνευστική δυσλειτουργία είναι ένα από το κυριότερα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ο ασθενής με νόσο του κινητικού νευρώνα, λόγω αδυναμίας των αναπνευστικών μυών. Χρειάζεται τακτική παρακολούθηση και αξιολόγηση της αναπνευστικής λειτουργίας από πνευμονολόγο. Σε περιπτώσεις που υπάρχει σημαντική μείωση της (κούραση, δύσπνοια, δυσκολίες ύπνου, κλπ), μπορεί να δοκιμασθεί η μη-επεμβατική υποστήριξη με μηχάνημα BiPAP (bilevel positive airway pressure – BiBAP) που εφαρμόζεται με μάσκα για όσες ώρες επιθυμεί ο ασθενής.
Όταν οι μύες που ελέγχουν την αναπνοή, δεν είναι πλέον σε θέση να διατηρούν ικανοποιητικά επίπεδα οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα, τότε αυτές οι συσκευές χρησιμοποιούνται καθ’ όλο το εικοσιτετράωρο. Η επιλογή επεμβατικής αναπνευστικής υποστήριξης με αναπνευστήρα μέσω τραχεοτομής πρέπει να συζητηθεί αλλά εναπόκειται στον ίδιο τον ασθενή να αποφασίσει αν την επιθυμεί.
Κοινωνικά θέματα: Σε όλα τα στάδια της ασθένειας είναι σημαντική η στήριξη του ασθενούς καθώς και των οικείων προσώπων από ψυχολόγο. Τα διάφορα κοινωνικά, εργασιακά, και οικονομικά προβλήματα που προκύπτουν με μια τέτοια ασθένεια μπορούν να αντιμετωπισθούν με τη καθοδήγηση ενός κοινωνικού λειτουργού.



 Πηγή

ΡΟΔΟΣ: 14χρονος μαθητής κουβαλούσε τσεκούρι για να σκοτώσει καθηγήτρια

Σοκαρισμένη είναι η τοπική κοινωνία της Ρόδου από την είδηση ότι ένας 14χρονος μαθητής πήγε στο σχολείο του, έχοντας κρυμμένο στη τσάντα του ένα… τσεκούρι

Το περιστατικό προκάλεσε αναστάτωση στους γονείς των μαθητών σε ένα Γυμνάσιο της Ρόδου από την αποκάλυψη … ότι ένας 14χρονος μαθητής της τρίτης Γυμνασίου έκρυβε στην τσάντα του ένα τσεκούρι και έλεγε ότι σκόπευε να… σκοτώσει την καθηγήτρια των Αγγλικών!
Η ασυνήθιστη υπόθεση αποκαλύφθηκε από μια συμμαθήτρια του ανήλικου παιδιού, στην οποία εκμυστηρεύτηκε ότι την επόμενη ημέρα θα σκότωνε την εκπαιδευτικό επειδή δεν την συμπαθούσε! Τρομοκρατημένη εκείνη, το είπε και σε άλλους μαθητές και όλοι μαζί, όπως αναφέρει το ifmedia, ενημέρωσαν την διεύθυνση του Γυμνασίου.

Το μήκους 25 εκατοστών τσεκούρι βρέθηκε στην τσάντα του 14χρονου μαθητή, αλλά οι καθηγητές απλώς τον… συμβούλευσαν να το αφήσει στο σπίτι του! Οι γονείς των παιδιών, όμως, είναι αποφασισμένοι να ζητήσουν εξηγήσεις από την διεύθυνση του Γυμνασίου, αλλά και από τους γονείς του συγκεκριμένου μαθητή.

Πηγή

Διδακτικές Τεχνικές στήριξης μαθητών με Μαθησιακές Δυσκολίες

Μαθησιακές δυσκολίες. Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς.

Οι μαθησιακές δυσκολίες απασχολούν ένα σημαντικό ποσοστό μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών. Την τελευταία εικοσαετία, το ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών εστιάζεται συχνά στις δυσκολίες μάθησης που αντιμετωπίζουν τα παιδιά, τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.



Οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες είναι μια νευρολογική διαταραχή η οποία πλήττει μία ή και περισσότερες από τις βασικές ψυχολογικές διαδικασίες που εμπλέκονται στην κατανόηση ή την χρήση της γλώσσας, προφορική ή γραπτή, και μπορεί να εκδηλωθεί σαν αδυναμία του παιδιού στο να ακούει, να σκέφτεται, να μιλάει, να γράφει, να προφέρει τις λέξεις, ή να εκτελεί μαθηματικούς υπολογισμούς. Ο όρος περιλαμβάνει καταστάσεις όπως αντιληπτικές διαταραχές, εγκεφαλική βλάβη, ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία, δυσλεξία και εξελικτική αφασία.

Στην κατηγορία της ειδικής μαθησιακής δυσκολίας δεν περιλαμβάνονται τα παιδιά που παρουσιάζουν μαθησιακά προβλήματα που οφείλονται κατά κύριο λόγο σε οπτικές, ακουστικές, ή κινητικές αναπηρίες, σε νοητική υστέρηση σε συναισθηματικές διαταραχές, ή σε μειονεκτικό περιβάλλον, περιοριστικές πολιτισμικές ή οικονομικές συνθήκες. Αν και οι μαθησιακές δυσκολίες διαρκούν εφ’όρου ζωής, τα άτομα αυτά συχνά ωφελούνται από κατάλληλη και έγκαιρη ψυχολογική και εκπαιδευτική παρέμβαση.

Κάθε παιδί, έφηβος, ή ενήλικος με μαθησιακή δυσκολία είναι μοναδικός. Παρουσιάζει διαφορετικό συνδυασμό και σοβαρότητα προβλημάτων. Είναι ένα άτομο με μία, ή περισσότερες σημαντικές ελλείψεις στις βασικές διαδικασίες μάθησης.
Το άτομο που παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες έχει συνήθως νοημοσύνη μέσου όρου, ή πάνω από τον μέσο όρο. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένα χάσμα ανάμεσα στο δυναμικό του ατόμου με βάση το επίπεδο νοημοσύνης του (τι θα μπορούσε δυνητικά να πετύχει), και στο τι πραγματικά πετυχαίνει στη ζωή του.

Είδη μαθησιακών δυσκολιών
• Ειδική μαθησιακή δυσκολία στην Ανάγνωση
• Ειδική μαθησιακή δυσκολία στη Γραπτή Έκφραση
• Ειδική μαθησιακή δυσκολία στα Μαθηματικά

Συμπτώματα ειδικών μαθησιακών δυσκολιών

Ειδική μαθησιακή δυσκολία στην Ανάγνωση
• Έλλειψη ευχέρειας στην ανάγνωση, όχι αρκετά γρήγορος ρυθμός
• Το παιδί δείχνει με το δάχτυλο το σημείο που διαβάζει
• Το παιδί κινεί το κεφάλι καθώς διαβάζει, για να μη χάσει το σημείο στο οποίο βρίσκεται
• Αντικατάσταση, επανάληψη, αντιστροφή γραμμάτων και συλλαβών που συνθέτουν μια λέξη (ξήνω/ψήνω, τρέεχω/τρέχω, πάτνα/πάντα)
• Καθρεπτική ανάγνωση
• Δυσκολία στην ανάγνωση και την προφορά ασυνήθιστων ή/και πολυσύλλαβων λέξεων
• Παράλειψη φθόγγων σε απλές λέξεις (πόρτα/πότα)
• Παράλειψη συλλαβών (καράβι/κάβι)
• Λανθασμένη προφορά λέξεων (αστέρι/ασκέρι)
• Προβλήματα κατανόησης κειμένου
• Παραλείπει, επαναλαμβάνει ή προσθέτει λέξεις στο κείμενο όταν διαβάζει
• Δεν αναγνωρίζει γνωστές λέξεις
• Πηδάει σειρές, διαβάζει την ίδια σειρά δύο φορές

