Σχολική άρνηση
Μια δυσκολία που πρέπει να αναφερθεί σε σχέση με τις σχολικές επιδόσεις είναι μια κατάσταση η οποία έχει αναγνωριστεί από το 1941 και αρχικά ονομάστηκε «σχολική φοβία·, πλέον, όμως. αποκαλείται «σχολική άρνηση» Μια ανάλυση της ερευνητικής βιβλιογραφίας που έγίνε από τη Γουόντα Φρεμόντ το 2003 δείχνει ότι η πάθηση αυτή επηρεάζει ένα μεγάλο ποσοστό των παιδιών. Αν δεν αντιμετωπιστεί η πάθηση αυτή, αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος το άτομο νο παρουσιάσει μακροχρόνιες ψυχιατρικές διαταραχές σε μεγαλύτερη ηλικία.
Aπό τον συγγραφέα και θεραπευτή James A. Powel
Ο όρος υποδηλώνει ότι το παιδί φοβάται για κάποιο λόγο την κατασταση στο σχολείο και ως εκ τούτου γίνετα και όλο και πιο ανήσυχο καθώς πλησιάζει στον χώρο του σχολείου. Παρ' όλα αυτά. σπάνια ο φόβος οφείλεται στο ίδιο το σχολείο.
Αντ' αυτου, συνήθως υπάρχουν δύο υποσύνολα αυτής της αγχώδους διαταραχής, τα οποία πρέπει να αναγνωρίσουμε:
• Αυτό στο οποίο υπάρχει κάτι ή κάποιος στο σχολείο που το παιδί φοβάται να συναντήσει
• Αυτό στο οποίο το παιδί φοβάται να βρίσκεται μακριά από το περιβάλλον του σπιτιού.
Και τα δύο προβλήματα μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα τον φόβο που περιβάλλει το να πηγαίνει το παιδί στο σχολείο του.
Στην πρώτη περίπτωση, ο φόβος μπορεί να οφείλεται σε άτομα που επιδίδονται σε σχολικό εκφοβισμό ή σε ομάδες οι οποίες έχουν την τάση να αποκλείουν το παιδί. Οι ενήλικες αποφεύγουν τις καταστάσεις που τους προκαλούν αμηχανία και τα παιδιά αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο ίσως.
Πολύ μεγαλύτερη διάφορά των παιδιών με τους ενήλικες είναι η τάση των παιδιών να μη δείχνουν ή να μην αναγνωρίζουν τον φόβο τους για αυτό που είναι και, αντ' αυτού, να εκφράζουν τον φόβο τους ως θυμό. Τα μεγαλύτερα παιδιά συχνά λένε ότι απλώς δεν θέλουν να πάνε σχολείο και εξοργίζονται όταν προσπαθείτε να τα ρωτήσετε γιατί δεν θέλουν να πάνε σχολείο.
Ως γονιός πρέπει να ακούσετε το μήνυμα που κρύβεται πίσω από τις λεξεις του παιδιού σάς και να μην αρκεστείτε σε αυτό που βρίσκονται στην επιφάνεια:
• Ο θυμός που εκφράζουν είναι εντελώς δυσανάλογος με τον λόγο για τον οποίο σας λένε ότι δεν θέλουν να πάνε σχολείο.
• Είναι η αντίδραση τους αυτή κάτι που δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα τους όσον αφορά τον τρόπο που αντιδρούν στις καταστάσεις;
Αν είναι έτσι. τότε το πιο πιθανό είναι ότι ο θυμός τους στην πραγματικότητα είναι εκδήλωση φόβου ή άγχους
Το να μιλήσετε με το παιδί σας σχετικά με το τι είναι αυτό που φοβάται και μετά να συζητήσετε τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος θα βοηθήσει πολύ περισσότερο στο να βρεθεί λύση γιο την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από το να του μιλήσετε με λογικά επιχειρήματα για την ανάγκη να πάει στο σχολείο και την αξία μια καλής εκπαίδευσης, Αυτή είναι μια κατάσταση που δίνεται στον γονιό η ευκαιρία να διδάξει το παιδί πώς να χειρίζεται τους ανθρώπους ή τις ομάδες που το τρομοκρατούν. και είναι μια ευκαιρία που πρέπει να την αρπάξει.
Στο δεύτερο υποσύνολο των σχολικών αρνήσεων, στο οποίο το παιδί έχει μια αίσθηση φόβου που σχετίζεται με κάποια κατάσταση στο σπίτι, το παιδί δεν πάει στο σχολείο επειδή δεν θέλει να απομακρυνθεί από το περιβάλλον του σπιτιού. Τα τυπικά προβλήματα τα οποία μπορεί να δημιουργούν αυτήν την αίσθηση στο παιδί περιλαμβάνουν γονείς που τσακώνονται διορκώς και είναι στα όρια ενός χωρισμού ή διαζυγίου Αλλα παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι μια κατάσταση στην οποίο ο ενας γονιός έχει κάποια εξωσυζυγική σχέση την οποίο γνωρίζει το παιδί ή μια οικονομική κρίση που βιώνει η οικογένεια ναι που απειλεί την ικανότητα της οικογένειας να μείνει ενωμενη. Μια αλλη τυπική ανησυχία είναι η απουσία ή η πιθανή απουσία κάποιου μέλους της οικογένειας εξαιτίας. π χ . κάποιος επικείμενης στρατιωτικής αποστολής.
Απόσπασμα από το βιβλίο Οικογενειακή Ψυχολογία. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Μεταίμιο για την ευγενική παραχώρηση του υλικούΠηγή
