Ο εκπαιδευτικός που στηρίζει μαθητή/τρια με αυτισμό

πηγη

Ο εκπαιδευτικός που στηρίζει μαθητή/τρια με αυτισμό

Σημαντικό! Πως θα πρέπει να είναι ο χώρος μελέτης του παιδιού..

πηγή

9 συμβουλές για να στήσετε το χώρο μελέτης του παιδιού σας

Δεδομένου ότι στη χώρα μας ήδη από το νηπιαγωγείο ξεκινάει η πρώτη «δουλειά για το σπίτι», καταλαβαίνουμε ότι είναι απαραίτητο για το παιδί να έχει το χώρο του για να κάνει τα μαθήματά του. Δεν έχει σημασία αν έχετε μικρό ή μεγάλο χώρο, σημασία έχει να κατονομάσετε ένα σημείο ως χώρο μελέτης.
Τα μικρά παιδιά χρειάζονται χώρο και χρόνο αλλά και γονική επίβλεψη για να κάνουν τα μαθήματά τους. Αν βολεύει στο πρόγραμμά σας, δημιουργήστε μια γωνιά στο τραπέζι της κουζίνας ή της τραπεζαρίας όπου το παιδί θα κάνει τα μαθήματά του, ενώ εσείς από δίπλα θα κάνετε κάτι άλλο.

πηγή

Πώς να δημιουργήσετε καλές συνήθειες μελέτης για όλα τα σχολικά χρόνια

1. Δώστε στο παιδί σας τον έλεγχο της κατάστασης και ζητήστε του να σας βοηθήσει να ετοιμάσετε τη γωνιά μελέτης του. Το ζήτημα δεν είναι να αγοράσετε το μεγαλύτερο/καλύτερο/πιο σύνθετο/πιο ακριβό γραφείο, αλλά να φτιάξετε μια γωνιά μελέτης που το παιδί θα τη νιώθει δική του και θα κάνει την όλη διαδικασία λίγο πιο όμορφη. Ρωτήστε το παιδί τι χρώμα γραφείο θέλει, αν θέλει ένα υποπόδιο (για να μην κρέμονται τα πόδια του από την καρέκλα), αν επιθυμεί ένα μαξιλαράκι κλπ. Δίνοντας στο παιδί αυτή τη μικρή δύναμη στις αποφάσεις του, ουσιαστικά το βοηθάτε να αυξήσει την επιθυμία του να ασχοληθεί με τη μελέτη.
2. Οργανώστε τις σχολικές προμήθειες. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο όταν το παιδί ξεκινάει ορεξάτο να κάνει τα μαθήματά του και ανακαλύπτει ότι δεν έχει μολύβι, η γόμα του έχει χαθεί, η ξύστρα του είναι εξαφανισμένη! Μέχρι να βρει όλα όσα χρειάζεται για να κάνει τις ασκήσεις του… πάει! Πέταξε το πουλάκι! Έχει περάσει η ώρα και το παιδί έχει εκνευριστεί, έχει βαρεθεί, δεν βλέπει κανένα αποτέλεσμα και η αρχική του προθυμία να κάνει τα μαθήματά του εξανεμίζεται. Φροντίστε να αγοράσετε όμορφα κουτιά και να φυλάξετε εκεί μαρκαδόρους, ξυλομπογιές, μολύβια και άλλα απαραίτητα.
3. Κλείστε την τηλεόραση! Ξέρω, πολλά παιδιά επιμένουν ότι η τηλεόραση δεν τα ενοχλεί, αλλά επίσης επιμένουν ότι ο Άι-Βασίλης υπάρχει! Ο κανόνας της κλειστής τηλεόρασης ισχύει όμως και για εσάς! Διατηρήστε ησυχία.
4. Ο καλός φωτισμός είναι σημαντικός. Στο κρυφό σχολειό μελετούσαν στο φως των κεριών, αλλά η μέθοδος αυτή δεν έχει πέραση στις μέρες μας. Θυμηθείτε ότι προτιμότερο είναι το φυσικό φως, αλλά όταν αυτό δεν υπάρχει, ένα δυνατό πορτατίφ (κατά προτίμηση στην αριστερή πάνω πλευρά της επιφάνειας του γραφείου ενός παιδιού που γράφει με το δεξί χέρι, ώστε να μην πέφτει σκιά πάνω στο βιβλίο ή τετράδιο) κάνει πολύ καλή δουλειά.
5. Τακτοποιήστε την επιφάνεια του γραφείου και τα συρτάρια του. Η συγκέντρωση και η προσοχή αυξάνονται όταν ο περιβάλλων χώρος είναι καθαρός, τακτικός και οργανωμένος.
6. Δώστε στο παιδί χρόνο ξεκούρασης. Τα περισσότερα παιδιά πιέζονται από διάφορες υποχρεώσεις (ξένες γλώσσες, εξωσχολικά, αθλητικά, κλπ) αλλά και από ωραία πράγματα (παιχνίδι με φίλους, εξόδους με φίλους, κλπ) με αποτέλεσμα να αισθάνονται ότι διαρκώς τρέχουν και δεν φτάνουν! Ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού είναι απαραίτητο να αφήνετε άφθονο χρόνο μεταξύ δραστηριοτήτων και χρόνο ξεκούρασης, ώστε το παιδί να είναι ήρεμο και ξεκούραστο.
7. Δώστε στο παιδί σας ένα «φιλαράκι μελέτης». Αν έχει μεγαλύτερα αδέρφια, ζητήστε τους να κάνουν τα μαθήματά τους μαζί. Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, δώστε στο παιδί σας ένα αγαπημένο αρκουδάκι ή άλλο ζωάκι να του κάνει παρέα την ώρα της μελέτης!
8. Επιλέξτε να κάνετε κι εσείς κάτι «σχολικό» την ώρα μελέτης του παιδιού σας. Μπορείτε να διαβάσετε ένα βιβλίο, περιοδικό, να γράψετε τη λίστα με τα ψώνια ή να κάνετε κάποια ανάλογη δουλειά παρέα με το παιδί σας.
9. Αφήστε έναν βαθμό επιλογής στο παιδί σας. Μην επιμένετε να κάνει τα πράγματα με το δικό σας τρόπο. Αφουγκραστείτε τις ανάγκες και τις επιθυμίες του παιδιού σας, δώστε του χρόνο και κατανόηση. Αν λοιπόν το μικρό παιδί σας ζητήσει μια φορά να κάνει τα μαθήματά του ξαπλωμένο μπρούμυτα στο πάτωμα, αφήστε το. Δώστε του την επιλογή αν θα κάνει τα ελληνικά ή τα μαθηματικά πρώτα. Με αυτό τον τρόπο εξομαλύνετε τη διαδικασία της μελέτης και σταδιακά διδάσκετε στο παιδί σας ότι αυτό είναι το καθήκον του.

 Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια.

Πηγή

 

Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας εάν δυσκολεύεται στην ανάγνωση!

πηγή

Υπάρχουν παιδιά που μπορούν και διαβάζουν με ιδιαίτερη ευκολία, υπάρχουν όμως και άλλα που δεν τους βγαίνει τόσο φυσικά, συναντούν δυσκολίες με αποτέλεσμα να αποθαρρύνονται. Η ικανότητα της ανάγνωσης, εκτός από δυνατότητες αποκωδικοποίησης, προϋποθέτει σωστή αναγνώριση λέξεων αλλά και κατανόηση κειμένου. Όταν το παιδί σας συναντάει δυσκολίες στην ανάγνωση, το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να το βοηθήσετε να εξοικειωθεί με τους ήχους και τη σημασία των λέξεων. Μέσω συνεχούς πρακτικής, βοηθήστε το να αποκτήσει ευφράδεια στο λόγο. Αν εξακολουθεί να δυσκολεύεται, μπορείτε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό, ώστε να εντοπιστούν τα αίτια από τα οποία πηγάζει το πρόβλημα.

Φωνήματα και φθόγγοι
Για να μπορούν τα παιδιά να διαβάζουν, αλλά και να καταλαβαίνουν μεγάλες λέξεις, πρέπει πρώτα να μπορούν να διαβάζουν τους ανεξάρτητους ήχους που εμπεριέχονται μέσα σε αυτές. Τα παιδιά που δυσκολεύονται στο διάβασμα, δε μπορούν να αναγνωρίσουν την ομοιοκαταληξία στις λέξεις ή τις συλλαβές. Οι γονείς πρέπει να διαβάζουν στα παιδιά βιβλία που δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην ομοιοκαταληξία και να τα ενθαρρύνουν να παίζουν στον υπολογιστή παιχνίδια που μπορούν να τα βοηθήσουν. Μέσω σωστής και συνεχούς εξάσκησης το παιδί θα παρουσιάσει βελτίωση σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Αποκωδικοποιήση
Η σωστή προφορά των γραμμένων λέξεων, αποτελεί ένα επίσης σημαντικό κομμάτι της ανάγνωσης. Τα παιδιά που παρουσιάζουν πρόβλημα, συνήθως όταν διαβάζουν κολλάνε στις λέξεις γιατί δε μπορούν να τις προφέρουν. Η αποκωδικοποίηση των λέξεων μπορεί εύκολα να βελτιωθεί με την εξάσκηση. Βάλτε το παιδί να γράφει γράμματα, email ή σημειώματα σε φίλους και γνωστούς. Καθώς τα γράφει, ζητήστε του να συνδυάζει τους ήχους που αντιστοιχούν στο κάθε γράμμα.
Λεξιλόγιο
Απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεπεραστεί το οποιοδήποτε πρόβλημα στην ανάγνωση, είναι να γνωρίζει το παιδί τη σημασία των λέξεων. Καλό λοιπόν είναι να διαβάζετε στο παιδί σας καθημερινώς, προκειμένου να εμπλουτίσει το λεξιλόγιο του. Κάθε φορά που δείχνει ότι δεν καταλαβαίνει τη σημασία μιας λέξης ή μιας πρότασης, διακόψτε την ανάγνωση και εξηγήστε του τι ακριβώς σημαίνει αυτό που του διαβάζετε. Επίσης, μπορείτε να του περιγράφετε αστεία περιστατικά ή να του διηγείστε ιστορίες χρησιμοποιώντας άγνωστες για εκείνο λέξεις. Με τον τρόπο αυτό εμπλουτίζετε το λεξιλόγιο του ευχάριστα. Αφομοιώνει χωρίς να κουράζεται...
Ευφράδεια