Ειδική μαθησιακή δυσκολία στη Γραπτή Έκφραση
• Αντικατάσταση, επανάληψη, αντιστροφή γραμμάτων και συλλαβών που συνθέτουν μια λέξη (ξήνω/ψήνω, τρέεχω/τρέχω, πάτνα/πάντα)
• Καθρεπτική γραφή γραμμάτων ή λέξεων (ε/3)
• Κακή ακουστική διάκριση φωνηέντων
• Αντικατάσταση φθόγγων (ε/α, χ/θ, μ/ν)
• Παράλειψη φθόγγων σε απλές λέξεις (πόρτα/πότα)
• Παράλειψη συλλαβών (καράβι/κάβι)
• Παράληψη καταλήξεων (-ς)
• Δυσκολία στην αντιστοιχία συμβόλων-ήχων (γραφημάτων-φωνημάτων)
• Η αυθόρμητη γραφή είναι δυσανάγνωστη
• Προσπάθεια αποφυγής του γραψίματος
• Ακαταστασία στο φύλλο και γενικότερα στο τετράδιο
• Χρήση κεφαλαίων γραμμάτων ανάμεσα στα μικρά (πΑράΘυρο)
• Ανορθογραφία
• Ασχημος γραφικός χαρακτήρας

Ειδική μαθησιακή δυσκολία στα Μαθηματικά
Παρουσιάζουν σημαντικές δυσκολίες:
• Σε δραστηριότητες, που αφορούν την αντίληψη ποσότητας, ομαδοποιήσεις, σειροθετήσεις, ταξινομήσεις, διάκριση των αριθμών, γνώση της σειράς των αριθμών, αρίθμηση-μέτρηση αντικειμένων.
• Αριθμητικά δεδομένα, χρήσιμα σε πολλές αριθμητικές διαδικασίες, αγνοούνται ή υπάρχει ελλιπής και λανθασμένη χρήση τους. Έτσι είναι δύσκολη η χρήση της αυτοματοποιημένης για άλλους διαδικασίας του ανεβαίνω δύο-δύο, πέντε-πέντε, δέκα-δέκα κλπ., καθώς και η κατανόηση της ποσότητας μηδέν.
• Στις πράξεις πρόσθεσης στο επίπεδο υπέρβασης της δεκάδας.
• Σε κάθετες πράξεις γίνεται λανθασμένη τοποθέτηση των αριθμών και οι αριθμοί προστίθενται ή αφαιρούνται όπως «βολεύει» καλύτερα.
• Στις πράξεις πολλαπλασιασμού και διαίρεσης, ανυπέρβλητες δυσκολίες προκαλούν τόσο η ελλιπής γνώση της προπαίδειας, όσο και τα ελλείμματα στις πράξεις της πρόσθεσης και αφαίρεσης.
• Δυσκολία στην κατανόηση συνολικά του προβλήματος. Δεν εντοπίζονται και δεν αξιολογούνται επαρκώς οι χρήσιμες για τη λύση πληροφορίες, ούτε επιλέγεται μια συγκεκριμένη ακολουθία ενεργειών, αλλά κάποια από τα νούμερα χρησιμοποιούνται τυχαία, για την εκτέλεση πράξεων, χωρίς να μπορεί να αιτιολογηθεί η σκοπιμότητά τους.
• Προβλήματα μνήμης όταν δε μπορούν να ανακαλέσουν γρήγορα και αυτόματα αριθμητικές πράξεις.

