πηγη

Η ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

v Η σωστή χρήση των κατ’ οίκον εργασιών μπορεί να βελτιώσει τις δεξιότητες των μαθητών και την προσαρμογή τους στο σχολικό αλλά και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, καθώς οι δεξιότητες που απαιτούνται για τη διεκπεραίωση των κατ’οίκον εργασιών όπως η διαχείριση του χρόνου και οι δεξιότητες οργάνωσης, είναι χρήσιμες στην επαγγελματική ζωή και στη δια βίου μάθηση.
v Η εμπλοκή των γονέων επηρεάζει θετικά το ενδιαφέρον των μαθητών για τη μελέτη, αυξάνει την πιθανότητα ολοκλήρωσης των εργασιών και βελτιώνει την ποιότητά τους.
v Ο τύπος της υποστήριξης που παρέχουν οι γονείς αλλάζει καθώς μεγαλώνει το παιδί, αλλά
η παρουσία του γονέα είναι σημαντική σε όλες τις ηλικίες.
Ανάπτυξη συμμαχίας με το παιδί

Το παιδί δεν κάνει εργασίες χωρίς εσάς
Το παιδί προσπαθεί, με διάφορες δικαιολογίες, να αποφύγει τη μελέτη.
Όταν το παιδί δεν καταλαβαίνει τις εργασίες
Το παιδί αναβάλλει μέχρι την τελευταία στιγμήνα ξεκινήσει τη μελέτη του
προτεραιότητες.

Παράδειγμα Λίστας αυτοαξιολόγησης της μελέτης

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
	Έκανα τα παρακάτω;	ΔΕΥΤΈΡΑ
	ΧΡΟΝΟΣ
1	Είδα προσεκτικά τι έχω να κάνω;
2	Έκανα πρόγραμμα για τη μελέτη μου;
3	Υπολόγισα το χρόνο που θα χρειαστώ;
4	Έκανα όλες τις εργασίες με προσοχή & επιμέλεια;
5	Έκανα καλά γράμματα και απέφυγα τις μουντζούρες;
6	Προσπάθησα να τελειώσω γρήγορα, χωρίς να χαζεύω;
7	Τελείωσα στο χρόνο που υπολόγισα;
8	Έκανα έλεγχο και διόρθωσα τα λάθη μου;
9	Είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα;
10	Tακτοποίησα τα πράγματα και ετοίμασα την τσάντα μου;
	ΣΥΝΟΛΟ

Το πρώτο βήμα για να σπάσει αυτός ο κύκλος είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας στιςθετικές πλευρές της συμπεριφοράς του παιδιού παρά στις αρνητικές.

Ø Δεν επιτρέπουμε επιθυμητές δραστηριότητες (π.χ. τηλεόραση, τηλέφωνο ή επίσκεψη σε φίλους) μέχρι να επιτευχθούν οι στόχοι που τέθηκαν στα χρονικά όρια που έχουμε αποφασίσει.
v Η εμπλοκή των γονέων είναι κρίσιμη για τους μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες, κυρίως επειδή έχουν λιγότερο αναπτυγμένες τις δεξιότητες μελέτηςκαι αυτοδιαχείρισης .
v Συχνά οι κατ’ οίκον εργασίες διαταράσσουν τη ζωή των οικογενειών. Η πολύωρη, γεμάτη συγκρούσεις και συχνά μη παραγωγική ενασχόληση με τις κατ’ οίκον εργασίες είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο.
v Οι γονείς θα πρέπει να δείχνουν στα παιδιά τους πόσο πολύ εκτιμούν την προσπάθεια που κάνουν και να παρέχουν θετικά μηνύματα όταν τελειώνουν την εργασία τους.
v Θα πρέπει να αποφεύγουν το συνεχή έλεγχο της εργασίας των παιδιών τους και τη μη αναγκαία διόρθωση λαθών (δε χρειάζονται διόρθωση όλατα λάθη!).

v Βοήθεια την οποία τα παιδιά αντιλαμβάνονται ως εξαναγκασμό ή πίεση έχει αρνητικά αποτελέσματα στα κίνητρα και τη σχέση τους με τους γονείς.
v Καθιέρωση μιας οικογενειακής ρουτίνας για τη συζήτηση για το σχολείο και τη σημασία της μάθησης.
v Προγραμματισμός της μελέτης. Βοηθάμε τα παιδιά να οργανώνουν, να σχεδιάζουν, να θέτουν προτεραιότητες.
v Εξασφαλίζουμε χρόνο που θα αφιερώνεται στην επικοινωνία με τα παιδιά πέρα από το τη βοήθεια στα μαθήματα.
v Εξασφαλίζουμε χρόνο στα παιδιά για αθλητισμό και ψυχαγωγία, ανεξάρτητα από την απόδοσή τους στη μελέτη.
v Δεν κάνουμε τις εργασίες για το παιδί μας!
v Μαθαίνουμε καλύτερα όταν διδάξουμε αυτό που μάθαμε σε κάποιον άλλο.
v Αποφεύγουμε τις υπερβολικές διορθώσεις γιατί μειώνουν τα κίνητρα και την αυτοεκτίμηση.
v Έμφαση στην επιτυχία και στην καλή προσπάθεια. Ένας καλός κανόνας είναι να παρέχουμε τουλάχιστον 3 επιβραβεύσεις για κάθε διόρθωση – παρατήρηση.
v Ακούμε τα παράπονα και τις απογοητεύσεις του παιδιού. Εάν θυμώσουμε και νευριάσουμε αυτό θα αυξήσει τη ματαίωση του παιδιού και το δικό σας άγχος. Μια καλή αρχική ερώτησηθα ήταν «με ποιο τρόπο μπορώ να σε βοηθήσω;».
v Βοηθάμε το παιδί μας να αναπτύξει ανεξαρτησία.
v Αν κρίνουμε ότι δε μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας ή η εμπλοκή με τη μελέτη διαταράσσει τη σχέση μας μαζί του η βοήθειααπό άλλο πρόσωπο μπορεί να είναι η λύση.
v Δεν τιμωρούμε το παιδί μας, επειδή δεν καταφέρνει να τελειώσει τις εργασίες του! Βοηθάμε το παιδί να εκτιμήσει το βαθμό ολοκλήρωσης της εργασίας (σε σύγκριση μεάλλες δικές του εργασίες που είναι λιγότερο ή περισσότερο ολοκληρωμένες).
v Ενθαρρύνουμε τη σύγκριση με την προηγούμενη δουλειά του παιδιού και όχι με την δουλειά άλλων παιδιών.