Τα παιδιά που διαβάζουν αργά και με περίεργο τρόπο, έχουν πρόβλημα ευφράδειας. Δε μπορούν δηλαδή να διαβάσουν με σωστή ταχύτητα και ακρίβεια. Σύμφωνα με το kidshealth, το παιδί μπορεί να βοηθηθεί αν διαβάζει δυνατά γιατί έτσι συνειδητοποιεί ότι η ανάγνωση μπορεί να είναι και μια ευχάριστη διαδικασία. Δοκιμάστε να του διαβάζετε καθημερινά σωστά και με ευφράδεια, ώστε να αποτελείτε γι’αυτό παράδειγμα προς μίμηση. Επιπλέον μια καλή μέθοδος που σίγουρα βοηθάει στην απόκτηση ευχέρειας λόγου, είναι η επανάληψη. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να διαβάζει ξανά και ξανά τα αγαπημένα του βιβλία ή ποιήματα, ώστε να βελτιώνει την άρθρωση και την εκφραστικότητα του.
Κατανόηση κειμένου
Τα παιδιά που δε μπορούν να συνοψίσουν αυτό που έχουν διαβάσει, έχουν πρόβλημα στην κατανόηση κειμένου. Ένας πολύ καλός τρόπος για να βοηθηθεί το παιδί, είναι να το προτρέπετε να διαβάζει ιστορίες ή άρθρα και στη συνέχεια να συζητάτε για τα γεγονότα ή τα κίνητρα των χαρακτήρων που πρωταγωνιστούν στην ιστορία. Μπορείτε να ενθαρρύνετε το παιδί να συνδέει τα γεγονότα που περιγράφονται στην ιστορία με τη δική του ζωή. Αν το παιδί δυσκολεύεται να απαντήσει στις ερωτήσεις που του κάνετε σχετικά με αυτό που διάβασε, ζητήστε του να ανατρέξει πίσω και να ψάξει για σημεία κλειδιά του κειμένου.

Πηγή

5 τρόποι για να βοηθήσετε το παιδί του Δημοτικού στην κατανόηση κειμένου

πηγή

Ένα συχνό παράπονο που κάνουν τα παιδιά στους γονείς είναι ότι ενώ έχουν μελετήσει, όταν έρθει η στιγμή να γράψουν διαγώνισμα ή να εξεταστούν προφορικά στο μάθημα, έχουν ξεχάσει όσα διάβασαν. Η δυσκολία αυτή πιθανόν οφείλεται στο ότι το διάβασμά τους δεν ήταν μεθοδικό και δεν ακολούθησαν συγκεκριμένες τεχνικές και στρατηγικές.

1. Βοηθήστε το να αντιμετωπίσει τις δύσκολες λέξεις
   Κατά τη διάρκεια του διαβάσματος, το παιδί συναντάει πολλές άγνωστες λέξεις. Ζητήστε του να τις σημειώσει και εξηγήστε του τι σημαίνουν. Έπειτα, ζητήστε του να ξαναδιαβάσει από την αρχή την πρόταση με την άγνωστη λέξη και να συνεχίσει την ανάγνωσή του.
2. Ζητήστε του να διαβάζει αργά και δυνατά
   Όταν διαβάζουμε αργά και δυνατά κατανοούμε καλύτερα το κείμενο. Ζητήστε του να διαβάζει δυνατά τα κομμάτια, τα οποία δυσκολεύεται να αφομοιώσει.
3. Υπογραμμίζετε με χρωματιστούς μαρκαδόρους
   Αγοράστε χρωματιστούς μαρκαδόρους, εκτυπώστε ένα κεφάλαιο από το βιβλίο και βάλτε το παιδί να υπογραμμίζει τις λέξεις που δυσκολεύεται να κατανοήσει. Χρησιμοποιήστε διαφορετικά χρώματα για να γίνει πιο ενδιαφέρον και διασκεδαστικό για το παιδί.
4. Ζητήστε του να σας γράψει σε ένα φύλλο χαρτί
   Μόλις το παιδί σας ολοκληρώσει τη μελέτη του, δώστε του ένα φύλλο χαρτί και ζητήστε του να σας γράψει όσα διάβασε περιληπτικά. Μόλις το κάνει, αφήστε το να ξεκουραστεί. Επαναλάβετε κάθε φορά που τελειώνει ένα κεφάλαιο/ενότητα.
5. Συχνές επαναλήψεις
   Η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως! Παρόλο που μπορεί το παιδί σας να έχει αφομοιώσει σωστά όσα έχει διαβάσει έως τώρα, είναι καλό να του ζητάτε να κάνει συχνές επαναλήψεις.