Ορισμένες γενικότερες δυσκολίες
• Δυσκολία στη διάκριση αριστερής και δεξιάς πλευράς τόσο του σώματος του ιδίου όσο και του σώματος του ατόμου που βρίσκεται απέναντι.
• Σύγχυση ως προς το κυρίαρχο μάτι, χέρι, πόδι.
• Δυσκολία με τις έννοιες της σειροθέτησης και του προσανατολισμού (π.χ. δυσκολία του παιδιού να μάθει τη σωστή σειρά των μηνών του έτους, των ημερών της εβδομάδας, δυσκολία να διακρίνει το βορρά από το νότο).
• Δυσκολία στην αντίληψη της έννοιας του χρόνου (πότε έγινε ένα γεγονός, τις έννοιες του «πριν» και «μετά»).
• Πιθανή οπτικο-αντιληπτική ανεπάρκεια που δυσχεραίνει την αντίληψη και τη διάκριση μορφών, συμβόλων, σχημάτων.
• Χρησιμοποιούν περισσότερο οπτικό λεξιλόγιο.
• Δυσκολίες πρόσληψης και επεξεργασίας πληροφοριών.
• Δυσκολίες απομνημόνευσης (αδύναμη Βραχυπρόθεσμη Μνήμη)
• Δυσκολίες με αυτορρυθμιστικούς μηχανισμούς, όπως ο αυτοέλεγχος, ο σχεδιασμός, η δοκιμή, η αναθεώρηση και η ενεργητική προσπάθεια για μνημονική λειτουργία.
• Δυσκολίες σε έργα που απαιτούν διαδικασίες γενικού ελέγχου και στρατηγικών επίλυσης προβλημάτων.
• Δυσκολίες στην αντίληψη, προσοχή, κωδικοποίηση, συγκράτηση και στην ανάσυρση των πληροφοριακών ερεθισμάτων.
• Δεν κατέχουν επαρκείς γνωστικές και μεταγνωστικές στρατηγικές.

Αυτά τα παιδιά χαρακτηρίζονται επίσης από:
• Δυσκολίες συγκέντρωσης
• Συναισθηματικές απώλειες
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Υψηλά επίπεδα άγχους και φόβου
• Κοινωνική απομόνωση
• Απόρριψη από τους συνομηλίκους και μοναξιά
• Διαταραχή διαγωγής, παραβατικότητα
• Έλλειψη οργάνωσης γενικότερα στη σχολική τσάντα, στα παιχνίδια, στα ρούχα

Διάγνωση ειδικών μαθησιακών δυσκολιών
Η έγκαιρη διάγνωση βοηθάει στη σωστή αντιμετώπιση αυτών των δυσκολιών. Μια ψυχολογική εξέταση σε βάθος (νοημοσύνη, μνήμη, μαθησιακό προφίλ, συναίσθημα) σε συνεργασία με άλλες ιατρικές ειδικότητες εντοπίζει τη συγκεκριμένη φύση, το βάθος και την έκταση του προβλήματος. Ειδικευμένοι ψυχολόγοι, ειδικοί παιδαγωγοί ή λογοθεραπευτές καταρτίζουν ατομική βοήθεια καθώς και ολοκληρωμένα προγράμματα για τη σωστή αντιμετώπιση της μαθησιακής δυσκολίας.

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι εκπαιδευτικοί στην τάξη;
• Τοποθετήστε τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες σε θέσεις όπου θα είναι εφικτή η εποπτεία και παροχή βοήθειας από τον εκπαιδευτικό της τάξης. Είναι καλό να κάθονται σε μπροστινό θρανίο και κοντά σε ήσυχους και καλούς μαθητές, ώστε να μην αποσπάται η προσοχή τους και να τους βοηθούν και αυτοί όταν χρειάζεται.
• Επιβραβεύετε συχνά για τη δουλειά τους και ενθαρρύνετε να προσπαθούν ακόμα και αν δυσκολεύονται.
• Να αξιολογούν την εργασία τους με βάση την προσπάθειά και όχι την ορθογραφία, την έκταση και το αποτέλεσμα.
• Να τους αναθέτουν υπευθυνότητες (π.χ. μοίρασμα τετραδίων).
• Να επιστήνεται η προσοχή τους πριν αρχίσουν οι δραστηριότητες στην τάξη και πριν ξεκινήσει η λύση ασκήσεων.
• Διευκολύνετε τη συνεργατική μάθηση των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες με μαθητές χωρίς μαθησιακά προβλήματα.
• Επιστρατεύστε τη βοήθεια της μουσικής σε αντιστοιχία με το διδασκόμενο μάθημα.
• Να δίνετε διαφοροποιημένη κατ’ οίκον εργασία (μειωμένη) και να την τροποποιείτε ανάλογα με την πρόοδό τους.