Πόση εμπλοκή χρειάζεται;

q Τα παιδιά που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να εργαστούν αυτόνομα χρειάζονται υποστήριξη:
Ø Όταν ελέγχουμετις εργασίες δίνουμεέμφαση σ’ αυτές που έγινανσωστά.
Ø Αν ανατίθενται στο παιδί εργασίες πιο δύσκολες ή περισσότερες απ’ όσες μπορεί να κάνει συζητάμε με τον εκπαιδευτικό το πρόβλημα.

Θα πρέπει να διαπιστώσουμε την αιτία της αποφυγής.
Ø Κάνουμε μια συμφωνία με το παιδί για τους κανόνες που πρέπει να τηρούνται σε σχέση με τη μελέτη. Το παιδί να αναλάβει την ευθύνη για τη διεκπεραίωση των εργασιών του.
Ø Βοηθάμε το παιδί να θέτει μικρούς βραχυπρόθεσμους στόχους οι οποίοι σταδιακά θα επεκτείνονται. Διάλειμμα και ενθάρρυνσημετά την επίτευξη του στόχου.
Ø Ενισχύουμε και επιβραβεύουμε την κατάλληλη συμπεριφορά κατά τη μελέτη και αποφεύγουμε την εμπλοκή σε συγκρούσεις, γκρίνιεςκαι απειλές. Αποφεύγουμε τα σχόλια!

Ø Αναγκαία η ανάπτυξη ενός συστήματος επικοινωνίας ανάμεσα στους γονείς και τον εκπαιδευτικό, για παράδειγμα ένα τετράδιο επικοινωνίας και καταγραφής των εργασιών που ανατίθενται.
Ø Ζητάμε από το παιδί να διαβάσει δυνατά τις οδηγίες ή να μας τις εξηγήσει πριν προχωρήσει.
Ø Εάν το παιδί συναντά δυσκολίες στην κατανόηση της γραπτής έκφρασης, προσπαθήστε άλλο τρόπο επικοινωνίας (π.χ. γραφικό ή ακουστικό).
Ø Μειώνουμε τις πληροφορίες υπογραμμίζοντας τα σημαντικά σημεία.

v Επιλέγουμε μαζί με το παιδί ένα ευχάριστο μέρος για μελέτη.
v Συμφωνούμε ένα πρόγραμμα και μια ρουτίνα για τη μελέτη.
v Ζητάμε από το παιδί νακάνει μια λίστα με τις εργασίες που έχει να κάνει. Θέτει
v Παρέχουμε την κατάλληληεπίβλεψη.
v Μπορούμε να περιορίσουμε τον αριθμό των ευχάριστων για το παιδί δραστηριοτήτων μέχρι ένας μέρος ή όλες οι εργασίες να ολοκληρωθούν.
v Το ενδιαφέρον του παιδιού μπορεί να αυξηθεί αν θέσουμε στόχους για ολοκλήρωση μιας εργασίας σε συγκεκριμένο χρόνο.

Όταν το παιδίχρειάζεται πολύ χρόνο για να ολοκληρώσει τη μελέτη του

q Μπορεί να οφείλεται στη διάσπαση προσοχής, στη δυσκολία ή μη κατανόηση της εργασίας, στην ανία.
q Σ’ αυτή την περίπτωση οι γονείς συνήθως καταφεύγουν στο στενό έλεγχο του παιδιού, χειροτερεύοντας την κατάσταση.
Ø Ενισχύουμε το παιδί με επιδοκιμασία και αμοιβές όταν εκδηλώνει την κατάλληλη συμπεριφορά.
Ø Ενθαρρύνουμε το παιδί να δουλέψει για μεγαλύτερα διαστήματα μόνο του θέτοντας στόχους (χρόνου ή παραγωγής έργου). Αμοιβή μετά την επίτευξη του στόχου. Βαθμιαία αύξηση της ανεξάρτητης εργασίας.
Ø Αποφεύγουμε να μπούμε σε μιαδιαδικασία γκρίνιας και προστριβών.

Όταν το παιδί βιάζεταικαι κάνει λάθη απροσεξίας

Ø Ζητάμε από το παιδί να υπογραμμίζει σημαντικές λέξεις ή φράσεις στις οδηγίες.
Ø Τονίζουμε ότι πρέπει να κάνει τις εργασίες του όσο καλύτερα μπορεί και όχι όσο πιο γρήγοραμπορεί.
Ø Εκπαιδεύουμε το παιδί να ελέγχει μόνο του τις εργασίες του ελέγχοντας για λάθη στην ακρίβεια, την τάξη, την ορθογραφία, τους υπολογισμούς, κτλ. Παρέχουμε προνόμια όταν έχεικάνει ικανοποιητική δουλειά.
Ø Όταν τα λάθη οφείλονται σε ανεπαρκή κατανόηση ή ικανότητα προσφέρουμε την κατάλληλη βοήθεια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

ΠΗΓΗ