Συμβουλή Ειδικού:
Αξιοποιήστε τις ώρες της ημέρας όπου το παιδί σας αποδίδει καλύτερα και βοηθήστε το στο διάβασμα. Τα παιδιά που έχουν δυσκολία στην κατανόηση κειμένου χρειάζονται πολύ χρόνο για να επεξεργαστούν τη σχολική ύλη. Εάν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας καθυστερεί υπερβολικά να κατανοήσει ένα κείμενο, αυτό πιθανόν να είναι ένα σύμπτωμα μαθησιακών δυσκολιών ή δυσλεξίας και απευθυνθείτε σε ένα αναπτυξιακό κέντρο για αξιολόγηση ή συμβουλευτική οργάνωσης διαβάσματος.

Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής
Πηγή

Το παιδί μου έχει φανταστικούς φίλους, τι να κάνω;Είναι υγιές;

πηγή

πηγή

Εάν ξαφνικά, το πιτσιρίκι σας ζητήσει να βάλετε άλλη μια θέση στο οικογενειακό τραπέζι για τον «αόρατο» φίλο του, μην ανησυχήσετε. Οι φανταστικοί φίλοι είναι φυσιολογικοί και πολύ διασκεδαστικοί! 

Η Έλφι Γουέλφι είναι μια μικροσκοπική μαμά, με φουσκωτά μαλλιά στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Είναι κτηνίατρος και τον άντρα της τον λένε Σάμι Γουάμι. Και οι δυο τους «κατοικούν» στο μυαλό του πεντάχρονου Τζορτζ και είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα που αναφέρει στο βιβλίο της 

 Imaginary Friends and the Children who create them (Φανταστικοί φίλοι και τα παιδιά που τους επινοούν) η αμερικανίδα ψυχολόγος Μάρτζορι Τέιλορ. Όταν ο μικρούλης Τζορτζ βλέπει τη μαμά του κατσούφα, της λέει πως η Έλφι Γουέλφι πάντα χαμογελάει. Άλλοτε, όταν ο ίδιος είναι άτακτος λέει στη μαμά του πως η κυρία Έλφι δεν θα τον μάλωνε ποτέ. Προσπάθεια χειρισμού ή πονηριά; Ό,τι κι αν είναι πρόκειται τουλάχιστον για ένα ευφυές δημιούργημα. Ο φίλος του εξάχρονου Νικόλα είναι άσος στο σκέιτμπορντ. Ο Νικόλας τον έχει πάντα στην τσέπη του κι εκείνος τον περιμένει υπομονετικά κάθε μέρα στο σχολείο και στην επιστροφή τον ανεβάζει στο σκέιτμπορντ και γυρίζουν στο σπίτι παρέα. Τα περισσότερα παιδιά επινοούν τέτοιου είδους φανταστικούς φίλους. Άλλα για να νιώσουν πιο σίγουρα και δυνατά, άλλα πάλι για να έχουν απλώς μια παρέα.

Ανάλυσέ το
Σύμφωνα με την Τέιλορ, οι «φανταστικοί» φίλοι δημιουργούνται από τη φαντασία των νηπίων αλλά και μεγαλύτερων σε ηλικία παιδιών και τα βοηθούν πολύ στο να αναπτύξουν ή να βελτιώσουν στοιχεία της προσωπικότητάς τους που μέχρι τότε τους ήταν άγνωστα. Η αμερικανίδα ψυχολόγος Άννα Ρόμπι, που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, έκανε μια έρευνα παρατηρώντας παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, τα παιδιά που στο γραφείο της έφερναν και τους φανταστικούς τους φίλους ήταν απίστευτα ευρηματικά. Κάποια της είπαν πως ο φανταστικός τους φίλος τους περίμενε έξω από την πόρτα έτοιμος να μπει αν τον φώναζαν, κάποια άλλα πως τα περίμενε στο αυτοκίνητο. Ένα κοριτσάκι της είπε πως δεν ήταν ευγενικό που δεν πρόσφερε καρέκλα στη φίλη της! Σύμφωνα με τους ψυχιάτρους, οι φίλοι αυτοί είναι πολύ χρήσιμοι για τα παιδιά, μια που με τη συμβολή τους αναπτύσσεται το γνωστικό και το συναισθηματικό κομμάτι της προσωπικότητάς τους. Επίσης, τα βοηθούν να διαπραγματεύονται τις επιθυμίες τους ή να τις κοινοποιούν σε περίπτωση που δειλιάζουν. Παρόλο που οι φανταστικοί φίλοι είναι εκκεντρικοί, πολλές φορές λειτουργούν ως συναισθηματική ασπίδα προστασίας για τα παιδιά και λειτουργούν απενοχοποητικά. Όπως ο φανταστικός φίλος της Έμμα που συμμετείχε στην έρευνα της Τέιλορ και ανέφερε πως επειδή η ίδια φοβόταν να πάει στο νοσοκομείο, ο φανταστικός της φίλος επισκεπτόταν τον μπαμπά της που είχε σπάσει το πόδι του. 