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς;
• Να δοθεί έμφαση σε δραστηριότητες που βοηθούν τον μαθητή να αναπτύξει το λεξιλόγιό του, όπως παιχνίδια λεκτικού εμπλουτισμού.
• Στο σπίτι να γίνονται συζητήσεις με τον μαθητή σχετικά με καθημερινά θέματα και τις εμπειρίες του, κατά τις οποίες να ενθαρρύνεται να τις περιγράψει λεκτικά.
• Να ενθαρρύνεται να διαβάζει βιβλία με εικόνες και να συζητά με τους γονείς του για επίκαιρα γεγονότα ώστε να αναπτυχθούν οι γενικές του γνώσεις.
• Οι εργασίες στο σπίτι είναι καλό να σπάζουν σε μικρά κομμάτια και να επεξηγούνται με παραδείγματα.
• Να βοηθηθεί ο μαθητής να αναπτύξει πρωτοβουλία και υπευθυνότητα όσον αφορά τη μελέτη και την εκτέλεση των κατ’οίκον εργασιών του.
• Οι γονείς να επιβραβεύουν λεκτικά συχνά τη συμπεριφορά του παιδιού τους.
• Οι προσδοκίες των γονιών να ανταποκρίνονται στις ανάγκες και το επίπεδο ικανοτήτων του παιδιού.
• Να ενθαρρύνουν το παιδί τους να εμπλέκεται σε διάφορες δραστηριότητες που το ενδιαφέρουν, όπως η ενασχόληση με κάποια αθλήματα, τέχνη, ζωγραφική.
• Να ενθαρρύνουν το παιδί τους να μιλά θετικά για τον εαυτό του και να το αποθαρρύνουν να ασκεί αρνητική κριτική στον εαυτό του.
• Να παρακολουθείται όταν διαβάζει στο σπίτι, και να επιστήνεται η προσοχή του όταν δείχνει ότι αφαιρείται. Να επικρατεί ησυχία στο σπίτι όταν διαβάζει.
• Να γίνονται συχνά ολιγόλεπτα διαλείμματα.
 
Πηγή

μαθησιακες δυσκολιες

Σύνδρομο Charles Bonnet. Όπως λέμε οπτικές ψευδαισθήσεις!

Το Σύνδρομο Charles Bonnet χαρακτηρίζεται από οπτικές ψευδαισθήσεις σε άτομα με τύφλωση ή μειωμένη όραση. Τα άτομα που έχουν το σύνδρομο βλέπουν διαφόρων ειδών εικόνες μπροστά τους και μάλιστα είναι πεπεισμένα ότι αυτά που βλέπουν είναι πραγματικά.

Η αιτία πιστεύεται ότι είναι μία διάλειψη στον εγκέφαλο. Καθώς η όραση φθίνει, ο εγκέφαλος συνεχίζει να ερμηνεύει οπτικές εικόνες ελλείψει της οπτική εισόδου. Όπως ακριβώς όταν σε ένα άτομο του λείπει το ένα άκρο και συνεχίζει να έχει σήματα πόνου από από αυτό που όμως δεν υπάρχει πια.
Ένα άτομο που πάσχει απ' αυτό το σύνδρομο, μπορεί να αναρωτιέται αν έχει γίνει ψυχικά άρρωστο ή έχει αναπτύξει γεροντική άνοια. Οι ψευδαισθήσεις είναι πιο πιθανόν να συμβούνε όταν το άτομο είναι ξύπνιο και μόνο, στο αμυδρό φως ή όταν είναι σωματικά αδρανές.
Το μυστικό λοιπόν, είναι να μείνει ο πάσχων σωματικά και διανοητικά δυνατός. Ο ελεύθερος χρόνος με την οικογένεια ή τους φίλους σε κοινωνικές δραστηριότητες, μπορεί να μειώσει τη συχνότητα και τη ζωντάνια των ψευδαισθήσεων. Κάθε ασθενής πρέπει να μάθει τι λειτουργεί για αυτόν.

