πηγη |
Παιχνίδια Μνήμης μέσα από τον υπολογιστή
πηγη |
Μπορεί ένα παιδί να έχει άγχος; Τι είναι το άγχος στην πραγματικότητα; Το άγχος ορίζεται ως ένα έντονο δυσάρεστο συναίσθημα που αφορά ένα αόριστο κίνδυνο που επίκειται, μια απειλή. Αποτελεί μία κοινή αντίδραση που παρατηρείται στην μεγαλύτερη πλειοψηφία των ανθρώπων, όταν βρεθούν αντιμέτωποι σε ήπια ή έντονα στρεσσογόνα γεγονότα.
Απο τους φυσιολογικούς φόβους στο παθολογικό άγχος.
Το άγχος με την μορφή του φόβου, είναι κατα αρχήν μία φυσιολογική αντίδραση του ψυχισμού του ανθρώπου, με συμμετοχή και του νευρολογοικού συστήματος (Αυτόνομου νευρικού συστήματος) και αποτελεί μία προσαρμοστική και αναγκαία αντίδραση, γιατί προειδοποιεί το άτομο ότι μία κατάσταση είναι σωματικά ή ψχολογικά επιβλαβής και αποτελεί απειλή γι αυτόν.
Απλός και φυσιολογικός φόβος διακρίνεται απο το άγχος, όσο αφορά την δυσπροσαρμοστικότητα του, αν επηρεάζει για παράδειγμα αρνητικά την λειτουργικότητα του παιδιού, στο κοινωνικό τομέα (σχέσεις με παιδιά στην ηλικία του και άλλα μέλη της οικογένειας του) και στη σχολική του επίδοση, την ένταση και την διάρκεια του (τουλάχιστον η διάρκεια να είναι μεγαλύτερη απο 6 μήνες). Επίσης όταν δεν είναι στα πλαίσια της φυσιογικής ψυχολογικής εξέλιξης του παιδιού και είναι πέρα του εκούσιου ελέγχου του.
Ποιές είναι οι εκδηλώσεις του άγχους;
Η κύρια κλινική εκδήλωση του άγχους είναι η αποφυγή. Συνοδά συμπτώματα είναι σωματικά ενοχλήματα, απο το γαστρεντερικό, ναυτία, έμετοι, απο το καρδιοαναπνευστικό, προκάρδιο έλγος, δύσπνοια, συχνοουρία, ζάλη, αίσθημα στάθειας, λιποθυμικές τάσεις, εφιδρώσεις, δυσκολίες συγκέντρωσης, διαταραχές ύπνου, αυπνίες, εφιάλτες και κοινωνική απομόνωση.
Επιπολασμός του άγχους και διαφορές φύλου
Το άγχος και η εκδήλωση του, είναι απο τις συχνότερες διατραχές της παιδικής και εφηβικής ηλικίας και απαντάται στο 7.3% του πληθυσμού. Όσο αφορά το φύλο τα κορίτσια είναι δύο φορές πιο πιθανό να βιώσουν κάποια αγχώδη διαταραχή.
Πώς ένα παιδί μπορεί να μεταβεί απο τους φυσιολογικούς φόβους σε παθολογικό άγχος –Αγχώδεις διαταραχές;
Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν ώστε ένα παιδί να αναπτύσσει αγχώδη διαταραχή. Η αιτιολογία είναι πολύπλευρη και κατανέμεται σε τρεις κατηγορίες:
Γενετικός κίνδυνος. Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι οι αγχώδεις διαταραχές παρουσιάζονται σε συγκεκριμένες οικογένειες με παρουσία επίσης αγχωδών διαταραχών και στους γονείς. Είναι σημαντικό να τονιστεί εδώ, ότι κληρονομείται η προδιάθεση γαι την ανάπτυξη αγχώδους διαταραχής και όχι η καθαυτή.
Ιδιοσυγκρασία του παιδιού. Τα παιδιά με αγχώδη διαταραχή παρουσιάζουν νωρίτερα, στη βρεφική ηλικία, μία ιδιοσυγκρασία με ανασταλμένη συμπεριφορά, με υψηλή κινητική δραστηριότητα, οξύθυμα, να αντιδρούν σε νέες καταστάσεις με απόσυρση, αποφυγή ή δυσφορία. Επιπλέον, ως παιδιά τείνουν να είναι ντροπαλά, να αποφεύγουν τις προκλήσεις κτλ. Επίσης έχει βρεθεί σε έρευνες ότι παιδιά με ακραία ανασταλμένη συμπεριφορά έχουν σταθερά υψηλό καρδιακό παλμό.
Οι γονείς των ανασφαλών παιδιών μερικές φορές χαρακτηρίζονται απο έλλειψη ευαισθησίας και αναταπόκρισης στις ανάγκες του. Οπότε δημιουργείται ένας ανασφαλής δεσμός μεταξύ μητέρας παιδιού και σαν συνέπεια αυτού να δημιουργείται μία εικόνα του παιδιού για τον κόσμο ως αναξιόπιστο, απρόβλεπτο και μία άποψη του εαυτού του ότι είναι ανίσχυσο να αντιμετωπίσει τις προκλησεις.