Οι αριθμοί αποκαλύπτουν 
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, το 65% των παιδιών προσχολικής ηλικίας έχει κατά καιρούς φανταστικούς φίλους που επινοούνται για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο πιο συνηθισμένος είναι πως στο φανταστικό αυτό πρόσωπο αναζητούν κάποιο φίλο που να εμπιστεύονται ή για να μοιράζονται μαζί του εμπειρίες και μυστικά. Από το ποσοστό αυτό, το 57% των «φίλων» είχαν ανθρώπινη μορφή ενώ το 41% ήταν ζώα -σ' αυτήν την περίπτωση τα παιδιά επέλεξαν για φίλο κάποιο ζώο που οι γονείς αρνήθηκαν να τους πάρουν, όπως σκυλάκι, γατάκι ή κουνέλι. Οι περισσότεροι φανταστικοί αυτοί σύντροφοι είναι φιλικοί, ενώ κάποιοι άλλοι ανεξέλεγκτοι ή ακόμη και ενοχλητικοί. Η έρευνα έδειξε πως τα «άτομα» αυτά επινοούνται από τα παιδιά όταν εκείνα χάνουν το ενδιαφέρον τους για κάποιο παιχνίδι ή δραστηριότητα. Τις περισσότερες φορές μάλιστα όταν τα παιδιά εγκαταλείπουν αυτούς τους φίλους, μετά ούτε καν τους θυμούνται.

Αποχαιρετώντας τους φανταστικούς μου συντρόφους 
Μετά τα έξι χρόνια, το παιδί αρχίζει να αδιαφορεί κάπως για τα παιχνίδια όπου καλείται να προσποιηθεί ρόλους κι έτσι οι σύντροφοι της φαντασίας του δεν έχουν πλέον πρακτική αξία για εκείνο. Επιπλέον, καθώς μεγαλώνει και αυξάνεται η κοινωνικοποίησή του, το παιδί βρίσκει τον τρόπο να συμπεριλάβει το παιχνίδι προσποίησης στις ομαδικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, στα παιχνίδια του δρόμου τα παιδιά μπαίνουν στη λογική της συμμορίας, οπλίζονται με ρόπαλα ή σπαθιά και μοιράζουν ρόλους, ενώ μικρά αυτοσχέδια θεατρικά έργα «ανεβαίνουν» πολύ συχνά στις αυλές σπιτιών, στο δρόμο ή στα σχολεία

Πηγή

Ταινία κινουμένων σχεδίων για την πίεση που δέχονται οι μαθητές στο σχολείο [ΒΙΝΤΕΟ]

πηγη

 Δημιουργήθηκε από τον Ιάπωνα εικονογράφο Okada Takuya, και απεικονίζει έναν γκρίζο κόσμο, μια γκρίζα γειτονιά, ένα γκρίζο σχολείο με γκρι τάξεις. Σε αυτό κάθονται σε σειρές γκρι παιδιά, που ξεχωρίζουν μεταξύ τους από τον αριθμό στη σφραγίδα που βρίσκεται στο κεφάλι τους.
Είναι μια ταινία που προκαλεί τη σκέψη με πολλούς τρόπους, εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά ΔΕΝ αντιμετωπίζονται ως άτομα εντός του εκπαιδευτικού συστήματος, και πώς μπαίνουν σε καλούπια, σαν τα πρόβατα.

Μας αναγκάζει, επίσης, να εξετάσουμε την τεράστια πίεση που δέχονται τα παιδιά από τη στιγμή που ξεκινούν το σχολείο, και πόσο βαρετές μπορεί να είναι οι σπουδές τους. Πού χωράει το παιχνίδι με τόση εργασία και μελέτη για τις εξετάσεις; Πώς η πίεση του να πάρουν άριστα, τα επηρεάζει ψυχικά;
Τα γκρίζα παιδιά κάθονται ήσυχα μέρα με τη μέρα, εργάζονται σκληρά για να πάρουν τους καλύτερους βαθμούς, για να κερδίσουν την επιβράβευση του δασκάλου τους. Ένα αγόρι αισθάνεται την πίεση να ξεχειλίζει μέσα του, καθώς περιμένει στην ουρά για να πάρει τα αποτελέσματα από τις εξετάσεις. Εκρήγνυται ως αντίδραση ενάντια στην συνεχή πίεση, εμπνέοντας και τους υπόλοιπους μαθητές να κάνουν το ίδιο.