Διάγνωση και θεραπεία

Ο επαγγελματίας φροντιστής των ματιών, είναι το καλύτερο επάγγελμα υγείας για τη διάγνωση αυτής της κατάστασης. Μια διεξοδική εξέταση των ματιών μπορεί να αποκλείσει πρόσθετα προβλήματα. Μερικές φορές χρειάζεται νευρολόγος ώστε να αποκλείονται άλλες νευρολογικές παθήσεις που μιμούνται το Charles Bonnet όπως τα εγκεφαλικά επεισόδια ή το πάρκινσον.
Αναφορικά με τη θεραπεία, μετά από 12 ή 18 μήνες, ο εγκέφαλος φαίνεται να προσαρμόζεται στην απώλεια όρασης του ατόμου κι οι παραισθήσεις αρχίζουν να φεύγουν. Επίσης αντιεπιληπτικά φάρμακα καθώς και αγχολυτικά, έχουν αποδειχθεί ότι ηρεμούν τις παραισθήσεις ορισμένων ασθενών.

Πηγή

Oliver Sacks: Σύνδρομο Charles Bonnet - μία οπτική ψευδαίσθηση

 Σε ένα ενδιαφέρον βίντεο, ο νευρολόγος και συγγραφέας Oliver Sacks 

[δείτε και σε παλαιότερες αναρτήσεις] φέρνει στην προσοχή μας το σύνδρομο Τσαρλς Μπόνετ. Πρόκειται για αληθοφανείς ψευδαισθήσεις που βιώνουν  άτομα με οπτικές βλάβες. Περιγράφει τις εμπειρίες των ασθενών του με συμπονετική λεπτομέρεια και μας μεταφέρει στις βιολογικές βάσεις αυτού του αφανούς φαινομένου. 
Σε ένα άρθρο που ακολουθεί, συζητείται η σχέση που μπορεί να έχουν τέτοιου είδους ψευδαισθήσεις που προκαλούνται από την αποστέρηση οπτικών ερεθισμάτων με τα όνειρα ... 

Πηγή

Αφηρημάδα με αιτία...

Συνέδριο τον Οκτώβριο στην Αθήνα, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής εβδομάδας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης
 
Ο Γιάννης, μαθητής της πέμπτης Δημοτικού, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα, δεν φαίνεται να ακούει, δεν δίνει σημασία στις λεπτομέρειες, κάνει λάθη απροσεξίας, αποφεύγει εργασίες που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια, ξεχνά τις σχολικές εργασίες.
Ο δάσκαλος τον επιπλήττει και φυσικά τον τιμωρεί με χαμηλό βαθμό. Εκείνος συνεχίζει να χάνει πράγματα και να είναι ανοργάνωτος.

Ο Βασίλης, μαθητής της τρίτης Δημοτικού, δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος στο θρανίο, κουνάει χέρια, πόδια, ή στριφογυρίζει στην καρέκλα, κοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους, σηκώνεται όταν δεν επιτρέπεται, απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση, μιλάει συνεχώς, στα παιχνίδια δεν ακολουθεί κανόνες. Ενας «μπελάς» για την τάξη που διαρκώς διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους.
Ο Δημήτρης, είκοσι επτά ετών, ήθελε πριν από μερικά χρόνια να εγκαταλείψει τις σπουδές του. Μετά το στρατό βρήκε δουλειά. Ομως είναι έντονα υπερκινητικός. Εχει κακές σχέσεις στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική του ζωή. Εμφανίζει άγχος και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Εχει φτωχές οργανωτικές δεξιότητες και δυσκολεύεται στη διαχείριση τόσο των οικονομικών όσο και του χρόνου.