Υπάρχουν, επίσης ενδείξεις ότι η υπερπροστατευτικότητα απο την πλευρά των γονέων συνεισφέρει και ενισχύει την συντήρηση του άγχους του παιδιού μέσω αποφυγής των αγχογώνων καταστάσεων. Για παράδειγμα μπορεί μια μητέρα να μην επιτρέψει στο παιδί της να πάει σε μια γιορτή αν αυτό το αγχώνει, κάτι που οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο, χαμηλής αυτοεκτίμησης, αύξησης του άγχους και περαιτέρω αποφυγής. Τέλος μπορεί οι γονείς να ενισχύσουν την ένταση αλλά και τη διατήρηση του άγχους του παιδιού τους με την μή επαρκή συναισθηματική υποστήριξη. Για παράδειγμα όταν ένας γονέας υποτιμά τη ντροπαλή συμπεριφορά του παιδιού του χαρακτηρίζοντας το ανόητο ή θυμωμένα τον εξαναγκάζει να βιώσει αγχογόνες κατάστασεις.
Διάφορα συμβάντα στο χώρο του σχολείου ενδέχεται να αυξήσουν το άγχος που βιώνει ένα παιδί. Για παράδειγμα το παιδί μπορεί να είναι θύμα εκφοβισμού απο τ άλλα παιδιά, κατάσταση που προκαλεί έντονο άγχος και φοβίες. Υποχρεώσεις των μαθημάτων, ιδιαίτερα όταν συνδιάζονται με κάποια μαθησιακή δυσκολία ή δυσκολία στη συγκέντρωση μπορεί επίσης να προκαλέσουν άγχος.
ΠηγήΠηγη |
Την περίοδο της καραντίνας ψάχνουμε έξυπνους τρόπους να απασχολήσουμε τα παιδιά.
Τα αινίγματα βοηθούν στην σκέψη και την αντίληψη των παιδιών, περάστε ευχάριστες ώρες παίζοντας!
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
πηγη |
Τα περισσότερα παιδιά μαθαίνουν να διαβάζουν στην πρώτη τάξη του Δημοτικού και σε ηλικία 6 με 7 χρόνων. Κάποια ίσως να ξέρουν να διαβάζουν από τα 4 ή τα 5 χρόνια τους, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι προηγούνται των υπολοίπων στις σχολικές τους επιδόσεις. Συνήθως το επίπεδο των γνώσεων των παιδιών εξομοιώνεται στο 2ο με 3ο τρίμηνο της σχολικής χρονιάς.
Υπάρχει τρόπος να βοηθήσω το παιδί μου να μάθει να διαβάζει;
Το διάβασμα ενός βιβλίου φωναχτά είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να μάθετε το παιδί σας να διαβάζει και μια ιδιαίτερα ευχάριστη ενασχόληση για εσάς. Όσο πιο πολύ ενθουσιασμένοι δείχνεται όταν διαβάζεται ένα βιβλίο, τόσο πιο πολύ θα χαίρεται το παιδί σας. Κάτι όμως που πάντα πρέπει να θυμάστε είναι ότι,το παιδί πρέπει να θέτει το ρυθμό και να διασκεδάζει με αυτό που κάνετε!
Κλειδί της επιτυχίας στο σχολείο είναι διδάξουμε το παιδί να αγαπήσει το διάβασμα και την μάθηση. Έχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά που πραγματικά χαίρονται με το διάβασμα, έχουν καλλίτερες επιδόσεις στο σχολείο. Στο σημείο αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε o στόχος να επιτευχτεί χωρίς την άσκηση πίεσης, ιδιαίτερα όταν το παιδί είναι ηλικιακά ανώριμο.
Απλοί κανόνες που μπορείτε να ακολουθήσετε είναι οι εξής:
• Δείχνετε με το δάχτυλο σας τις λεξούλες που διαβάζετε, κάνοντας έτσι το παιδί σας να καταλάβει ότι αυτές κάνουν τις ιστορίες.
• Κάντε αστείες φωνές – γκριμάτσες και φωνές ζώων. Αυτά θα κάνουν τα παιδιά σας να ενθουσιαστούν με την ιστορία.
• Κάντε ένα διάλλειμα από το διάβασμα και κοιτάξτε τις εικόνες. Ζητήστε από το παιδί σας, να ονομάσει στοιχεία από τις εικόνες. Συζητήστε μαζί του για το πως η φωτογραφία σχετίζεται με την ιστορία.
• Ζητήστε από το παιδί, να σας βοηθήσει σε φράσεις που επαναλαμβάνονται μέσα στο κείμενο.
• Εντοπίστε και συζητήστε τα γεγονότα του κείμενου που συμβαίνουν και στη ζωή του παιδιού σας.
• Αν το παιδί σας κάνει μια ερώτηση, σταματήστε και απαντήστε του. Το βιβλίο μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να εκφράσει τις σκέψεις του και να λύσει τα προβλήματά του.