Πηγή

Η εργοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην υπερκινητικότητα;

πηγή

Εργοθεραπεία: Βελτιώστε τις δεξιότητές του!

Είναι υπερκινητικό; Δεν μπορεί να συγκεντρώσει την προσοχή του; Ο γραφικός του χαρακτήρας.. δεν διαβάζεται; Η εργοθεραπεία μπορεί με δημιουργικό και ευχάριστο τρόπο να βοηθήσει το παιδί σας να καλύψει τις αδυναμίες του και να ενισχύσει τις καθημερινές του δεξιότητες.

Συνήθως, νομίζουμε ότι η εργοθεραπεία έχει να κάνει είτε με παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρή νοητική καθυστέρηση ή αυτισμό, είτε με ενηλίκους που έχουν ψυχιατρικά, ορθοπεδικά ή άλλα προβλήματα. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Η εργοθεραπεία μπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα ωφέλιμη για παιδιά που αντιμετωπίζουν πολύ λιγότερο σοβαρά προβλήματα.

Ορισμένα παιδιά, που όχι μόνο είναι φυσιολογικά αλλά ενδέχεται να είναι και ιδιαίτερα έξυπνα, τυχαίνει να συναντούν δυσκολίες (π.χ., στο σχολείο) και χρειάζονται βοήθεια. Η εργοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να ενισχύσουν την ικανότητά τους να οργανώνουν την καθημερινή ζωή τους.

Δύο παραδείγματα

Η εργοθεραπεία δεν είναι και δεν λειτουργεί ως μάθημα, γι’ αυτό άλλωστε και αρέσει πολύ στα παιδιά που έρχονται σε επαφή μαζί της. Με ειδικά επιλεγμένες δραστηριότητες οι εργοθεραπευτές προσπαθούν να βελτιώσουν τις δεξιότητες που δεν έχουν καταφέρει αυτά τα παιδιά να αναπτύξουν: Την ικανότητα για συντονισμένες κινήσεις και για έλεγχο των κινήσεων, τη σωστή αντίληψη του σώματος, τη διευθέτηση του χρόνου, τη συγκέντρωση της προσοχής, τον προσανατολισμό, τη μνήμη, κ.ά..

Ας δούμε όμως μερικά παραδείγματα, για να αποκτήσουμε μια ιδέα για το πώς μπορεί να βοηθήσει η εργοθεραπεία τα παιδιά μας:

1. Δεν κάνει «καλά» γράμματα;

Αν, για παράδειγμα, έχουμε ένα παιδί που δεν κάνει «καλά» γράμματα. Ο εργοθεραπευτής δεν θα προσπαθήσει να του μάθει να κάνει ωραία γράμματα, αντίθετα θα ψάξει την αιτία του προβλήματος: Μπορεί να μην έχει καλό προσανατολισμό στο χώρο και το χρόνο, καλή μνήμη ή αντίληψη της σωστής «κατευθυντικότητας» των γραμμάτων, δηλαδή ένα παιδί δεν έχει στο νου του ότι η κατεύθυνση για την ανάγνωση είναι από τα αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω, και γι αυτό μπορεί να μη γράφει καλά. Για να του μάθει ο εργοθεραπευτής την κατεύθυνση της ανάγνωσης και της γραφής θα δουλέψει μέσα από ειδικά παιχνίδια-δραστηριότητες. Από την άλλη πλευρά, ίσως χρειαστεί επίσης να δουλέψει μαζί του τη λεπτή κίνηση, που χρειάζεται για να κρατάμε το μολύβι και να γράφουμε, να το βοηθήσει να κατανοήσει ότι χρησιμοποιούμε μόνο το ένα χέρι (το «καλό» μας) όταν γράφουμε, να του μάθει τον αμφίπλευρο συντονισμό, που σημαίνει ότι με το ένα χέρι γράφουμε και με το άλλο κρατάμε το χαρτί, κ.ά.. 

πηγή

2. Είναι υπερκινητικό ή δεν μπορεί να «συγκεντρωθεί»;

Ο εργοθεραπευτής θα προσπαθήσει να βοηθήσει το παιδί αυτό να ρυθμίσει την υπερκινητικότητά του και να συγκεντρώνεται, να οργανώνει το χρόνο του, να κάνει συχνά διαλείμματα ώστε να μην κουράζεται, ή να καλύψει την ανάγκη του για συνεχή κίνηση (π.χ., βάζοντάς το να κάθεται σε μία μπάλα ώστε να κινείται συνεχώς) και έτσι να μπορεί να συγκεντρωθεί ώστε να κάνει κάτι άλλο.