Η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα με ή χωρίς υπερκινητικότητα εκφράζονται από την παιδική ηλικία και αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, περνούν στην ενήλικη ζωή

Και οι τρεις περιπτώσεις με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) παιδιού ή ενήλικα μοιάζουν ανυπέρβλητες. Πώς αυτά τα παιδιά θα μεγαλώσουν σε ένα περιβάλλον που δεν θα τα απορρίπτει και δεν θα τα πληγώνει καθημερινά, που θα τους δίνει τη δυνατότητα να μαθαίνουν να διαχειρίζονται τη διαφορετικότητά τους και να μετατρέπουν πολλά από τα χαρακτηριστικά, που σήμερα θεωρούνται αρνητικά, σε θετικές ιδιότητες;
Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα δίνει το Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας ADHD HELLAS στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για τη ΔΕΠΥ, που διοργανώνεται 18 και 19 Οκτωβρίου με θέμα: «Διάσπαση Προσοχής: Μια Συνεχής Πρόκληση», στο Αμφιθέατρο του Αθήνα 9,84 στο Γκάζι, Πειραιώς 100.
Το συνέδριο φέτος, έχοντας για πρώτη φορά την υποστήριξη της ADHD EUROPE, έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει ένα από το μεγαλύτερα ονόματα στη ΔΕΠΥ, τον Dr. Thomas Brown, κλινικό ψυχολόγο, καθηγητή της Ψυχιατρικής σχολής στο Yale University School of Medicine και συγγραφέα βιβλίων για τη ΔΕΠΥ.
Μεταξύ των συμμετεχόντων, και η πρόεδρος του ευρωπαϊκού σωματείου ADHD Europe & ιδρύτρια του σωματείου ADDISS στο Λονδίνο Andrea Bilbow. Ακόμη, θα παραστεί και ο Ν. Myttas, ψυχίατρος, σύμβουλος για δεκαεπτά χρόνια στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας και κλινικός συνεργάτης στο Care Quality Commission του Εθνικού Οργανισμού Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης της Βρετανίας.
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Ψυχικής Υγείας και της Α' Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών του νοσοκομείου «Αιγινήτειο». Απευθύνεται σε άτομα με ΔΕΠΥ, στις οικογένειές τους, εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες υγείας: ψυχιάτρους, ψυχολόγους, παιδίατρους, λογοπαθολόγους, εργοθεραπευτές, ειδικούς παιδαγωγούς, κοινωνικούς λειτουργούς.
Εως πριν από μερικά χρόνια η ΔΕΠΥ ανήκε αποκλειστικά στον τομέα της παιδοψυχιατρικής, αφήνοντας έτσι ακάλυπτους τους ενήλικες. Πρόκειται για μία νευροαναπτυξιακή διαταραχή που εμφανίζεται σ' ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του γενικού πληθυσμού (5-7%), και σ' ένα ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό του ενήλικου ψυχιατρικού πληθυσμού.
Τα συμπτώματα (διάσπαση προσοχής, παρορμητικότητα με ή χωρίς υπερκινητικότητα) εκφράζονται από την παιδική ηλικία και δημιουργούν τέτοια προβλήματα που αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, η ΔΕΠΥ περνάει στην ενήλικη ζωή αναλλοίωτη ή παραλλαγμένη, και επιβαρύνει την καθημερινότητα του ατόμου σε κάθε της πτυχή. Συχνά δεν την αναγνωρίζουμε γιατί είτε συγκαλύπτεται από μια πληθώρα άλλων διαταραχών (αγχωτικών και συναισθηματικών, χρήση ουσιών, προβλήματα ύπνου κ.ά.).
Η ΔΕΠΥ στους ενήλικες εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, αλλά έχει κοινό παρονομαστή τη διαταραχή της ανασταλτικής λειτουργίας του εγκεφάλου. Ετσι, η αφηρημάδα, οι δυσκολίες στην οργάνωση και ολοκλήρωση εργασιών, η απροσεξία, τα σχέδια που αρχίζουν και δεν τελειώνουν ποτέ, το χάος στα οικονομικά, η άστατη ζωή, οι καθυστερήσεις, η χρόνια βαρεμάρα και η έλλειψη αυτοπεποίθησης, οι εκρήξεις θυμού και η ευθιξία στις σχέσεις, η ανυπομονησία, οι εναλλαγές στην εργασία κ.ά., δεν αποτελούν μόνο μέρη του χαρακτήρα κάποιου και ούτε είναι μόνο προς ανάλυση και επεξεργασία. Είναι και αποτέλεσμα αυτής της τόσο σύνθετης διαταραχής.

Πηγή