• Συνεχίστε να διαβάζετε στο παιδί σας και αφού αυτό μάθει να διαβάζει. Ένα παιδί μπορεί να ακούσει και να καταλάβει πιο δύσκολες ιστορίες από αυτές που μπορεί να διαβάσει.
• Όταν το παιδί ξεκινήσει να διαβάζει, ενθαρρύνεται το να διαβάζει δυνατά. Έτσι θα ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση του, ως προς το διάβασμα. Και ιδιαίτερα εάν διαβάζετε εναλλάξ μαζί του, θα βελτιώσει εντυπωσιακά τις ικανότητες του.
• Αν το παιδί σας ζητήσει βοήθεια σε μια λέξη, βοηθήστε το αμέσως, έτσι ώστε να μην χάσει το νόημα της ιστορίας, χωρίς να αξιώσετε να πει δυνατά την λέξη που το δυσκόλεψε, εκτός και αν το ίδιο το επιθυμεί.
• Επιτρέψτε του να αντικαθιστά μια λέξη με μια άλλη, αρκεί να βγαίνει σωστό νόημα. Δηλαδή αν το παιδί χρησιμοποιεί για παράδειγμα την λέξη «σκύλος» αντί για «κουτάβι», το νόημα είναι το ίδιο. Μην σταματήσετε το διάβασμα για να διορθώσετε την αλλαγή. Αν το παιδί σας χρησιμοποιεί λέξη με την οποία δεν βγαίνει νόημα, τότε σταματήστε το για να επαναλάβει την πρόταση.
• Αναγνωρίστε τα όρια του παιδιού σας και σταματήστε το διάβασμα μόλις ή λίγο πριν εντοπίσετε συμπτώματα κούρασης ή εκνευρισμού.
• Πάνω από όλα όμως δώστε του πολλούς επαίνους! Εσείς είστε η πρώτη και η πιο σημαντική δασκάλα του. Οι έπαινοι και η υποστήριξη που του προσφέρετε καθώς αυτό μαθαίνει να διαβάζει, το βοηθάει να χαίρεται με το διάβασμα και να μαθαίνει περισσότερα.
Συνοψίζοντας
• Βρείτε χρόνο μέσα στη μέρα για να διαβάσετε με το παιδί σας. Σε πολλά παιδιά αρέσει το διάβασμα την ώρα του ύπνου, εκμεταλλευτείτε το!
• Αφήστε βιβλία στο δωμάτιο του παιδιού σας, για να μπορεί να ασχολείται με αυτά. Κάντε το δωμάτιο του φιλικό για διάβασμα με ένα άνετο κρεβάτι, μία καρέκλα, μία βιβλιοθήκη και μία λάμπα.
• Διαβάστε βιβλία που ευχαριστούν το παιδί σας. Μετά από λίγο θα μάθει κάποιες λέξεις απ’ έξω. Όταν αυτό συμβεί , αφήστε το παιδί σας να ολοκληρώνει τις προτάσεις ή απλώς να προσθέτει τις λέξεις.
• Μην προσπαθείτε να μάθετε το παιδί σας να αναγνωρίζει τα γράμματα, τις λέξεις, τους αριθμούς και τα σχήματα. Δημιουργήστε τις προϋποθέσεις που θα του κεντρίσουν το ενδιαφέρον να τα ανακαλύψει μόνο του.
Τα περισσότερα παιδιά μαθαίνουν να διαβάζουν στην πρώτη τάξη του Δημοτικού και σε ηλικία 6 με 7 χρόνων. Κάποια ίσως να ξέρουν να διαβάζουν από τα 4 ή τα 5 χρόνια τους, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι προηγούνται των υπολοίπων στις σχολικές τους επιδόσεις. Συνήθως το επίπεδο των γνώσεων των παιδιών εξομοιώνεται στο 2ο με 3ο τρίμηνο της σχολικής χρονιάς.
Εκπαιδευτικά παιχνίδια στον υπολογιστή!
*Μην ξεχνάτε πάντα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο σε όλα...όχι πολλές ώρες σε οθόνες!!
Υποκείμενο Ρήμα Αντικείμενο
Ρήματα Ενεργητικής φωνής
Προπαίδεια 1
Προπαίδεια 2
πηγη |
Παιχνίδια για ενίσχυση της συγκέντρωσης, προσοχής και μνήμης των παιδιών
Η ικανότητα να συγκεντρώνει ένα παιδί την προσοχή του σε μια δραστηριότητα ή εργασία, να περιμένει να ακούσει μέχρι το τέλος τις οδηγίες που του λέει η δασκάλα του, να οργανώνει τις εργασίες του, τη σκέψη του και να μη διασπάται εύκολα από εξωτερικά ερεθίσματα είναι τεράστιας σημασίας για τη μάθησή του, τη γλωσσική του ανάπτυξη, αλλά και την κοινωνική του λειτουργικότητα.
Πιο κάτω περιγράφουμε κάποια παιχνίδια που βοηθούν τα παιδιά στην ανάπτυξη των ικανοτήτων αυτών.
Για να μπορέστε να δείτε το αρχείο πατήστε εδώ