Προσοχή: Όλα αυτά δεν γίνονται μόνο από τον εργοθεραπευτή, χρειάζεται και η συνεργασία των γονιών. Έτσι, μετά τη συνεδρία στο θεραπευτήριο θα πρέπει και οι γονείς, ακολουθώντας τις οδηγίες του εργοθεραπευτή, να συνεχίζουν την πρακτική αυτή εξάσκηση και στο σπίτι.

Πού, πώς και πόσο

Αφού δώσαμε ορισμένα παραδείγματα για το πώς η εργοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει, τώρα ας προσπαθήσουμε να «εξοικειωθούμε» με την ίδια τη διαδικασία της εργοθεραπείας και κάποιες λεπτομέρειές της.

Το θεραπευτήριο

Το θεραπευτήριο, όπου γίνεται η εργοθεραπεία, είναι λοιπόν ένας χώρος εκμάθησης και βελτίωσης δεξιοτήτων. Στη διαδικασία αυτή χρησιμοποιούνται πολλά παιχνίδια, όπως μπάλες, πλαστελίνη, υλικά για κατασκευές και ζωγραφική, παζλ, κούνιες, σχοινάκια, υπολογιστές, κ.ά.. Το παιδί, λοιπόν, το οποίο θα παρατηρήσει ο δάσκαλος, ο γιατρός του ή οι γονείς του ότι έχει κάποιες δυσκολίες ή προβλήματα, θα συναντήσει τη διεπιστημονική ομάδα του θεραπευτηρίου και, ανάλογα με τις ανάγκες του, ένας εργοθεραπευτής, λογοθεραπευτής, ψυχολόγος, ειδικός παιδαγωγός, ψυχίατρος ή νευρολόγος θα αξιολογήσουν το παιδί, τις ελλείψεις και τις ανάγκες του μέσα από την παρατήρηση και κάποια ειδικά τεστ (που περιλαμβάνουν δραστηριότητες). Ο εργοθεραπευτής θα προσπαθήσει να προσεγγίσει το παιδί, να του προκαλέσει το ενδιαφέρον και, στη συνέχεια, να του δώσει τα κίνητρα που χρειάζεται για να κάνει τις διάφορες δραστηριότητες που θα το βοηθήσουν να συμπληρώσει τις ελλείψεις του και να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του.

Πόσο διαρκεί;

Η κάθε συνεδρία εργοθεραπείας διαρκεί 3/4 της ώρας και τα «μαθήματα» γίνονται μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Το πόσο διάστημα θα χρειαστεί το κάθε παιδί να κάνει εργοθεραπεία είναι κάτι που εξαρτάται από τη δυσκολία που αντιμετωπίζει καθώς και κάτι που εκτιμά ο εργοθεραπευτής.

Που γίνεται και πόσο κοστίζει;

Τα ασφαλιστικά ταμεία καλύπτουν μέρος από τα έξοδα της εργοθεραπείας και, συνήθως, η κάθε συνεδρία κοστίζει περίπου Ε 25. Εργοθεραπεία μπορεί ένα παιδί να κάνει σε ένα ειδικό τέτοιο κέντρο ή σε ιδιαίτερα μαθήματα με έναν εξειδικευμένο εργοθεραπευτή. Συνήθως, στα κέντρα όπου γίνεται η εργοθεραπεία γίνεται επίσης λογοθεραπεία, ψυχοπαιδαγωγικά μαθήματα ή ειδικά μαθήματα, που στοχεύουν στο να βοηθήσουν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.

Πότε πρέπει να πάμε το παιδί μας σε εργοθεραπευτή;

Με βάση τον Αμερικανικό Σύλλογο Εργοθεραπευτών, αν το παιδί μας παρουσιάζει 3 ή περισσότερες από τις παρακάτω δυσκολίες, θα πρέπει να ζητήσουμε μία εργοθεραπευτική αξιολόγηση:

• Δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του, πράγμα που σημαίνει ότι ένα παιδί μπορεί να μην ενδιαφέρεται για τα εν λόγω παιχνίδια (π.χ., να αντιμετωπίζει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα) ή να μην τα καταφέρνει (π.χ., να είναι λίγο πιο πίσω αναπτυξιακά σε σχέση με την ηλικία του).
• Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί. Να μην έχει δηλαδή, ανάλογα με την ηλικία του, τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να φάει μόνο του, να βάλει τα ρούχα ή τα παπούτσια του, να πάει στην τουαλέτα, κ.λπ..
• Έχει ελαττωμένο μυϊκό τόνο (μοιάζει αδύναμο). Πρόκειται για ένα παιδί που φαίνεται να μην έχει αντοχή, να είναι χαλαρό–πλαδαρό.
• Πέφτει εύκολα κάτω.
• Δυσκολεύεται να υπολογίσει τη θέση του σώματός του στο χώρο (χτυπάει εύκολα). Σπάει συχνά τα παιχνίδια του.
• Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο (ένα παιδί πριν γράψει θα πρέπει να μπορεί να συντονίσει την κίνηση του χεριού του, ώστε να ζωγραφίσει μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο), να φτιάξει παζλ (η δυσκολία καθορίζεται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού), να κόψει με το ψαλίδι στο νηπιαγωγείο.
• Υπάρχει εμφανής καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας του ή η ομιλία του είναι δυσνόητη και δεν αρθρώνει σωστά.
• Είναι πολύ υπερκινητικό και δεν μπορεί να ησυχάσει.
• Είναι πολύ ευαίσθητο σε οσμές, γεύσεις, θορύβους ή αγγίγματα.
• Αποφεύγει την παιδική χαρά.
• Έχει δυσκολίες στον ύπνο.
• Έχει δυσκολίες στο φαγητό, λερώνεται υπερβολικά ή δεν τρώει κάποιες βασικές τροφές. Μπορεί, για παράδειγμα, το παιδί να μην έχει τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να χρησιμοποιήσει το πιρούνι για να μπορεί να φάει.
• Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ή συγκεντρώνεται υπερβολικά σε μία δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίζει σε άλλη. Για παράδειγμα, μπορεί να πρόκειται για ένα παιδί που διασπάται εύκολα η προσοχή του και έτσι δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί.
• Χρειάζεται περισσότερη εξάσκηση από άλλα παιδιά για να μάθει καινούργια πράγματα.
• Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει διαστήματα μεταξύ των γραμμάτων και των λέξεων που γράφει. Μπορεί να μην έχει, για παράδειγμα, καλή αντίληψη στο οπτικό του σύστημα. Ο γραφικός του χαρακτήρας είναι πολύ κακός.
• Κουράζεται εύκολα κατά τη σχολική του εργασία. Μπορεί, για παράδειγμα, να πρόκειται για ένα παιδί που είναι υπερκινητικό, έχει διάσπαση προσοχής, είναι υποτονικό κ.ά..
• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει προφορικές οδηγίες. Μπορεί, για παράδειγμα, να μην έχει καλή ακουστική αντίληψη.
• Δυσκολεύεται να κάνει φίλους της ίδιας ηλικίας και προτιμά να παίζει με μικρότερα ή με μεγαλύτερα παιδιά. Μπορεί να πρόκειται για ένα παιδί που είναι πίσω αναπτυξιακά, είναι πολύ ντροπαλό, έχει κάποια ψυχολογικά προβλήματα, κ.ά..

 Πηγή

Το παιδί σας όταν διαβάζει έχει τη σωστή στάση το σώμα του;

πηγή

Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να κάθεται σωστά όταν διαβάζει.

Ο χρόνος διαβάσματος για τους μαθητές είναι αρκετός, πρώτα στο σχολείο και κατ’ επέκταση στο σπίτι. Σε περίπτωση που η στάση του σώματός τους δεν είναι σωστή σίγουρα θα τους δημιουργήσει μια αίσθηση κούρασης.

Ποιος είναι ο σωστός όμως τρόπος καθίσματος στην καρέκλα.

Σύμφωνα με απόψεις εργοθεραπευτών, οι μαθητές θα πρέπει να κάθονται στην καρέκλα με την πλάτη τους να ακουμπάει στο πίσω μέρος έτσι θα σχηματίζει 90^ο μοίρες γωνία.

Δεν θα πρέπει να σκύβουν πάνω από το χαρτί, δηλαδή η απόσταση από το χαρτί που γράφουν ή διαβάζουν θα πρέπει να είναι αρκετή. Έτσι και η μέση θα έχει καλύτερη στήριξη και η όρασή τους θα είναι σωστή.

πηγή

Ο κορμός του σώματος σε σχέση με τα ισχία θα πρέπει να έχουν κλίση 90^ο μοιρών.

Τα πόδια του παιδιού θα πρέπει να ακουμπάνε στο έδαφος και να μην ‘κρέμονται’ στον αέρα, οι 90^ο μοίρες ισχύουν και για τα γόνατα σε σχέση με τις ποδοκνημικές  αρθρώσεις. Οι πατούσες να ακουμπάνε ολόκληρες και όχι με τις μύτες.

Το ύψος του τραπεζιού θα πρέπει να είναι στο ύψος του στέρνου.

Ως αναφορά το χαρτί ή το βιβλίο θα πρέπει να το έχουμε ελαφρώς λοξά, δηλαδή οι δεξιόχειρες λόγω της θέσης γραφής θα πρέπει να έχουν μικρή κλίση του χαρτιού προς τη δεξιά πλευρά, για τους αριστερόχειρες ισχύει το αντίθετο. Με το χέρι που δεν γράφουν καλό είναι να κρατάνε το χαρτί.

Καούκη Μανίνα

Ειδική Παιδαγωγός

MA Special Education